🏳️‍🌈 LOVE IS not OVER 🏳️‍🌈

💚 Lost Stars 💜️

(TAEHYUNG'S POV)

(Flashback ⏮)

"All of these ain't a coincidence..
All of these just a fu*cking fan service you motherfu*kers.."

හැමෝම නිශ්ශබ්ද වුණේ ඒ වචන ටික කවුරුවත් නොහිතපු වෙලාවක කුකීගෙ කටින් පිටවුණාම..

එයා ඉන්නෙ ගොඩක් දුකෙන් කියල මට තේරුණා..

මම ළඟට ඇවිත් දණගහගෙන Nothing like us සින්ග් කළාම මම කඳුළු නවත්තගත්තෙ ගොඩක් අපහසුවෙන්..

එයා එහෙම කළේ මම කාලෙකට කලින් DNA Performance එකක අපේ part එක යද්දි, එයා ළඟට ගිහින් දණගහගෙන එයාගෙ අතින් අල්ලගෙන ඒක part එක සින්ග් කරපු විදියටමයි..

ඒවා මතක් වෙද්දි..
මම කොහොමද අඬන්⁣නෙ නැතුව ඉන්නෙ..
ඇයි ඔම්මා.. ඇයි මේ තරම් ලොකු දඬුවමක් මට දෙන්නෙ..

මම එතනින් නැගිටලා washroom එකට ආවෙ එතනම මමත් අඬන්න ගියොත් හැමෝම අවුල් යන නිසා..
.
.
.
.
.
.
.
.
.

හිතේ දුක යන්තම් තුනී වෙලා යනකම් අඬපු මම, මුහුණ හෝදගෙන මිරර් එකේ පේන මම දිහාම ටිකක් වෙලා බලාගෙන හිටියා..

මමත් වෙලාවකට එයා වගේම පේනවා..
ඒක හැමෝම කියන කතාවක්..
වැඩිපුරම එහෙම කියන්නෙ නම්ජුනී හ්යොන්ග්..
එයාලට මාවයි ජන්කුකීවයි පැටලුණු අවස්ථා ගොඩක් තිබුණා..
ඇත්තටම මට මෙහෙමවත් එයාට කතා කරලා එයාගෙ හිත හදන්න පුළුවන් නම්..
එහෙම මැජික් පවර් එකක් මට තිබුණනම්, මම ජන්කුකීගෙ ඇස්වලින් එක කඳුලක්වත් වැටෙන්න දෙන්නෙ නෑ..

"මට අඬලම එපා වෙලා තියෙන්නෙ කුකී..
තවත් අඬන්න බෑ මට..
Please.."

මම එහෙම කියලා ගැඹුරු හුස්මක් පිටකරලා හිත සැහැල්ලු කරගෙන ආපහු හැරුණෙ wedding hall එකට යන්න හිතා⁣ගෙන..

ඒත්....
මම එකපාරටම නැවතුණේ මගේ පිටුපසින් හිටගෙන ඇස්වල කඳුළු පුරවගෙන බලාගෙන හිටපු කෙනාව දැකලා..
ඒ මගේ ජන්කුකී..

ගොඩ කාලෙකට පස්සෙ අපි ආයෙමත් තනියම.. මුහුණට මුහුණ බලාගෙන..
මගේ හදවත වේගයෙන් ගැහෙන්නෙ ඒ ඇස්වල තියෙන වේදනාව පිරුණු හැඟීම් දරාගන්න බැරි නිසා වෙන්න ඇති..

මම මොනවද කරන්නෙ කියල හිතාගන්න බැරිව මෝඩයෙක් වගේ එයා දිහාම බලාගෙන හිටියා..