Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
❤️ من هواتو دارم ❤️
چمدون مشکی رنگشو کنار صندلی پلاستیکی گذاشت و نگاهی به ساعت مچیش انداخت از وقت قرارشون ده دقیقه گذشته بود ولی خبری از دخترا نبود. گوشیشو از جیبش خارج کرد و تماس و وصل کرد + کجان ؟ _ به ترافیک خوردن تا یک ربع دیگه اونجان + ترافیک؟ وات ده... فک کردی من... دستی به پشت شونش برخورد کرد _ اقا ببخشید همونطور که سر یونجون غر میزد چرخید سمت صدا و با دیدن فردی که جلوش ایستاده بود تنش لرزید ، باور انسان بودن شخص رو به روش یکم براش سخت بود _ میتونید از من و دوستم عکس بندازید ؟ جونگ کوک گیج به پسر نگاه کرد و اخم کمرنگی رو پیشونیش جا خوش کرد اولین بار بود درمقابل کسی انقدر گیج و بی دست و پا میشد و این مستقیم رو اعصابش تاثیر گذاشته بود صدای یونجون و میشنید که از پشت گوشی میگفت باید قطع کنه ولی نه حرفی میزد نه تلاشی برای قطع تماس میکرد ، پسر مو بلُند که از رفتار پسر رو به روش متعجب شده بود و همینطور به خاطر سکوتش در مقابل درخواستش کمی معذب بود لبخندی زد و سر تکون داد _ اشکال نداره اگر نمیتونید از کس دیگه در خواست میکنم جونگ کوک با شنیدن حرف پسر ریز جسه و همینطور صدای بوق ممتد پشت ایرپادش با دستش به گوشش اشاره کرد و لب زد + داشتم با تلفن صحبت میکردم جیمین متاسف از قضاوت زود هنگامش لبخند خجالت زده ای زد و کمی خم شد _ اوه متاسفم + بده من جونگ کوک با بالا اوردن دستش گوشی و از جیمین گرفت و منتظر شد تا پسر جوری که میخواد بایسته ! جیمین به اطرافش نگاهی انداخت و با دیدن تهیونگ کمی اونطرف تر صداش زد _ ته بیا دیگه زود باش تهیونگ با کلافگی سمت دوستش اومد و مثل همیشه نق زد + حتما باید از تمام مراحل یه سفر یک روزه عکس بگیری ؟ _ آه تهیونگ محض رضای خدا غر غر نکن این فقط یه عکسه بعد همونطور که دستشو به بند کوله پشتیش میگرفت، لبخندی به گوشی که جونگ کوک بالا اورده بود زد ، تهیونگ هم با بدخلقی و چهره جدیش دستشو به نرده کنارشون تکیه داد و به دوربین خیره شد جونگ کوک خیره به لبخند پسر توی دوربین چند لحظه بدون حرکت موند ، نمیتونست این حجم گیج شدنش فقط با دیدن چهره یه نفر و درک کنه ، بیش از اندازه هیجان بهش وارد شده بود انگار که قرار اولش توی دبیرستان باشه درک نمیکرد چرا باید اینطور محو دوربین بشه + ببخشید ، انداختی ؟ _ ها؟ جیمین لبخندش جمع شد و کمی به سمت جونگ کوکی اومد که دوربین به دست خشک شده بود + میگم انداختید ؟ جونگ کوک سرش و تکونی داد تا شاید مغزش دست از مسخره بازی و مسخ شدن در مقابل پسر برداره و لب زد _ متاسفم ، یکم فکرم درگیره جیمین لبخند بزرگی زد و به ژست قبلیش برگشت + اوه اشکالی نداره جونگ کوک بی معطلی دستشو روی دکمه زد و گوشی و سمت جیمین گرفت _ بیا ، گرفتم جیمین بازهم ادای احترام کرد و خم شد + ممنونم _ جئون جونگ کوک با شنیدن صدای سویون به سرعت سر چرخوند تا بیشتر از این توی باتلاق تفکراتش راجب لبخند پسر فرو نره و اخمی‌کرد + معلوم هست کدوم گوری ؟ _ پاچه نگیر ، چمدون کو ؟ با دست به صندلی اشاره کرد و از کنار سویون رد شد + مطمئن شو میرسونیش اما تمام حواسش پی پسری بود که اصرار داشت خیلی خوب افتادن و باید عکس و چاپ کنن و دوستش که مخالفت میکرد و از نظرش این ایده خوبی نبود . ** درسته این اولین دیدار، اولین حس ، اولین برخورد جئون جونگ کوک با پارک جیمین بود عکسی که نه فقط توی گوشی بلکه توی ذهن جونگ کوک ثبت شد و تا مدت ها اون لبخند حتی یک ثانیه از جلوی چشماش دور نمیشد با حس دستی دور گردنش از افکارش خارج شد و نگاه گذرایی انداخت جین مثل جاسوسای مخفی به اطرافش نگاهی کرد و با صدای اهسته گفت + جیمین تو دردسر افتاده _ خب ؟ + خب و درد ، از کای کارت تلفن خواسته ، حالا به جای جبرانش ازش میخواد براش مواد جا به جا کنه _ به من چه ؟ + کس شعر نگو میگیرنش جونگ کوک کلافه با بالا انداختن شونش دست جین و پس زد و زمزمه کرد _ اهمیتی نمیدم ، درضمن بهتره براش که بگیرنش ، حداقل تو انفرادی کسی نقشه گایدنشو نمیکشه جین ناامیدانه و البته با قبوله منطق جونگ کوک از جاش بلند شد و برای سرگرم کردن خودش رفت سراغ بقیه زندانیا ! جیمین ناباور دستی روی صورتش کشید و یکبار دیگه شانسشو امتحان کرد + چرا فقط یک روز دیگه بهم فرصت نمیدی ؟ کای بدون بالا اوردن سرش همینطور که پولاشو میشمرد دستشو اورد بالا و عدد سه رو باهاش نشون داد _ یک روز دیگه میشه سیصد تا جیمین فاکی زیر لب گفت و ناخوناشو تو پوستش فرو کرد با تکون دادن سرش از سلول خارج شد و به سمت سلول خودشون پا تند کرد + هان ، بیا دست هان و چسبید گوشه سلول قفلش کرد _ هی پسر من گی نیستم اما دارم شک میکنم + خفه شو ، صد و پنجاه وون لازم دارم _ شرمنده رفیق من همچین مبلغی ندارم
