𝐓𝐡𝐞 𝐞𝐧𝐝𝐢𝐧𝐠 𝐰𝐨𝐧'𝐭 𝐞𝐧𝐝(အဆုံးမရှိ​သော...)<ongoing>

𝐏𝐚𝐫𝐭2

​နေညိုညိုဆည်းဆာတို့ဖြင့်ရစ်ပတ်ကာ မှိုင်းမြူတို့ဖြင့်ခြုံလွှမ်းထား​သော ည​နေခင်း
ထို ​နေ၀င်အလှ၀င် တ​ယောက်တည်းကြည့်ရသည်မှာ အလွန်၀မ်းနည်းအထီးကျန်ဖွယ် ​ကောင်းလှတယ်

"​ဒေါက်​ဒေါက်!  ​ဒေါက်​ဒေါက်!"

"၀င်ခဲ့"

"မမ​လေး ကားအဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ"

"​ကောင်းပြီ"

​ပြောပြီသည်နှင့် နီညို​ရောင် အပြင်၀တ် ကုတ်အင်္ကျီ ယူကာ​အောက်ဆင်းလာခဲ့တယ်ထို့​နောက်
"အထွန်း ည​နေစာ အပြင်မှာစားမှာမို့လို့ ​ဘာမှမပြင်ထားနဲ့လို့ ​ဒေါ်ကြီးကို​ပြော​ပေးပါ"

အထွန်းအ​ပြောကိုမ​စောင့်ဘဲ လက်ထဲရှိကား​သော့ကိုယူကာ ထွက်လာခဲ့တယ်
.
.
.

၂နှစ်အကြာမှရန်ကုန်ပြန်လာဖြစ်တဲ့အတွက်
အနည်းအနဲ့အများ​တော့ လမ်း​တွေ မမှတ်မိ​တော့​ချေ။ ဒါ​ပေမဲ့လဲ ကြိုးစားပြီ​တော့ ​ထို​နေရာဆီသို့ရောက်​အောင်​သွားခဲ့သည်

မ​ရောက်​တာကြာပြီဖြစ်တဲ့အတွက် ထိူ​နေရာမှာ ရှိ​နေပါ့ဦမလား ဆိုတဲ့ပူပန်စိတ်​​နဲ့
ထိုသူရဲ့အ​​ငွေ့သက်သက်​တွေရှိတဲ့ထို​နေရာ​လေးမှာ
ပြန်လည်ပြီ လွမ်း​ဆွေးချင်တယ် ထိုသူနဲ့ပက်သက်တဲ့ အမှတ်​တွေနဲ့အတူ

လမ်း​တစ်​နေရာအ​ရောက်​တော့ ကားရပ်ကာ
ဆင်းလာခဲ့တယ်
လမ်းသွယ်​လေးထဲကား၀င်လို့မရသည်ကတစ်​ကြောင်း
ထိုလမ်း​လေးမှာတူတူသွားလာခဲ့ဖူးတဲ့ အသိစိတ်ကတ​​ကြောင်း အ​ကြောင်းအမျိုးမျိုးဖြင့်...

𝑫𝒊𝒂𝒓𝒚 𝒐𝒇 𝑪𝒐𝒇𝒇𝒆𝒆 ဆိုတဲ့ သစ်သားဆိုင်းဘုတ်​လေး​တွေ့မှ စိတ်လုံးလုံး သက်ပြင်းချနိုင်​တော့တယ် အခုထိ ရှိ​နေ​သေးတာပဲ
နှစ်​တွေဘယ်​လောက်ကြာကြာ ဆိုင်အပြင်အဆင်က မ​ပြောင်းလဲသွား အရင်တိုင်းပါပဲလား
​coffeeနဲ့ သင်းသင်း​လေးက ဆိုင်ထဲ၀င်လိုက်သည်နဲ့ တပြိုင်နက် ​မွှေးပျံ့​နေသည်

ဆိုင်ရဲ့​ထောင့်ဆုံး၀ိုင်း​လေးဆီသို့ ​ခြေလှမ်းတို့က သူ့အလိုလိုသွားမိတယ်
ခုံ​လေး​တွေက တခြားဆိုင်​တွေနှင့်မတူ ၂​ယောက်
၀ိုင်း​လေး​တွေ
ချစ်သူတို့အတွက် အ​ကောင်းဆုံး၀န်​ဆောင်မှု
တချိန်က တူတူထိုင်ဖူးခဲ့တဲ့ထိုင်ခုံ​လေးမှာ​တော့
အခုသူမ တ​ယောက်တည်း

​ကော်ဖီ​သောက်တိုင်း သူမ အကြိုက်နှင့်တူ​အောင်
​ကော်ဖီမ​သောက်တက်တဲ့သူက သူမနှင့်လိုက်၍
​ကော်ဖီ​သောက်​ပေးတဲ့သူ့ကို သတိရမိတယ်
ခါးသက်သက် ​ကော်ဖီအရသာကို ကြိုက်တဲ့သူမ
သို့​သော် ထိုသူ၏ခါးသက်​သော အကြည့်တို့ကို သူမရင်မဆိုင်ရဲ​ပေ။
ထိုအကြည့်တို့ဖြစ်​ပေါ်ခဲ့ရသည့်အ​ကြောင်းရင်းမှာ
သူမ ​ကြောင့်ပင်

ဆိုင်အပြင်ပတ်၀န်းကျင်မှာ တဖြည်းဖြည်း​မှောင်ရိပ်သန်းလာပြီ ဆိုင်တွင်း မီး​ရောင်တို့ကမှိန်ပြပြ
ပြန့်လွှင့်လာ​​သော ​အလွှမ်း​တေးသွားတို့က
​ကော်ဖီ အရသာခါးခါးတို့ဖြင့်​ပေါင်းစက်လိုက်​သောအခါ...

သူမ ​ကော်ဖီ ခွက်၂ခွက်​ရှေ့မှာထိုင်ရင်း အ​တွေးတို့လွှင့်ပြန့်​နေသည်မှာ ၂နာရီခန့်ရှိပြီ
ဘာ​ကြောင့် သူမ ​ကော်ဖီ၂ခွက်မှာမိမှန်း သူမ ကိုယ်တိုင်ပင်မသိ​တော့
သူမ ဘယ်သူ့ကို​စောင့်​နေခဲ့တာလဲ
ဘာ​ကြောင့်အဓိပ္ပါယ်မရှိစွာ ထိုင်​နေမိတာလဲ

အချိန်ကြည့်မိ​တော့ ည​နေ​ခြောက်နာရီ
အ​တွေးတို့ကို ရုတ်သိမ်းကာ သူမ ဆိုင်ပြင်​ပြေးထွက်လာခဲ့တယ် ထိုသူ နှင့်အမြဲ ​ကော်ဖီဆိုင်လာ​နေကြအချိန်မလား
ထိုသူလာမှာမဖြစ်နိုင်မှန်းသိ​ပေမယ့်
အကယ်၍...တကယ်လို့များ ​တွေ့ဆုံခဲ့ရင်​ရော
ဟင်အင်း သူမ ရင်မဆိုင်ရဲဘူး ဒါ..
ဒါ​ကြောင့် သူမ ​ပြေးထွက်လာခဲ့မိတယ်
မျက်၀န်း၌မျက်ရည်စတို့က သူ့အလိုလိုရစ်၀ဲလာတယ်
ထိုမျက်ရည်စ​တို့​ကြောင့် ​ရှေ့ကို​တောင်ကောင်း​ကောင်းမမြင်နိုင်​တော့​ပေ။

တ​စ်နေရာအ​ရောက်
သူမ ​တွေ့လိုက်ရတဲ့ လူတ​ယောက်
ထိုသူရဲ့ မျက်၀န်းတို့က အလွန်တည်ငြိမ်​နေသည်
သူမ၏ မျက်၀န်းတို့​နောက်အံ့သြမှူတို့ဖြင့်ပြည့်နှက်​နေင​လောက် ထိုသူကခံစားချက်မဲ့​နေတဲ့ လူတ​ယောက်ကဲ့သို့
သူမကိုစိုက်ကြည့်​နေတယ်
သူမ မခံနိုင်ဘူး ထိုအကြည့်​တွေကို ဒါ​ကြောင့်
သူမ၏​ခြေလှမ်းတို့က ​​​​ရှေ့ဆက်ဖို့တွန့်ဆုံ့​နေတယ်
အချိန်တစ်ခုထိ သူမတို့၂​ယောက် ထို​နေရာမှာ ရပ်​နေခဲ့ကြတယ်

ထို​​နောက် ထိုသူက သူမ ​ဘေးကနေ တစ်လှမ်းချင်း ဖြတ်​လျှောက်သွားခဲ့တယ်
ထူးဆန်းစွာ ထိုသူဆီက​နေ ​လေစိမ်းများ ​တိုက်ခတ်​နေသလား​တောင်ထင်မှတ်ရတယ်
သူတို့၂​ယောက်ကြားရှိ​လေထုက ​အေးစက်စွာ
သူမ နှလုံးသားကပါ တစ်ခုခုဖြင့်ဆွဲညှစ်သလို နာကျင်လာတယ် သူမထို​နေရာကပင် ထွက်​ပြေးသွားချင်​နေပြီ
သို့​​​သော် ခန္ဓာကိုယ်က ခွင့်မပြု..

ထို့​နောက် သူမ နှုတ်က အလိုအ​လျောက်ထွက်လာမိတဲ့ နာမ်စား​လေးက

"​မောင်...!!"

........
Ivy💭💭💭
18.12.2021