Chapter : Four

1.4K 107 133
                                    

➕ Hepinize tekrardan merhabalar. Yeni bölüm ile çok geçmeden, tekrardan karşınızdayım. 😊 Umarım benden, kitaptan ve kurgudan memnunsunuzdur. 🤍

➕ Giderek daha kaliteli bölümler yazmak ve bu dünyaya ortak olacakların sayısının günden güne artması dileği ile hepinize iyi okumalar dilerim...

➕ Bölüm Şarkısı : I'm Fine - Bts

➕ Bölüm Şarkısı : I'm Fine - Bts

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️

Areum;

Bir keresinde büyükannem bana demişti ki ;

"Kendini ne zaman kaybolmuş hissedersen, kafanı kaldır ve gökyüzüne bak. Yıldızlar, seni ait olduğun yere ulaştıracaklardır."

Burada, bu halde iken Jungkook Hyung'un gözlerine baktığımda, büyükannemin söylediği bu söz, artık daha da anlamlı gelmeye başlamıştı. Bu Hyung'un gözlerindeki yıldızlar endişe ile parıldarlarken, bir yandan da bana, evimde ve güvende olduğumu haykırıyorlardı. Yalnız olmadığımı hissettiriyorlardı.

"İyi misin Bambi?"

Bana endişeli bir şekilde sorduğu soru, anında silkelenip kendime gelmemi sağladı. Yüzüme 'iyiyim' anlamında ufak bir tebessüm kondurarak bedenimi, acele ile ellerinin esaretinden kurtardım. Hala hızlı bir şekilde çarpan kalbimi, biraz da olsa sakinleştirebilmek adına derince yutkundum.

"İyiyim Hyung. Bir anda çarpışınca dengemi sağlayamadım. Kusura bakma."

Bakışları hala endişe ile vücudumu tararken kafasını, söylediklerimi onayladığını belli edercesine hafifçe salladı. Sonunda, gerçekten bir sorunum olmadığını tescilledikten sonra bakışlarını gözlerime çıkardı.

"Yine kimi kızdırdın da böyle kaçıyordun?"

Yüzüne kondurduğu muzip bir ifade ile sorduğu soruya karşılık, gözlerimi hoşnutsuzlukla kısıp ona cevap verecekken, koridorda yankılanan bağırtı ile kendimi derince yutkunmaktan alıkoyamadım. Acele bir şekilde, saklanacak yer bulmak ümidiyle, etrafıma bakınırken geçtiğimiz günlerde, makara olsun diye koridora koyduğumuz Yoongi Hyung'un maketi gözüme ilişti.

Anında oraya ilerlerken, Jungkook Hyung'a yerimi söylememesi için yalvaran bir bakış atmayı da ihmal etmemiştim. O ise bu halime kıkırdayıp, eli ile 'tamam' işareti yaptı.

"Saklan hadi! Kimsenin seni bulmasına izin vermeyeceğim."

Bu cümlelerden sonra hayat güvencemi almış bir şekilde maketin arkasına saklanırken, Tae Hyung'un bu tarafa yaklaştığına dair sesler kulağıma geldi. Henüz çok gençtim ve ölümümün bu Hyung'un elinden olmasını istemiyordum.

Serendipity : 8th Member (°JJK°)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin