Arabanin icinde, merakli gozlerle disariyi seyrediyordum. Caddeden geciyoruz simdi. Tanidik birileri beni ya gorurse? Onunla hic ugrasamam bide.
Bozulan sacimi iyice bozarak yuzumu kapatiyordum. Hic dusunmek istemiyordum neler oldu neler olacak falan filan... Basim catliyordu ve bu agri, mide bulantisi ardindan kusma seklinde etkisini gosterecekti. Su an tek derdim bu.
Baya bir uzun sure basim one egik durmusum ki, arabanin ani fren yapmasiyla boynum one arkaya hareket ederken cok acidiginin hissediyordum. Yine kesin bir sey oldu dusuncesiyle yuzumu yerden hic cekmedim. Korkuyordum. Sanki hic umrumda degilmis gibi.
Ne oluyor bana boyle! Kendine gel Emel! Buraya gelmenin tek sorumlusu sensin! Bu yuzden hicbir ayrintiyi bosvermek olmayacak! Bundan sonra...
Basimi kaldirmamla ondeki adamlarin arabadan cikmasi bir oldu. Etrafima masum bakislar atarken onumuzdeki arabalarin durmus, Hilal ile Giray'i bindikleri arabalarin yaninda gormustum. Hilal cok sinirli gozukuyordu.
Giray ise... Bembeyaz teninin uzerinde duran tek cizgi gozleriyle beni etkiliyordu.
Ona asik falan miyim? Yoksa sadece hoslanmami?
Ahh! Neden seni bu kadar duygusal bir sekilde dusunmek zorundayim ki!
Tereddutle hemen kapiyi actim. Ruzgarin esmesiyle etegim ucusuyordu ama bu umrumda degildi. Hizli adimlarla Hilal ile Giray'in yanina gittim.
"Neler oluyor? Nereye gidecegiz?"
Hilal ellerini kollarinda kavusturmus bir saga bir sola dogru hareket ediyor, ama gozu beni gormuyordu. Giray'da kulagindaki telefonla konusuyordu. Ikisi de beni deli etmeye baslamislardi bile.
Giray son hizla elindeki telefonu arkasindaki kisiye vererek bana dogru yaklasmaya basladi. Icime bir titreme geldi. Cunku attigi her adim bilmedigim bir duygumun ortaya cikmasini sagliyor, bu da kalbimdeki ritmin kulaklarima yaptigi kucuk basinclari artiriyordu. Onumde koca bir beden dikelmis dururken nefesimi tutmus, anlatacaklarina dikkat kesilmistim.
"Bizim otele saldiri duzenlemisler. Annem, babam ve kardeslerim benim guvende olmadigimi soyluyorlar."
Sesi o kadar sadeydi ki. Hani dondurmadaki kakaonun icinde bir beyaz vardir ya. Sanki o kabadayinin icinde bir farklilik yatiyordu. Zaten biliyordum ama her kucuk bir hareketiyle bunu anlamam beni sasirtiyordu. Bunu sesinden mi anlamistim? Yoksa Giray'in guvende olmadigindan mi?
"Iste goruyor musun! Belanin arkasindan attaaa gidiyoruz. Anlam veremedigimiz bir belanin ustelik."
Hilal cok ofkeliydi. Bunu soylerken ki yanaklarinin titremesinden coktan anlamistim.
"Bak kizim. Her isi bok eden sensin! Actirma agzimi dur durdugun yerde. Ben olmasaydim coktan obur tarafa atta gitmistiniz."
Gozlerim Giray'in ustunde yaptigi davranislari analiz ediyordu. Yaptigin iyiligi niye yuze vuruyorsun ki! Aslinda iyilik denmez buna ama.
"Ikinizde kapayin cenenizi. Giray! Tam burada eger hicbir seyi anlatmazsan gideriz. Ben ne oldugunu bilmedigim yolda gidiyorum. Artik aciklasan kendi leyhine."
Birkac saniye kollarini kocaman acti ve gulmeye basladi. Ardindan geriye dogru adimlar atarak:
"Nereye gitmeyi planliyorsun acaba?"
Yavas hareketlerle gozlerimi cevremde gezdirdigimde buranin duzluk bir yer, cevresinde de hicbir seyin olmadigini goruyordum. Arabanin gececek bir yolu bile yoktu. Sadece dumduz bir cimenlik.
Basimi tekrar Giray'a cevirdigimde ona kizginligimi koruklemeye baslamistim. Cunku beni aptal yerine koymasi gucume gidiyordu. Aglayacak miydim?
Asla!
Simdi ne yapmaliyim?
Bilmiyorum.
Ellerim titriyordu. Neler oluyor bana boyle! Kizginligimi, ofkemi kontrol etmeliyim, yoksa basima bela acilacak!
Ama olmuyor! Nefes alisverisim hizlandikca durduramiyorum. Ne oluyor! Kurda falan mi donusecegim yoksa!
"Emel?"
Her sahne yavas ilerleyen saniye suresince gozlerimde beliriyordu.
Hilal'in oldugu yone baktim. Bakmamla birlikte gozlerim yaşlanmaya basladi. Oldugum yerde bir put gibi kalmis, hicbir tepki veremiyordum.
Yine mi ruya goruyorum yoksa...
Ardindan biri kosarak yanima geldi. Giray'di. Bunu hissedebiliyordum. Kokusundan.
Kolumu siyirdi ve ardindan bir seyler yapti. Sonra onume gecerek ellerini belime sardi. Gozlerimin icine bakiyordu simdi. Bu halimle bile onun hareketlerini anlamaya calisiyordum. Her mimigini. Ardindan ayaklarim birden hissizlesti. Kendimi istem disi Giray'in kollarinda bulmustum. O uzun kollar beni bir anda sarivermisti. Olecek miyim acaba?
Giray bana neden oyle bakiyorsun! Anlamadigim bir seyi kabul edermis gibi. Keske her seyi geriye alsaydim. Sen o cocugu doverken ben gormezden gelseydim. Nasilsa oldurmezdin herhalde.
