The More You Hate, The More You Love (Completed)

Chapter 20

March 28,2014

~Goodbye~

Anjali's POV

5:00 am

Nagising ako sa alarm ng cellphone ko. Ngayon na ang alis nmin patungong California. Madami akong mamimiss dito. Sana makabalik pa ako dito sa Pilipinas. Naligo na ako at nagbihis ng pangalis. Simple lang ang suot ko. nakapants, t-shirt, flats at may jacket sa waist. Nilugay ko lng ang buhok ko at inayos na ang dapat kong ayusin. 6:00 na ako natapos at bumaba na ako. Nakita ko ang mga magulang ko na nasa kotse na. Sa kotse na lng aq kakain ng sandwich. Pagkasakay ko sa kotse ay kumain na ako at pinaandar na ng driver nmin ang kotse papuntang airport. 1 hour ang biyahe nmn kaya 7:00 na kmi nakarating sa airport. 1 hour na lng ang aantayin nmin pra makaalis na kami. 

"Baby, ayos ka lang ba? Kanina ka pa kasi palinga-linga eh. May hinahanap ka ba?" Mama

"Wala po mama. Nagbabakasakali lng po aq na bka dumating ang mga friends ko." Malungkot kong sagot sa mama ko. Tapos umayos na ako ng upo. 7:30 na kaya patayo na sana ako ng may tumawag sa pangalan ko.

"Anjali!" Napalingon ako at nakita ko si Alex

"A-anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kanya

"Andito ako para makita ka bago ka umalis." Alex sabay yakap sa akin na ikinagulat ko. Nang nakarecover na ako ay inakap ko rin sya pabaik.

"I will surely miss you." bulong ni Alex sa tenga ko.

"Mamimiss rin kita." sabi ko sa kanya sabay ng pagpatak ng mga luha ko. Bumitaw na rin sya sa akin at pinunasan ang luha ko gamit ang kanyang thumb. 

"Wag kang umiyak. Nasasaktan ako tuwing nakikita kitang umiiyak. Wag ka mag-alala, hindi tayo mawawalan ng communication. Lagi kang tatawag sa akin ha. Lagi tayong mag chachat sa facebook at lagi tayong magvivideo call sa skype para hindi tayo magkalimutan. Ayos ba yun?" Alex. Tumango na lang ako sa kanya.

"Baby, aalis na tayo." Sigaw ni daddy kaya kumiss ako sa cheeks ni Alex na ikinabigla nya. Hahaha. Nakakatawa yung mukha nya. PRICELESS

"Paano ba yan, paalam na." ako

"Paalam din Jala. Walang magkakalimutan ha. Mag iingat ka doon." Alex

"Oo naman. Ikaw din ha. Mag iingat kayo dito. Pakisabi na lng sa barkada natin na lagi tayong maguusap-usap." Ako

"Sige na, bka malate ka pa sa flight mo. Bye Jala. See you soon." Alex tapos umalis na ako. Sumakay na kmi sa airplane at umandar na ito. Hays, madami ako mamimiss sa Pilipinas. Sana hindi ako mahirapang mag-adjust.

~

"Baby, gising kana. Andito na tayo." Mama. Hindi ko namalayan, nakatulog na pala aq. Bumaba na kami at sumakay kmi sa isang Lotus Evora. Di ko alam na sundo pla nmin to. Hinatid na kami sa isang bahay or should I say, mansion. Para syang mansion sa laki. 

"Dito tayo titira. Andyan yung kapatid mo sa loob." Papa kaya pumasok na ako. Sinalubong ako ng isang yakap ng kapatid ko. Di ko pa sya napapakilala sa inyo. Sya nga pla, si Kendri Hyung, 12 years of age. Nag-iisa kong kapatid.

"Ate! Namiss kita. 2 years na kitang hindi nakikita eh." Ken

"Namiss din kita. Kamusta ka naman dito? May friends ka ba?" ako

"Hindi po ako lumalabas nang bahay. Pero po may kalaro ako dito lagi. Lagi nya po ako pinupuntahan dito. Pupunta po sya dito. Gusto ka daw po ulit makita. Namiss ka din daw po nya eh" Ken