H24.

579 27 3
                                    

POV ELISE

Ongelovig knikt hij. Hij gelooft me niet. 9 maanden heb ik niks gedronken. Het is avond en vanavond neem ik mijn eerste wijntje.

Als ik een slokje neem, komt een gevoel in me op. Ik vind het vies. Ik zit alleen mijn kamer. Helena heb ik in mijn handen. Het wijntje staat op mijn nachtkastje. Iemand klopt op mijn deur. 'Ja?' Roep ik zachtjes om Helena niet van streek te maken. De deur gaat open. Tobias. 'Hey.' Fluistert hij. 'Hey.' Mompel ik. 'Ik uh moet je iets zeggen.' Stamelt hij. 'Oké zeg het maar.' Lach ik zachtjes. Hij schud zijn hoofd. 'Zo gemakkelijk is het niet.' 'Oh.' 'Ik eh. De gevoelens die ik voor je had waren echt. Heel echt. Ik kon het gewoon niet, dus begon ik je te negeren en kwam Mika hier. Ik heb het Nina verteld, ze was een beetje boos, maar zei daarna dat je niet kan kiezen op wie je verliefd word. En ik ben verliefd op jou.'

Helena begint heel hard te huilen en ik voel de tranen ook in mijn ogen opkomen. Ongelovig dringt het tot me door dat hij misschien wel gelijk heeft. Misschien is niet alles nep. 'Oké. Als je nog 1 keer zo iets flikt leef je niet langer als man. Ik zal persoonlijk je ballen eraf rukken!' Lach ik. Dan pakt hij me vast en zoent me. 'Ik hou van je.' Fluistert hij. 'Sinds wanneer zeg jij dat?' Fluister ik terug. 'Sinds het echt zo is.' 'Ik hou ook van jou.' Dan zoenen we weer. Ik heb Helena nog steeds vast. 'Mag ik haar vasthouden?' Mompelt hij tegen mijn lippen. 'Ja.' Ik geef Helena aan hem en zucht. 'Ze is net een pluisje.' Hij is goed. Hij noemt haar pluisje. Net als ik, pluisje. 'Noem haar niet zo.' Sis ik. 'Wat? Waarom?' 'Mijn vader noemt me pluisje. Ik bedoel, noemde.' Hij moest eens weten. 'Zijn we nu een stel?' Ik knik. 'Ja.' Snel druk ik mijn lippen op de Zijne.

Een paar weken later loop ik met Cam. Hij heeft een geweer vast en ik ook. We sluipen langs een oud, lelijk pand. Hier moet hij ergens zijn. Dan opeens horen we een luide knal. Er is geschoten. Ik kijk op zij en zie dat Cam kermend op de grond ligt. Dan draai ik me om. James. Ik grom. Ik pak mijn geweer en nog voor hij kan schieten is hij dood. Ik kniel neer. 'Gaat het Cam?' Hij knikt en kreunt. 'Kom. Kan je staan?' Vraag ik. Ik help hem omhoog. 'Amper. Je huis is niet ver. Kunnen we erheen?' Ik knik. 'Tuurlijk.' Waggelend lopen we over straat. Als we eindelijk thuis zijn doe ik de deur open. Ik loop met een strompelende Cam naar binnen. Meteen verzorg ik de wond.

Cam blijft slapen. Het was 2 uur toen we op pad waren.

De volgende ochtend word ik zuchtend wakker. Ik heb training zometeen. Ik open mijn deur en Cam, die nog steeds niet kan lopen, volgt. Ik hou mijn arm om hem heen. Samen lopen we door de gang. 'WHAT THE FUCK?' Hoor ik een stem schreeuwen. 'Tobias. Dit is niet wat je denkt.' Fluister ik. 'Dit is precies wat ik denk. Hij kwam fucking uit je kamer en houd je heup vast.' 'Hij is vannacht fucking in zijn been geknalt. Hij was dichtbij.' 'Sorry.' Fluistert Tobias. 'Het is oké.'

