Giray'i bu is icin kullanmak tehlikeliydi. Ona guvenemezdim. Tanimiyordum bile. Ne kadar suredir ona bakmisim ki donup umursamayis tavirlarla:
"Senden bir sey yapmani istiyorum." dedi.
Gozlerimi kirpistirarak: "Hangi konuda?"
"Her ne konuda olursa olsun dedigimi yapacaksin zaten."
Gozlerim kocaman acilmis merakli gozlerle ona bakiyordum.
"Neyinim ben senin de bana boyle davraniyorsun? Arkadasim bile degilsin! Sana niye yardim edeyim?"
"Cunku bu guzel gunumu mahvettin. Su an burada olmamin sebebi sensin."
Sustum kaldim. Kaşlarimi kaldirarak:
"Neden benim yuzumden peki?"
Aslinda biliyordum da... Soylemesi icin soruyordum.
Nefesini kulagimda hissedince bir anda donup kaldim.
"Sana carptigim icin ozur dilemedim ama belki telafi ederim diye dusundum."
Ozur mu dilerdin sen? Bir an icim yumusamisti.
"Ahh ilgilendigin icin cok sagol. Onemli degil ya." Baska ne diyebilirdim ki. Ona tutup Sinem'i anlatamazdim yani.
"Peki ne istiyorsun?" Sormaliydim cunku belirsiz kucuk bir vicdan azabi cekmistim.
"Sadece üç gunlugune benimle takilacaksin."
Seninle takilmak mi? Hilal bana kotu biri oldugunu soylemisti. Bu yuzden bu isteyecegim son sey olacakti tabikide.
"Oow hayir!"
Dislerini gicirdatmaya basladi. Bu yuzden basimi geriye dogru cekmeye basladim.
"Farkindaysan sana takilabilir misin demedim. Takil dedim."
Bak laflara bak!
"Zorla bir seyi insanlara yaptirtamazsin anladin?"
Bu arada dogum gunu pastasi gelmis, Sinem ile Gediz pastayi kesiyorlardi. Giray'dan kurtulmam lazimdi. Dikkatimi oraya vermeye calisip konuyu dagitmak istiyordum. Bu olmuyordu cunku Giray bana dik dik bakiyordu. Arka masadaki Hilal'e yalvarircasina bakmistim. Allahtan kosarcasina bizim masaya geldi.
"Emelcim baban evde seni bekliyormus. Cok sinirli bir sekilde. Gitmemiz lazim."
"Aaa oyle mi? Giray gitmem lazim. Ilgilendigin icin sagol. Hoscakal!" Yapmacik bir gulumseme yerlestirip kapinin onunde duran arabaya dogru kosar adim gittik. Giray bir sey demesine izin vermeden.
Surucu Kerem'di. En yakin arkadaslarimizdan biriydi.
"Geldigin icin cok sagol Kerem!" Gayet neseli bir tavirla soylemistim. Bizim ne zaman yardima ihtiyacimiz olsa Kerem aninda yanimizda bulunurdu. Yasimiz 17 idi. Ama Kerem bir sene sinifta kaldigi icin araba kullanabiliyordu. Bu arada babamin sinirlendigi falan yoktu. Hilal beni goturmek icin uydurmustu.
"Hilal bana anlatti. O cocukla ugrasma Emel. Sandigin biri gibi degil."
Hilal'e kotu bir bakis attim. O da iki elini yukariya kaldirdi.
Biliyorum kavgaci biri. Kaba.
"Bir kere onunla ugrasmiyorum. Hem neden boyle soyluyorsun?" dedim.
"Cunku kotu aliskanliklari olan biri. Ailesi de harac yoluyla para kazaniyor. Senin yer, onun mekani gibi mahalleleri paylastirmislar.
Ne amaclari varsa artik. Gectigimiz yazin buraya tasindiklarindan beri ceteler olusmaya basladi. Polislik olaylar falan."
