Tarih 13 Haziran 2013... Tüm dünyayı şarkıları ile kasıp kavuracak bir grup doğdu. Fakat bu grubu diğer K-Pop gruplarından ayıran farklı bir özelliği vardı.
7 erkeğin arasında, kendini dünyaya ve fanlara kabul ettirmek için, çektiği o kadar zorluğu...
➕ Umarım, yine severek okuduğunuz bir bölüm olur. 😊🌸 Herkese iyi okumalar...🤍
➕ Bölüm Şarkısı : Fake Love - BTS
☆ Ne sebeple olursa olsun, hatanızın üzerine kara kara düşünmeyin. Temizlenmenin yolu çamurda yuvarlanmak değildir. (Aldous Huxley)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
1 Hafta Sonra
Areum;
Odamda oturmuş,yatağımın tam karşısındaki aynadan, bana artık yabancı gelmeye başlayan aksimi inceliyordum. Gözlerim eskisi gibi parlamıyordu artık, feri sönmüştü. Kalbimin tek işlevi vücuduma kan pompalamaktı, duygularım ve hislerim bir bilinmezliğe doğru uğurlanmışlardı. O günden beri iştahım pek olmadığından, bedenim çelimsizleşmeye başlamış, gözlerim ise iyice içine çökmüştü. Yaşadığıma dair verdiğim tek belirti hala nefes alıp, veriyor olmamdı.
Bakışlarım, kısa bir an başucumdaki komodinin üzerinde duran müzik kutusuna kaydı. Buğulu bakışlarımla, müzik kutusunu ellerimin arasına aldım. Bu hareketimle, nereden geldiğini bilmediğim bir özlem duygusu, kalbimin orta yerine kurularak, saltanatını ilan etmeye başladı. Diğer tüm duygular, önünde eğilirken, gözyaşlarım onunla savaşmayı tercih ederek göz pınarıma sıralandılar.
O günden beri tam 1 hafta geçmişti. Bu süre zarfında, zorunlu olmadıkça benimle tek bir kelime bile konuşmamıştı. Mecburi olmadıkça benimle aynı ortamda bulunmaktan kaçınıyor, gözlerimin içine bile bakmıyordu. Bu durum, üyelerin de dikkatini çekiyordu fakat Yoongi Hyung tarafından, sürekli örtbas ediliyorduk.
Odamın kapısının tıklatılması ile akmak için can atan gözyaşlarımı, elimin tersi ile anında kuruladım. Elimdeki müzik kutusunu da tekrardan yerine koyarken, sesimin titrememesine özen göstererek konuştum.
"Girebilirsin."
Görüş açıma, Yoongi Hyung girerken gözlerimi devirdim ve bakışlarımı ondan alarak, odamdaki penceremden dışarıya çevirdim. Her ne kadar, Jungkook ile bu halde olmamız benim suçum olsa da, olayların gün yüzüne çıkmasına o sebebiyet vermişti. Bu nedenle ona hem kırgın, hem de sinirliydim.
Bu hareketim ile bıkkınca, nefesini dışarıya verdiğini işittim. Yatağımda hafif bir çökme hissedince, onunda yatağa oturduğunu anladım ama bakışlarımı yine de ona çevirmedim.
"Bana hala kırgın mısın?"
Sessizliği bir cevap olarak, ona sunarken, beni bir anda kendisine çekti ve sımsıkı sarıldı. Başımı omzuna yaslarken, saçlarımı da usulca okşamaya başladı. Bu Yoongi Hyung'dan nadiren görebileceğim bir davranıştı, bu yüzden ufak çaplı bir şok geçirdim.