Ik moet echt even wat mededelen trouwens. Ik heb een vriendje. Hij woont in Amerika. Ik weet dat dit misschien raar over komt, maar heel lang heeft hij in Nederland gewoond. We appte altijd nog. Tegenwoordig scheelt het 6 uur. Als het hier 15 uur is, Is het daar 9 uur. Ik ging dus altijd vroeg slapen, werd wakker rond 2 uur s nachts om met hem te praten en ging slapen rond 6 uur als het voor hem nacht was. Het is misschien raar, maar ik wou het mededelen en ik ben gewoon verliefd.

Ik sla de deur achter me dicht. Ik heb met ruzie gehad met Tobias, omdat ik Melissa wou slaan op school. Het is nacht dus besluit ik maar naar Cam te gaan. Hij is ondertussen herstelt van het schot. Het was niet zo ernstig. We hebben dus al een tijdje geen crimineel gepakt. De politie is nog steeds op zoek naar ons.

Ik klop aan en Cam doet vrolijk open. Dan ziet hij mijn gezicht. Vlekken van uitgelopen mascara en betraande ogen. 'Wat is er?!' Schreeuwt hij uit. 'Ik had ruzie met Tobias.' Fluister ik.

POV TOBIAS

Ik hoor de deur hard dicht slaan. Ik twijfel geen moment en achtervolg haar. Ik laat haar niet alleen buiten. Ik achtervolg haar, maar ze heeft niks door. Ze huilt. Ze fucking huilt om mij! Ik geef een trap tegen het gras waar ik op loop. Het maakt geen geluid gelukkig. Dan zie ik dat ze een paadje op loopt. Het is een huis. De deur word geopend en daar staat Cameron. Gaat ze vreemd? Ik zie hem boos kijken, maar daarna trekt hij haar in een knuffel. De jaloezie borrelt in me op. Ik zie haar naar binnen gaan.

Net als ik weer wil vertrekken hoor ik een geluidje. De deur gaat open. Elise komt helemaal zwart gekleed naar buiten. Cameron ook. Ze houden allebei een arm onder hun leren jack. Ik kijk met grote ogen toe hoe ze weglopen. Weer achtervolg ik ze. Cameron is een grote crimineel en ik vertrouw hem niet. Na een tijdje lopen, lopen ze een steeg in. Heel stil achtervolg ik ze. Ze zijn niet meer in gesprek, maar blijven stil.

Dan zie ik een jongen staan in het steegje. Hij dealt drugs. Elise loopt naar hem toe en aait met haar hand over zijn borst. Ze fluistert wat. Dan hoor ik een knal. De jongen valt op de grond. Elise haalt haar hand uit haar jack en schiet. Wat? Heeft ze nou net iemand vermoord? Wat is dit? Waarom? Waarom met Cam? 'Dat is dan nummer 36 top crimineel.' Hoor ik een stem. Het is Elise. 36? Bedoeld ze dat ze 36 mensen.. Nee.. Dat kan niet. Wacht. 36. Ik heb dit op het nieuws gehoord. Zou Elise?

POV ELISE

Ik sla thuis boos de deur dicht. Nummer 36 alweer. Ik kijk op. Daar staat Tobias. Zijn armen over elkaar geslagen en hij kijkt me walgend aan. 'Hey.' Mompel ik schor. 'Waar ben je geweest?' Sist hij fel. 'Een blokje om.' 'Volgens mij lieg je.' Sist hij weer. 'Nee.' 'Elise. Je was bij Cameron.' Sist hij boos. Is hij me achtervolgt? 'Ben je gek geworden? Heb je me achtervolgt?' Gil ik uit. 'Ben jij gek geworden?' Mompelt hij. 'Wat bedoel je daar mee?' Sis ik. 'Ik heb je gezien in het steegje.' Fluistert hij. 'Jij hebt alle criminelen vermoord. Alle 36. Stuk voor stuk. Samen met Cameron.' Fluistert hij gebroken.

----------------
Dit is een kort stukje. Het volgende hoofdstuk is de epiloog van dit boek. Het volgende hoofdstuk word dus het laatste hoofdstuk.
-----------------

The Badboy And The NerdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu