Chapter : Two

1.8K 129 64
                                    

➕ Merhabalar, yeni bir bölüm ile tekrardan karşınızdayım. Bir önceki bölümden memnun kalmışsınızdır umarım. 🤍

➕ Bölüm Şarkısı ; BTS - Film Out

➕ Bölüm Şarkısı ; BTS - Film Out

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️

Areum;

Göğsüme atılan yumurtadan ve o fanın bana sarf ettiği sözlerden sonra kendimi oradan kaçmamak için zor tutmuştum. Gözlerim, fan meetingi sırasında defalarca gözyaşlarıyla dolsa da sahte gülümsemelerim ile onlara karşı yenilmemeyi başarmıştım. Army bütün bir sene bu anı beklemişlerken, canımı yakan sözler ve bana fırlatılan küçük bir yumurta yüzünden onların bu güzel günlerini mahvedemezdim.

Üyelerin sürekli benim nasıl olduğumu kontrol ettikleri fan meetingi ve araba yolculuğunun ardından sonunda yurda gelmiştik. Bu durum birazda olsa rahatlamamı sağlamıştı zira gözyaşlarımı daha ne kadar tutabilirdim bilmiyordum. Üyelerden önce davranarak hızlıca yurda girdim ve hemen ardımdan gelen, bana endişeli bir şekilde bakan üyelere kısaca bir bakış attım.

"Ben biraz dinleneceğim. Aşırı yoruldum. Akşam yemeğine beni kaldırmayın, aç değilim."

Bir şey söylemelerini beklemeden, tekrardan kendilerini belli eden gözyaşlarımın eşliğinde üst kata çıkan merdivenlere yöneldim. Merdivenlerden çıkıp odama girmeden önce ise Jungkook Hyung'un sesini duydum.

"Hoseok Hyung, bırak biraz yalnız kalsın. Kendini çok fazla tuttu bugün, eminim rahatlamaya ihtiyacı vardır."

Duyduğum bu sözlerin üzerine daha fazla dayanamadım ve odama girer girmez, yatağımın dibine çökerek hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Gecemi gündüzüme katarak emek verip, mutlu etmeye çalıştığım fanlar tarafından böyle bir davranışa maruz kalmak canımı her seferinde fazlasıyla yakıyordu.

Beni gruba kabul etmemek için sundukları diğer bir neden ise bugün de o fanın söylediği gibi Melez oluşumdu. Babam Kore'liydi, annem ise Amerika'lıydı. Peki bu durum beni suçlayabilecekleri bir durum muydu? K-pop sektöründe ebeveyinlerinden birisi Koreli, diğeri ise Amerikan olan bir sürü idol varken bu durum neden sadece benim yüzüme vuruluyordu?

Gözyaşlarımın arasında nefes alabilmek için çırpınırken çalan telefonum ile elimi yavaşça cebime götürdüm. Bulanık olan görüşümden algılayabildiğim kadarı ile babam arıyordu. Eminim bugünkü olay da geçen seferkiler gibi internet sitelerine büyük manşetler halinde çoktan düşmüştü. Gözyaşlarımı hemen kurularken, boğuk olan sesimi düzeltmek için öksürdüm ve babamın aramasını cevaplandırdım.

"Efendim baba?"

Telefonun diğer ucundan babamın endişeli sesi hemen kulaklarımı doldurmaya başladı.

Serendipity : 8th Member (°JJK°)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin