Drarry One Shots

1

Mehru18

*
Dahiyane

McGonagall'ın ofisine olan ziyaretleri, yedi yıl boyunca hep aynı temadaydı. Ne ile karşılaşacaklarını bilmeden evden çıkarlarken hep stresli, bir yandan da meraklı oluyorlardı. Bunca yıldır müdirenin odasına görecekleri manzaraya asla tamamen hazırlıklı olamıyorlardı. Ancak garanti olan tek bir şey vardı ki yıllardır değişmiyordu bu, evlerine geri döndükleri an attıkları kahkahalar. Nefessiz kalıp karınlarını tutarlarken bir yandan da birbirlerine tutunup düşmemeye çabalıyorlardı.

Ve her seferinde başarısızlıkla sonuçlanıyordu bu manasız çaba.

Ancak!

Bu defa durum çok farklıydı. Minerva'nın siniri havadaki enerjinin ağırlaşmasına sebep oluyorken, Draco ve Harry için kendilerini tutmak zor değildi ilk kez. Bu defa Teddy'ye attıkları bakışlar yalancı kızgın bakışlar değildi. Çünkü karşılarındaki konuşmayı her denediğinde ağzından baloncuk kaçan Flitwick değildi. Ya da attığı her adımda sarmaşık filizlendiren Neville değildi. Her ne kadar hafif bir şaka olsa da, müdirenin odasına gelmek için geçtiği koridorlarda sebep olduğu sarmaşık ormanını temizlemek Flitch'in bşr haftasını almıştı.

Kadın her zamanki gibi resmi müdüre cüppesi ve uzun şapkasıyla karşılarında tüm ciddiyetiyle onları süzüyordu, "Evet?"

Harry konuşmak için ağzını açsa da, kadınım şapkasına rağmen ayan beyan ortada olan ateş pembesi bigudileri gördükçe gülmekten korktuğu ağzını kapattı. Dirseğiyle eşini dürtüp, "Bir şey desene." der gibi kafasıyla kadını işaret ettiğinde, Draco akıllıca davranarak gözlerini müdireden Teddy'ye çevirdi. "Teddy, bu defa sınırını gerçekten aştığının farkındasın değil mi?"

Genç, kafasını kaldırmadan sallarken, suçluluk duygusundan değil, dudağının kenarındaki sırıtışı saklamaya çalıştığı için öyle durduğu fazla barizdi.

"Görünmezlik Pelerini'ni mezuniyete kadar göremeyeceksin genç adam." dedi Draco bu defa kararlılıkla. Turkuaz saçlar turuncuya dönüşürken Harry dahil oldu bu defa, "Tüm Weasley Şakaları ürünlerine de veda edebilirsin. Hatta bir yıl boyunca dükkanın önünden bile geçmen yasak."

"Baba!" diye istan etse de zümrüt ve grilerden gelen keskin bakışla tekrar başını yere eğdi Teddy.

"Bu zamana kadar yaptıkların belli. Aldığın hiçbir ceza işe yaramadı ama Profesör McGonagall'ın odasına girmek çok farklı bir boyut artık." diyerek arkasına yaslandı Harry. Müdire, yaramaz öğrencisinin ebeveynlerinden gördüğü muamele ile biraz da olsa tatmin olmuş görünüyordu.

"Zararsız bir kaç şaka ürünü yerleştirmek değil bu. Resmen öğretmeninin odasına girip kişisel eşyalarını tılsımlamışsın!" Draco, gence kızmaya devam ederken Harry ise gülmemek için dilini ısırmak zorunda kaldı.

Ne kadar şahane ve yaratıcı, ne kadar kurnazca ve sinsice, hatta ne kadar cesurca olursa olsun bu kadarı da artık fazlaydı canım!

"Minerva, lütfen ne ceza vermek istiyorsan ver ve hatta binanın tüm puanlarını da alabilirsin. Bşna arkadaşlarından göreceği muamele iyi bir ceza olur." dediğinde Draco tekrar eski öğretmenine dönmüş, tekrar ateş pembesi bigugilerin etkisiyle gülmemek için öksürüp arkasına yaslanmıştı. Ne derlerse desinler, Teddy artık buradan öteye geçemezdi. Son jübile gibi bir şakaydı bu. Weasley ikizlerini kıskandırcak kadar cüretkardı da. Bigudiler için yapabilecekleri hiçbir şey yoktu, bunu biliyorlardı. Çünkü kadın eğer onları saçlarından ayıracak tılsımı bulmuş olsaydı, öfkesi bu kadar büyük olmazdı.