H13.

816 34 3
                                    

POV ELISE

'Besef je nou eens dat ik zie als er iets met je is.' Fluister ik. 'Ik weet het, maar.. Het is gewoon.. Ik voel me gewoon niet lekker oké?' Vraagt hij me bot. Ik knik.

*volgende dag*

Mijn wekker gaat. Ik maak me meteen klaar om te gaan eten. 'Hey.' Schreeuw ik vrolijk door het huis. 'Heeee.' Krijg ik terug. Ik eet mijn broodje. Als ik goed op de tafel kijk zie ik iets onder de fruitschaal uitsteken. Het is een papiertje. Ik til de fruitschaal op. De jongens kijken me in shock aan. 'Niet doen.' 'Laat liggen.' 'Nee dat zijn niet jouw zaken.' De woorden vullen mijn oren maar ik pak het papiertje.

Skatin' Maloley'

Staat erop. 'Was dat nou zo erg? Jullie hebben gewoon de naam van de vijand opgeschreven.' 'Ja, maar die vijand is ook wel Jake genoemd, de jongen waarbij je altijd terecht kon en zo. Ik weet dat het naaiend is om dat te zeggen, want je mist hem, maar het is de waarheid.' Zucht Max opgelucht. Misschien dacht hij dat ik boos ging worden. Wist je maar meisje. Ze zijn allemaal klaar voor een oorlog. 'Jake heeft iets vreselijks gedaan, maar hij is ook een hele lieve jongen. Ja.. maar ik kan er verder niks aan doen dat jullie ruzie hebben of whatever.' Zucht ik. De jongens knikken begrijpend. 'Maar je hoort nu bij ons. Als er eventueel een soort van ''oorlog'' tussen ons komt, moet je aan onze kant blijven staan. Je kan dan niet opeens overstappen naar Jake, omdat hij nog veel voor je betekend, of voor Melissa, of Wessel.' 'Ik weet het.' Zucht ik. 'Nou ik ga trainen, byee!' Roep ik snel terwijl ik de laatste happen van mijn broodje door mijn keel duw.

Na het trainen gaan we weer naar de schietbaan, nou, na het douchen en die dingen. 'Vandaag ga je leren hoe je op een mens schiet.' Zegt Max. 'Hoe je iemand kan doden met 1 schot, en met welk hand geweer dat is, maar ook hoe je iemand niet kan doden, maar wel heel veel pijn doet.' Ik knik. 'En waar is dat precies voor?' 'Stel dat er wel een keer een oorlog komt tussen ons en een andere groep.' Ik knik. 'Oké daar staat een pop. Om iemand niet te doden, schiet je in de arm of op het been, maar zeker niet op het hoofd, of de buik. Het liefst op de voet, dan kan de tegenstander niet ver komen.' Ik kink en pak het goede pistool. Ik richt op de arm. Ik schiet en ik raak goed. Ook op de benen raak ik goed. 'Heb je weleens op een echt iemand geschoten?' Vraag ik aan Max, terwijl ik nog steeds schiet. 'Ja helaas wel.' Ik knik alweer. 'Nu gaan we kijken hoe je iemand dood kan schieten. Dat hoeft echt bijna nooit. Als je iemand echt wilt vermoorden, schiet je door het hoofd heen vanaf de zijkant. Ook kan je op het hart proberen te richten. Of op de buik. Iemand kan daardoor in een zware coma komen en overlijden. Het is niet zo dat je dit nu leert en het dagelijks moet gaan gebruiken.' Lacht hij. 'Oké daar gaat ie.' Ik schiet, maar mis. Na nog een stuk of 20 keer schieten raak ik precies het hart. (er is een soort stickertje afgeplakt, waar het hart zit.)

Na een hele leuke les schieten lopen ik en Max naar de vrijetijdszaal. 'Morgen ga je trouwens vechtsport leren. Als je weer een keer gevangen word genomen, net als wat wij toen deden, kan je zorgen dat je vrijkomt. Dat is wel handig. Ik heb gehoord van je trainer dat je heel goed bokst.' 'Ik ben dol op vechtsporten. Ook in films kijk ik altijd naar die stukjes. Ja ik ben raar.' Hij grinnikt. Na het avondeten gaan we weer chillen.

We zitten met zijn allen een beetje lui op de bank. Ik scroll weer wat door mijn telefoon heen. Ik kijk door mijn galerij, maar klik die al snel weg. Ik klik de app toch weer aan. Langzaam ga ik door de selfies die ik heb gemaakt met Wessel, Melissa en Jake. Dan ga ik weer terug naar Facebook. Ik kom een foto van Wessel en zijn ''nieuwe'' vriendin tegen. Ze geven elkaar een kus. 'Vieze, klootzakkerige, softe pinda.' Mompel ik zacht. Dan voel ik me heel aangestaard. Ik kijk op en alle jongens kijken me aan. 'Wat?' vraag ik. 'Wat zei je nou net?' Vraagt Michiel. 'Je verstond me wel pinda.' Grijns ik. 'Over wie had je het?' Vraagt Justin met een grijns. 'Oh. Wessel. Hij heeft een foto met zijn nieuwe vriendin gepost, die overigens erg lelijk is. Ik bedoel, kom op. Kijk naar haar.' Ik houd mijn telefoon omhoog en alle jongens kijken ernaar. 'Maar ja. Dat is vast het enige dat hij kan krijgen hè. Zo een lelijk wijf. Kijk, hij weet niet wat hij mist.' Zeg ik, wijzend naar mijn lichaam. De jongens kijken me heel serieus aan, maar nog geen 3 seconden later barsten we allemaal in lachen uit. 'Ohmijngod zeg dat nooit meer.' Zegt Chris. 'Oh dat zul je nog heel vaak horen, babe.' Grijns ik. 'OOOOOH SHOTS FIRED!!!!' Gilt Max. iedereen barst weer in lachen uit. Ik voel me hier echt wel thuis.

The Badboy And The NerdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu