Chapter 22

3.7K 157 21
                                    

Chapter 22

Naiiling akong lumabas ng kurtina. Baka mahimatay na naman ang boyfriend ko pag tumagal pa ako sa likod ng kurtina kasama siya.

Nakahalukipkip ako habang hinihintay si Gaddiel. Sa paglakbay ko ng tingin sa mga kaklase ay nakita ko si Ichika na nakatingin na naman sa akin.

She blushed and look away. Okay, seriously, she's like Gaddiel's girl version.

Nagkibit balikat na lamang ako. "Tapos ka na?"

Umingay ang kaluskos sa loob saka ko narinig ang nauutal na tugon ni Gaddiel. "H-hindi pa, Lia. S-sandali,"

"Do you need a hand? I'm going--"

"N-no!"

Nakagat ko ang ibabang labi para pigilan ang pagtawa.

"P-please, okay. I'm a-almost done here,"

"Okay," bahagyang nakanguso kong sambit.

Walang isang minuto ang lumipas nang tila nagmamadaling lumabas si Gaddiel sa likod ng kurtina. Una kong napansin ang halos mahulog na niyang eye glasses at ang pawisan niyang mukha hanggang leeg.

Napayuko siya nang makita ako. Sapo ng isang palad niya ang siko niya at parang nahihiya na namang bata.

Agad na bumama ang tingin ko sa suot niya. Gaddiel's really thin but the three piece suit is made for his size so... not bad. It's just his shy composure that's ruining his stance.

Mabilis ko siyang nilapitan para ayusin ang necktie niya.

"You look..."

Umangat ang tingin niya sakin nang magsalita ako. Inayos niya ang eye glasses niya saka tiningnan ako sa namumungay na mga mata.

I could just pull his necktie now and kiss him, right? Gosh, can I? I would really love to!

But I don't wanna kiss him with some... audience watching. Iniwasan kong bumaba sa mapula niyang labi ang mga mata ko.

"You look sweaty," I suddenly trailed that made Gaddiel's face shaded with warm color.

"S-sorry," Umatras siya at tila gustong lumayo sa akin pero hindi ko binitawan ang pagkakahawak ko sa necktie niya.

Ngumuso ako saka inayos ang coat niya, hawak parin ang necktie. "Bakit ka laging nagso-sorry? In this world... being so so kind isn't worth it." ani ko. It's what my Mom said when I was a kid. I can't remember it clearly but the words really sinked in my mind for a long time. Iyon marahil ang dahilan kung bakit hindi ako... mabait or kasing bait ni Gaddiel.

"Sor--"

Nag-angat ako ng tingin kay Gaddiel at napailing. Naka-isang linya naman ang labi niya at mariing nakatikom.

"What will I do with you?" I murmured under my breath. Pinunasan ko ang pawis niya sa pisngi at bahagyang hinawi ang buhok niyang halos itago ang mga mata niya.

I look at him in awe. Gaddiel's face features are so soft. And he looks really handsome up close. With his innocent eyes, narrow and pointed nose, red lips and cute chin— God, he's my favorite sight.

"Now, you look handsome," I said.

Napakurap-kurap si Gaddiel sa sinabi ko bago na naman siya nag-blush sa harap ko. His blushing face is such a turn on for me.

I giggled in amusement. Bumalik kami ni Gaddiel sa kinauupuan namin kanina.

"By the way, I already told my parents about you--" Namilog agad ang mg mata ni Gaddiel, kauupo niya palang. "I'm mean, not really... but I told them na may ipapakilala ako sa kanina."

Nakagat ni Gaddiel and ibabang labi niya. "Is it okay?" tanong niya sa malamyos ngunit medyo kinakabahang boses.

Kumunot ang noo ko. "What do you mean?"

He blink. "I mean, it's v-very okay to me, Lia. D-don't get me wrong. Okay uh... lang ba talaga sayo?" he asked like a kid, wanting for my sympathy.

"Of course, Gaddiel."

Saglit niya akong tinitigan bago siya tumango at tila nakahinga nang maluwag. "I thought you changed your mind about it," bulong niyang umabot sa pandinig ko. Bahagya pa siyang nakanguso at para na namang batang naaapi.

"How about you? Nakausap mo na ba parents mo?" wika ko, tila naghahamon pa.

Nag-iwas siya ng tingin. "They know about you... s-since... last week?" Umiling siya. "No, last, last week. Y-yes,"

Umawang ang labi ko. Kapagkuwan ay nanlaki ang mga mata ko. Shit, he told them about me already. Did he told them what I've been doing to him all the time?

Teasing him, clinging to him and... kissing him  like a maniac? Knowing Gaddiel... God!

"A-anong sinabi mo sa kanila tungkol sakin?" Kabado.

"That uh... you're my g-girlfriend?"

"'Yon lang?"

"Y-yes, Lia."

"Huh? What? Y-You seems unsure." I'm about to panic.

Paulit-ulit siyang umiling habang ikinukumpas pa ang kamay.

"Talaga? And what did they said?" sunod sunod kong tanong.

Gaddiel blushed and look away. "They didn't believe me at f-first but eventually..."

"Hmm?" I urge him. Mas lalo lang siyang namula at parang ayaw nang magsalita.

Hindi na nga siya nakapagsalita dahil tinawag na kami ng mga kaklase namin. Magbubukas na raw at may gusto nang pumasok sa labas ng classroom namin.

May 8 na table sets sa loob ng classroom. Sa table 3 at 4 si Gaddiel naka-assign. Habang ako naman ay sa entrance nilagay ng mga kaklase. Bahala sila diyan pag wala nang gustong pumasok sa cafe dahil sakin.

"Welcome,"

Napabaling sa akin ang grupo ng sophomores na kapapasok lang. Natigilan sila bago isa-isang tumango sakin at nahihiyang nagpatuloy sa pagpasok.

"Si Ate Kye 'yon, hala,"

"Crush mo 'yon diba?" Napansin ko pang nagsikuhan sila.

"Welcome," ani kong muli nang may pumasok sa classroom. "Welcome,"

I look like a half dead greeting them. My eyes automatically search for Gaddiel to check on him.

Kumukuha siya ng order sa lamesa niya. May maliit na ngiti sa labi niya na mas nagpaaliwalas ng mukha niya. My Gaddiel, sinunod nga niya ang sinabi ng kaklase namin kanina na dapat laging nakangiti sa mga papasok.

I rolled my eyes then bigla akong napatingin sa table ni Ichika malapit sakin. She's on her full smile. Puno pa ang dalawang lamesa niya.

Okay, she's acting cute and she really is cute right now. What the hell?

The heck?! Should I smile like that too. Should I act cute too? Darn, this isn't a competition but why do I suddenly feel competitive?

Nag-iwas ako ng tingin saka yumuko. Dahan-dahan akong ngumingiti.

Nang mapansin na may papasok na grupo sa classroom ay agad akong nag-angat ng tingin sabay tago ng dalawang kamay sa likuran.

"Welcome! Please, come inside." ngiting-ngiti kong ani. Napalakas pa yata iyon at bahagya pa silang nagulat.

I maintained my sweet smile.

Nang bigla makarinig ako ng pag-ubo galing sa grupo, saka ko lang na-realize kung sino sila. There's Hade who's looking at me in awe and his friends who's blushing while trying to look away from my smiling face.

his innocenceWhere stories live. Discover now