HTDOSM

76

--

Hindi ako makapaniwala na nandito siya sa harapan ko. parang kanina lang ay halos hindi ko na alam ang gagawin dahil sa biglaang pangyayari pero...ito siya, nakatayo at pinapayungan ako.

Talagang hinding hindi niya ako binigo. Humarap ako kaagad sa kaniya at tila nagulat pa siya ng bigla ko siyang yakapin. agad akong naluha dahil nandito siya. he's wearing a beige tuxedo at amoy na amoy ko ang matapang niyang pabango.

"Na miss mo ako agad?" he asked, at tumango ako habang yakap yakap siya. "Halata nga" aniya.

I cried on his chest, and he caressed my back. I hug him very tight na para bang ipinapakita ko na ayoko nang mawala pa siya sa akin, hindi ko kakayanin. I'm not as tough as a tiger, not as strong as him. he's Sandro Marcos, and I'm just Lallaina Hudson.

Bumuhos ang napakalakas na ulan at nanatili kami sa ganoong posisyon ng ilang minuto. bakit hindi man lang niya ako itaboy? bakit ganito pa rin? dahil ba...mahal niya ako? o...naaawa lang siya sa akin.

"S-Sandro, galit ka ba sa akin?" I asked while crying.

"Do I look mad at you?" he asked, at lalo ko lang idiniin ang mukha ko sa dibdib niya.

"B-Bakit hindi mo man lang magawang magalit sa akin?" I asked.

"Because you're Laine Hudson." aniya.

Short, yet meaningful.

"Shush, stop crying." he caressed my hair and kissed my forehead. "I told you, nothing beats home...cause you are my home...Lallaina" bulong niya sa pinakamalamig na tono ng boses. ang ganda pakinggan ng pangalan ko lalo na't kapag siya ang nagbibigkas.

Humiwalay ako sa yakap at pinunasan ang luha ko. "S-Sorry nga pala k-kahapon, u-umalis ka kasi kaagad kaya hindi ako nakapag paliwanag pero ito na...I want to make things clear Sandro" sambit ko.

He smiled. "Explain everything to me, and I will listen now" aniya at umayos ako nang tayo.

"It was a...very tiring day, m-masaya akong gumising at pinaghanda ka ng almusal pero wala ka sa office mo. I waited for you, but...walang Sandro na dumating kaya kinain ko nalang yung hinanda ko sa'yo kaysa naman masayang." usal ko. "I make myself busy by working. inaako ko ang ibang mga gawain nila at iniisip ko na baka late ka lang...nag-aalala ako...lalo na nung nagtungo kami sa meeting, ikaw ang hinahanap pero wala ka doon" pahina ng pahina ang boses ko habang inaalala ang mga nangyari kahapon.

"Then?" he asked. "Continue"

"I-I started to ask Mr. Ly kung alam niya ba kung nasaan ka but he refuse to answer me. napaka lungkot ko kahapon Sandro, hindi ako masaya..." pagkukwento ko at napapangiti siya. "Nung makarating na kami dito sa hotel edi ayon, kinompronta ko siya tapos inamin niyang inassign ka niya sa Ilocos Norte branch nila edi nagalit ako." sambit ko at natatawa siya.

"Then?" tanong niya ulit.

"Ayon tinanong niya ko kung bakit hindi ko siya nagustuhan eh siya yung nasa tabi ko ng matagal na panahon, ang sagot ko eh--"

"What?" tanong niya kaagad.

"Ang sagot ko syempre, kasi...ano...uh...kasi M-Mahal kita" sambit ko, at nagulat ako nang bigla niya akong halikan.

Apat na taon na ang nakalipas nang huling dumampi ang mga labi niya sa labi ko. it feels like it was my first time kissing him dahil sa kakaibang pakiramdam. he held my face using his right hand, while his left hand was still holding the umbrella.

The rain was so intense and our feelings was kinda match together...I can't explain what I just feel. parang ito talaga ang unang beses na ganito...anupa't apat na taon na ang nakakalipas buhat nang huli naming gawin ang ganito.