Tarih 13 Haziran 2013... Tüm dünyayı şarkıları ile kasıp kavuracak bir grup doğdu. Fakat bu grubu diğer K-Pop gruplarından ayıran farklı bir özelliği vardı.
7 erkeğin arasında, kendini dünyaya ve fanlara kabul ettirmek için, çektiği o kadar zorluğu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
Areum;
"Sanırım, ruhum bedenimden çoktan ayrıldı. Hiçbir şey hissedemiyorum."
Yorgunluktan, Jimin Hyung'u onaylamak için gözlerimi bile oynatamazken, arabanın bir beşik gibi sallanmasına karşılık, uykuya yenik düşmemek için direniyordum. Diğer üyelerinde benden pek bir farkları yoktu. Hatta onlar, benim aksime hem şarkı söyleyip hem de dans ettikleri için benden daha da kötü bir haldeydiler.
"Konserlerimizi gerçekten çok özlemişim ama fark ettim ki aradan geçen tüm o zaman boyunca gerçekten paslanmışım. O kadar pratik ve provaya rağmen, tüm bedenim yine de dayak yemişim gibi ağrıyor."
Tae Hyung'un yorgun olduğu için daha da derinleşmiş olan ses tonu ile kurduğu cümleye karşılık, verebildiğimiz tek tepki, mırıldanmak oldu. Nefesimizi bile, tabiri caizse başka taraflarımızdan alıyorken, bu tepkiyi verebildiğimiz için bile kendimizi tebrik etmek istiyordum. Çünkü çok değil, yirmi dakika öncesine kadar yaşadığımıza dair tek belirti, nefes alış-verişlerimizdi.
"Mızmızlanmayı bırakın artık. Yarım saat veya bir saat içinde otele varmış oluruz. Güzelce dinlenirsiniz ve yarına yine enerjik bir şekilde uyanırsınız."
Sangmin Hyung, yarın Busan'da vereceğimiz konser için arabayı, bizim için ayarladığı otele doğru sürerken, bir yandan da dudaklarına yerleşen şefkatli bir gülümsemenin eşliğinde, arabanın dikiz aynasından bizi kontrol ediyordu. Jin Hyung, kafasını sinirle kaldırmaya çalıştı fakat bu çabası ufak bir inlemeyle sonuçlandı.
"Yah, bu etkinlik planını kim ayarladı ha?! Hiç mi vicdanınız yok? Bari en azından, iki konser arasına iki veya üç günlük bir zaman dilimi koysaydınız da, biz de bir sonraki konser için kendimizi toparlayabilmeye vakit bulabilseydik! Bir de geçmiş karşımıza, mızmızlanmayı kesin diyorsun Hyung."
Hemen ardından daha Sangmin Hyung'un bir şey söylemesine bile müsaade etmeden, elini zoraki kaldırarak, kafasını oturduğu koltuğun başlığına yaslamış ve çoktan rüyalar alemine dalmış olan Yoongi Hyung'u işaret etti.
"Bu adamı arabaya zar zor bindirdik. Yorgunluktan, arabaya kadar bile sabredemeyip, sahnede uyumaya kalktı."
Sangmin Hyung, Jin Hyung'un abartılı cümlelerine karşılık kafasını olumsuz anlamda sallarken, bir yandan da babacan bir şekilde gülümsüyordu.
