The Badboy And The Nerd

H15.

POV ELISE

'Een oorlog? Hoe bedoel je?' 'Zoals ik het zeg.' 'Je zegt dat ik niet bang hoef te zijn, maar..'
'-Je hoeft je geen zorgen te maken. Ik moet alleen iets zeggen. De groep van Jake, weet niet dat ik je "vriendje" ben, als ik mezelf even zo mag noemen, maar het betekend dat we dus niet samen naar de bios kunnen gaan of iets. Het is te gevaarlijk. Ik wil gewoon niet dat je in gevaar komt. Wel wil ik je vragen, om te gaan trainen voor die oorlog. Straks komen ze wel naar je toe en ik wil je echt niet bang maken, maar het zou zomaar kunnen.' Zegt hij. 'Dus, dus we kunnen niet een normaal koppel zijn?' Stotter ik. 'Nee. Als je dan niet mijn vriendinnetje wil zijn snap ik dat.' 'Daar gaat het niet om. Ik wil het wel. Ik ben gewoon een beetje bang. En natuurlijk zal ik gaan trainen. Alles om jullie te redden, tenminste als ik daar toe in staat ben.' 'Dat ben je. Weet ik zeker.' Ik knik en hij geeft me een kus.
Die ochtend erna word ik wakker met een bang gevoel. Gisteren kon ik helemaal niet slapen en heb ik Max gevraagd om te blijven. Hij is dus gebleven en nu ben ik wakker. Ik maak hem zachtjes wakker. 'Ik moet trainen.' Mompel ik. Hij opent zijn ogen en staat op uit bed.
Samen lopen we naar de eetzaal en ontbijten. Bij de krachttraining doen we eerst gewichten en daarna boksen. Dan nog een stukje andere vechtsport en daarna zijn we klaar. Na het douchen kleed ik me aan en gaan we naar de schietbaan. Ik word ondertussen al aardig goed in het schieten. Na de lunch hebben we vrije tijd. Tijdens de vrije tijd ruim ik mijn kamer een beetje op, als ik geroepen word door Bren. Ik loop naar de vrijetijdszaal toe, om te vragen wat er is. Nog voordat ik het weet zie ik alle jongens op de bank zitten. 'Uh wat is er?' Mompel ik. Max staat op. 'Ik moet je wat vragen.' 'Vraag maar raak.' 'In een hele korte tijd ben je best veel voor me gaan betekenen. Ik vind je echt heel leuk. Ondanks alle omstandigheden, wil ik je toch vragen. Wil je mijn vriendinnetje zijn?' Fuck Yeah. Ik loop op hem af en zoen hem. 'Ja dat wil ik heel graag.' Mompel ik tegen zijn lippen aan. 'Mooi. Dan ben je nu van mij.' De jongens klappen allemaal en iedereen zit in vrede op de bank. Ik zit tegen Max aan en speel een beetje met mijn telefoon. Na iets van 2 minuten bedenk ik me dat ik de laatste tijd helemaal niet op Twitter heb gezeten. Ik open snel mijn Twitter en zie dat ik +20 meldingen heb en +20 dm's. Ik ben nogal populair op Twitter. Ik ga snel naar Jacob zijn profiel en retweet een paar dingen. Dan ga ik naar zijn Instagram. 'Wie is dat?' Vraagt Max met een klein beetje walging in zijn stem. 'Jacob.' 'En waarom kijk je naar zijn foto's?' 'Woah, rustig. Hij is een bekende zanger.' 'Oh.' Ik ga recht zitten en geef hem een kusje in zijn nek. En nog een. Na een tijdje zitten we zoenend op de bank. Geen jongen heeft het door. Er is voetbal op tv. Na een tijdje lopen ik en Max samen naar boven. 'Hier ga je zo voor boeten.' Sist hij. 'Waarvoor?' Vraag ik onschuldig. 'Je zoende me in mijn nek en ik werd hard.' Ik grijns ontdeugend. Als we binnen in mijn kamer staan, duwt hij me op bed. Hij begint me hevig te zoenen, en ik zoen hem al te graag terug. Dan zoent hij mijn nek. Ik leg mijn hoofd neer op het bed, zodat hij er beter bij kan. Na een tijdje krijg ik kusjes over mijn hele lichaam. Hij dwaalt af van mijn lichaam, naar mijn lippen en dan staat hij zo op en loopt weg. Wat? 'MAX! Je kan me hier toch niet zo achterlaten.' Ik hoor hem nog achteraf lachen. Ik ga hem ZO hard terug pakken. Ik kleed me uit en in mijn ondergoed, waaronder een string en kanten BH, pak ik een heel dun doorschijnend shirtje. Ik loop net mijn deur uit, met een grote grijns als ik Wesley tegenkom. 'Uh. Ik ga Max even gedag zeggen.' Stamel ik. Hij lacht en loopt naar zijn eigen kamer. Ik klop op Max zijn deur. 'Ja?' Vraagt hij. Ik loop naar binnen en zie zijn mond openvallen. Ik ga op zijn bed zitten. Ik druk mijn lippen op die van hem. Al snel word ik omgerold en ligt Max bovenop me. Hij geeft me kusjes in mijn nek. Dan draai ik ons om en zit ik boven op hem. Ik ga langzaam met mijn hand naar zijn boxer, want dat is het enige wat hij aan heeft. Hij stond op het punt om te gaan slapen. Hij kreunt zachtjes. Hij pakt mijn kont vast en knijpt erin. Dan stap ik van hem af, geef hem nog een laatste kusje en loop weg. Ik kijk nog een keer achterom. 'Karma is een bitch.' Hij kijkt me boos aan. Ik giechel en loop weer naar mijn eigen kamer. Al snel hoor ik geklop. 'Jaaahaa?' schreeuw ik als degene 10 keer heeft geklopt. De deur gaat open en daar staat Max met een gemene grijns in de deuropening. 'Mag ik erbij?' Vraagt hij lief. 'Ja tuurlijk.' Zeg ik, niets wetend wat hij gaat doen. Hij komt er bij liggen en ik sluit mijn ogen.
Dan voel ik iets heeeel kouds op mijn gezicht. Max heeft zonet IJSKOUD water in mijn gezicht gegooid. Fucker. 'Klootzak.' Sis ik. Hij pakt mijn armen beet. 'Wat zei je?' 'Je hoorde me.' 'Karma is een bitch.' Sist hij. Me terugpakken met mijn eigen woorden. Hij wilt weer weg gaan. 'Oké Max. Deze strijd is afgelopen.' Giechel ik. 'Dus blijf.' Sis ik, hem aankijkend met dreigende ogen. Hij grinnikt en mompelt wat. Dan komt hij weer bij me in bed liggen.
De volgende ochtend word ik wakker door mijn wekker, maar Max ligt niet meer naast me. Ik kijk de kamer rond en zie dan Max staan, bij de deur. Hij houd iets achter zijn rug, maar ik weet niet wat. 'Wat heb je achter je rug?' Vraag ik hem. 'Niks.' Zegt hij snel. Te snel. 'Ik zie het toch. Ik ben niet achterlijk.' Sis ik. 'Het is niet belangrijk. Maak je geen zorgen lieverd.' 'Je zou niet zo moeilijk doen als het niet belangrijk was.' 'Geloof me.' Sist hij. 'Nee. Haal het verdomme achter je rug vandaan.' 'Nee. Je hebt er niks mee te maken.' Sist hij boos. 'Jawel. Laat het godverdomme zien!' Schreeuw ik boos. 'Nee!' Schreeuwt hij. Hij draait zich om en loopt mijn kamer uit.

