(TAEHYUNG's POV)
මාව ආයෙමත් ගොඩක් serious විදියට depressed වෙලා කියලා තේරුණේ නෑ වගේ හිටියට මට ගොඩක් ඒක දැනෙනවා..
ඒත් දැන් මට මොනව වුණත් කමක් නෑ..
මගේ කාලෙ ඉවර වුණාම ඔහේ මැරිල ගියදෙන්..
ජීවිතේ තිබුණු ලොකුම බලාපොරොත්තුව අහිමි වුණ කෙනෙක් මම..
දැන් මට කොහොමත් එකයි..
මම මෙහෙම තාමත් ජීවත් වෙන එකත් ඇත්තටම මට පුදුමයක්..
සමහර විට "Love myself, Love yourself" කියන්නෙ අපි ලෝකෙටම බෙදපු පණිවිඩය නිසා වෙන්න ඇති..
ඒක තවමත් මගේ හිතේ තියෙනවා..
ඒත් ඒක අනුගමනය කරන්න මටත් අපහසු ම කාලයක් මේක..
ඒත්.. මම උත්සහ කරනවා..
Tzuyu එද්දි හවස් වෙනවා කියපු නිසා මම තනියමම lunch අරගෙන ආයෙත් උඩට ආවා..
Association එකට මගෙන් වෙන්න තියෙන දේවල් ටික මම කරල ඉවරයි..
ඉතුරු ටික මගේ team එක බලාගනියි..
ඒත් මට තව මොනවහරි දෙයක් එක්ක busy වෙන්න ඕනි..
හිතට දැනෙන පාළුව, තනිකම පිරුණු මූසල හැඟීම ඈත් කරගන්න හොඳම විදියක් තමයි කාර්යබහුල වෙන එක..
මම දැන් ඒක අත්දැකීමෙන්ම දන්නවා..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ඔහේ එක එක folders අතරෙ සැරිසරන ගමන් මම ජන්කුකීගෙ videos තිබුණු folder එකකට ඇතුළු වුණේ ඉබේටම වගේ..
මම හිනාවෙන්න පුළුවන් mood එකක හිටියෙ නැති වුණත් ඒකෙ තිබුණු එක video එකක thumbnail එක දැකපු ගමන් ඇත්තටම මට හිනා ගියේ මම නොහිතපු විදියට..
මෙහෙම වෙලාවක වුණත්, මාව හිනස්සන්න පුළුවන් කෙනෙක් ඉන්නෙ මගේ aspiring comedianම තමයි ඉතින්..
මගේ ජන්කුකී..
ඒ ජන්කුකී මුහුණත් ඇද කරගෙන රවාගෙන ඉන්න thumbnail එකක්..
මට හිනා ගියේ ඒකටමත් නෙවෙයි,
එහෙම රවාගෙන ඉන්න හේතුව මතක් වුණ නිසා..
එදා කුකී හිටියෙ මාත් එක්ක හොඳටම තරහ වෙලා..
හරිම මෝඩ හේතුවකට..
මේ clip එක මම video කළෙත් එයාට හිනාවෙන ගමන්..
ඒත් එයා නම් හිටියෙ ගොඩක් තරහින්..
මගේ හා පැංචගෙ හැටි ඉතින් හැමෝම දන්නවනෙ..
චූටි දේත් ඇතිනෙ එයාගෙ Jeonlousව එයාට ආවේශ වෙන්න..
මේකත් එහෙම වෙලාවක්..
මගේ හිත හෙමින් ඒ ලස්සන අතීතයට ගියේ මගේ මුහුණෙ කාලෙකට පස්සෙ නිරායාසයෙන් හිනාවක් මවන ගමන් වෙන්න ඇති..
YOU ARE READING
🏳️🌈 LOVE IS not OVER 🏳️🌈
FanfictionLove can touch us one time.. And last for a lifetime.. And never let go till we're gone.. 💜️💚 Love was when I loved you.. One true time I hold to.. In my life we'll always go on.. 💜️💚 Near, far, wherever you are.. I believe that, the heart does...
