نوح و الأمانة

الفصل الرابع

4

نوح والأمانة

الفصل الرابع

نوح محاولا استيعاب ما سمعه من سهر : اغير على مين ….أمانة …..انتى هبلة ، بلاش شغل ستات فاضى ، انا مش عاوز وجع دماغ ، ثم هى اصلا بتقعد معانا واللا بشوفها، ده انا نسيت شكلها ايه 

سهر بغضب : بس كلامك وخناقك معاها  ومحاسبتك ليها امبارح مايقولش كده ابدا يانوح 

نوح بغضب : بقولك ايه ياسهر ، مش هنبتديها خناق وعكننة ،خلى الحكاية تمشى سلسة كده وبلاش عكننة الله لا يسيئك

سهر بامتعاض : بس انا مش حابة وجودنا هنا ، مش حاسة بخصوصيتى

نوح بتعجب : خصوصيتك ...ده اللى هو ازاى مش فاهم ، مانتى قاعدة براحتك اهوه وانا سايبك على حريتك وماما مابتتدخلش ، عاوزة ايه تانى

لتنفخ سهر اوداجها قائلة : وهى مامتك هتفضل كتير قاعدة معانا

ليستدير إليها نوح بغضب : لا طبعا 

وقبل أن تبتهج سهر لحديثه يكمل نوح حديثه قائلا : لان احنا اللى قاعدين معاها مش العكس ياسهر ولازم تاخدى بالك كويس من الحكاية دى

سهر بامتعاض: بس انا عاوزة شقة لوحدى ، مش عاوزة اقعد مع حد انا

نوح : بس ده ماكانش كلامك معايا قبل مانتجوز ، انا ماكدبتش عليكى وقلتلك من أول لحظة انى عايش مع امى

سهر : بس ماقلتليش أن الست أمانة هتفضل لازقة لنا العمر كله

نوح بفضول : انتى ايه حكيتك بالظبط ، من ساعة ماشفتيها قدامك وانتى اتبدلتى ، وبعدين ماهى هتبقى فى شقتها وبعيد عننا ، مالك ومالها

سهر بامتعاض : ااه..بعيد عننا اوى ، بأمارة مامتك اللى ملبسهالنا وملزقاهالنا من دلوقتى ، وطبعا بعد كده هتبقى كل شوية ، مرة فطار ومرة غدا ومرة سهرة ومش هنخلص

نوح وهو يحاول أن يتمالك أعصابه : وتفتكرى ايه الحل من وجهة نظرك دلوقتى

سهر بحذر : انا عاوزة ارجع دبى

نوح بغضب شديد : نعم ...دبى ، انتى بتستهبلى ، ده اللى هو ازاى يعنى

سهر : انت عارف ان انا كده كده مش بقعد فى مكان واحد ، وكل شوية هبقى فى بلد عشان شغلى

نوح : طب وانا

سهر : ماهو انت اللى صممت تنزل مصر عشان عاوز تبقى متطمن على مامتك ، واديك اتطننت ، يبقى خلاص بقى 

نوح بسخرية : انا مش راجع دبى ولا هتغرب تانى يا سهر ، وانا قلتلك الكلام ده من واحنا لسه هناك ،ثم ما انتى لسه بتقولى انك كده كده كل شوية هتبقى فى بلد ، يفرق معاكى بقى الترانزيت فى ايه ، ده انتى هتبقى هنا ضيفة مش اكتر