(A/n ik was dus net op mijn iPod aan het kijken, want throwback. Daar staan zoveel liedjes op van Austin Mahone. Ik was toen echt diehard fan. De liedjes heten 11:11 - say something - just a friend volgensmij. Je moet ze echt luisteren. Dat is zo leuk.)

Als ik mijn kamer uitloop en naar het ontbijt loop, zien alle jongens er voor mijn mening, nerveus aan. 'What the fuck is er met jullie aan de hand?' Schreeuw ik uit. Ik leg de nadruk op Max, door hem erbij aan te kijken. 'Niks.' Sist Max. 'Jawel verdomme. Je hield iets achter je rug. Laat het verdomme zien!' 'Nee.' 'Oké. Dan vertrek ik. Dag Max.' Sis ik.
Ik vertrek naar Melissa zonder iets mee te nemen.

POV MAX

En nu ben ik haar kwijt. Ik heb haar net. Ik kijk de jongens hopeloos aan. 'Wat doe je nou?' Schreeuwt Justin boos. 'Wat moet je! Heb jij haar ook geneukt ofzo?' Schreeuw ik boos. 'Ze is fucking geen slet. Doe normaal. Ze is onze belangrijkste persoon. Ze is het geheime wapen. HET geheime wapen. Ze kan heel goed afluisteren, besluipen, schieten, vechten, slaan. Alles! Max. Alles. Maak het goed! Ze is belangrijk. En ik weet dat je verliefd op haar bent. En zij op jou. Als iemand echt van je houd, ga er dan verdomme voor. Bel haar en leg alles uit. Hoe graag we het ook geheim willen houden.' 'Wat weet jij nou van liefde?' 'Meer dan je denkt.' Ik knik. Justin heeft wel een punt. Elise is sterk. Ik pak mijn telefoon.

(M is Max en E is Elise)
M: Kunnen we praten? Ik leg je alles uit.
M: Negeer me niet. Ik weet dat je het hebt gelezen.
M: Waar ben je? Niet bij Jake toch?
E: Goed. Ik kom. Jij praat.

Opgelucht zucht ik. Na een paar minuten gaat de bel. Ik ren er zowat heen en Elise kijkt boos naar me. Ze stapt naar binnen. Wacht. Waarom belt ze aan? Ze heeft een sleutel. Ik frons en loop achter haar aan. Ze gaat zitten. 'Praat.' Sist ze. 'Oké. Ik wou dit liever niet vertellen, maar vanmorgen lag er onder iedereen zijn deur een brief geschoven. Ook bij jou. Ook bij mij. Ik werd al eerder wakker. Net iets eerder. Ik liep naar de deur, maar zag de brief. Toen las ik het. Hier is de brief.' Ik voel in mijn kontzak en pak de brief. Hard op leest ze hem voor.

Hallo daar,
Ik weet niet wie er hier binnen is, maar weet.. We zijn klaar voor een oorlog. De vraag is, jullie ook? We horen vast snel van jullie. Ik kan niet wachten om naar binnen te stormen met 100 man en al jullie lelijke koppen eraf te knallen. Tot dan.
Jake en Skatin' Maloley'

Ik zie haar gezicht witjes wegtrekken.

POV ELISE

In shock kijk ik naar de brief. Het is dus waar. Er is echt een oorlog aan het aankomen. En wij zijn allemaal in gevaar. Bij de gedachten dat er vannacht iemand liep door dit huis en de brieven eronder hebben geschoven, ril ik. 'Het spijt me dat ik het niet heb verteld, maar ik wil gewoon dat je niet bang bent, maar gelukkig.' Mompelt hij. 'Ik snap het. Je wou me beschermen.' Hij knikt. Ik omhels hem. 'Sorry voor hoe ik reageerde Max.' 'Het is goed.' Ik glimlach.
Ik lijk heel blij, maar je moest eens weten hoe bang ik ben, maar ik zet me er door heen. Met Max. Bij de gedachten aan Max glimlach ik. Hoe graag ik hem wil voelen in me. Ik bedoel. Ik ben ook 17..
'Waarom lach je zo?' Grijnst Max. 'Ik dacht aan je.' Grijns ik terug. Als je maar eens wist wat ik dacht. 'Oh en wat dacht je dan?' Ik kijk op de klok. Het is al 9 uur. Max en ik hebben zo veel gepraat. Over Jake, de trainingen en over hoe we dit gaan aanpakken. 'Over hoe het zou zijn als je me heel hard zou nemen.' Mompel ik heel zacht. Het was heel zacht bedoeld, maar ik zei het toch best wel hard. 'En toen lachte je?' 'Ja.' 'Hm.. We kunnen het misschien wel proberen..' Zucht hij. 'Als je wilt.' Voegt hij er snel aan toe. Ik loop hem af en ga op zijn schoot zitten. Ik begin hem hevig te zoenen en voor ik het weet liggen zijn handen om mijn kont gevouwen, en mijn armen in zijn nek. Hij geeft me een paar zoenen in mijn nek als we naar boven gaan. Ik trek zijn shirt, eenmaal boven, hardhandig uit en hij trekt mijn shirt ook uit. Dan begint het plezier. Dit voelt zo goed. Dan vult de kamer zich met allemaal kreunen, 'Baby.' 'Ga harder.' 'Ah je voelt zo goed.' 'Ja schatje. Ga.' 'AAAAH. Ik kom bijna.' En zo klinkt het nog een lange, lange tijd.

------------------
Toch een hoofdstuk! Ik heb het een beetje snel geschreven en dus ook niet echt een leuk stukje vind ik. Toch een hoofdstuk vandaag. Daar ga ik me nou eenmaal goed door voelen. Morgen komt er waarschijnlijk weer een beter stukje.
-----------------