Giris kapisina yaklastigimizda kalp atislarimi kulaklarimda hissetmeye basladim. Sanki bir sey olacakti. Ama ne olacagi hakkinda hicbir fikir uretemiyordum. Korku mu? Mutluluk mu?
Merdivenlerden indigimde bunu hissetmistim. Ama gozlerim onunla bulustugu zaman simdi ne hissettigimi anliyordum.
Gulumsuyordu.
Her neyse.
Dayanamayacagim galiba...
***
Merdivenin basinda takim elbiseler icinde bembeyaz teniyle kendini belli ediyordu. Bir elini cebine koymus, diger eliyle bardagini agzina dikmis bir sekilde bana bakiyordu. O nasil bir bakisti? Alay mi ediyordu, yoksa komik bir sey mi yapmistim? Istemeyerek gozlerimi uzerimde gezdirdim. Tekrar ona baktigimda bana bakmadigini gordum. Simdi sinirliydi.
Neden acaba?
Gozlerimi onun baktigi yone cevirecektim ki, birden belimde bir el hissettim.
Bakmamla gozlerimin kocaman acilmasi bir oldu.
Senin benim yanimda ne isin var?!
"Sen ne ariyorsun yanimda?" Hilal'lere yetismek icin adimlarimi hizlandirsam da eli hala belimdeydi. Ustelik etraf kalabalik oldugu icin bir yerlere carpmadan bana yetisiyor, sicak nefesini sacimda hissediyordum.
"Birak belimi!"
Elimle ittirmistim onu. Aslilari ariyordum ama tam da ihtiyacim oldugu anda onlari goremiyordum. Nereye gitti bunlar!
"Seninle konusmam lazim!" dedi Gediz.
Bir koseye cekmisti beni. Korkmuyordum. Cunku kizgindim. Her an yuzune bir yumruk indirebilirdim!
"Seninle konusacak bir meselemiz oldugunu sanmiyorum!"
Ardindan lambalar kapandi ve spot isiklar yanmaya basladi. Simdi korkmaya basladim iste!
Etrafima endiseli bakislar atarken, kimsenin beni gormediginden emindim.
"Lutfen beni dinle!" dedi aci bir sekilde. Kizginligimi hafifletmisti sesi. Bu nedenle onu incelemeye basladim. Onu ilk gordugum ki ceketini giymisti. Gozlerimi devirdim. Simdi bunlari dusunmemeliyim.
"Dinlemeyecegim! Birak gideyim. Gunumu bozma lutfen!"
Agzini acmis tam bir seyler soyleyecekken Gediz'in omzuna birinin elini koydugunu gordum.
O'ysa eger! Allahim kavga cikacakti!
Ama Gediz arkasini dondugunde elini koyanin, sandigim kisi olmadigini anladim. Buyuk bir nefes verdikten sonra:
"Emel? Bir sorun mu var?" dedi Kerem.
"Ben..." diyecektim ki:
"Benimle dans edip etmeyecegini soruyordum." Cevap vermemi engellemisti Gediz.
"Ne yazik ki bana soz verdi." Hicbir seyden haberi olmadigi icin Gediz'e gulumsuyordu.
"Evet! Gel Kerem!"
Gediz'in omzunu ittirerek bu karanlik yerden ciktik. Kerem'le birlikte.
Kerem gelmeseydi ne olurdu acaba bilmiyorum. Eger Giray, Gediz'i yanimda gorseydi ona bir yumruk cikarirdi ondan kesin emindim.
Isiklarin sonmesiyle romantik bir sarki calmaya baslamislardi. Sanirim bu yuzden gelmisti Kerem. Dansa kaldirmak icin.
Pistin ortasindaydik. Keremle dans pistine ciktigimizi biliyordum ama Gediz'den kurtulmanin sevinciyle bunu yeni yeni anliyordum.
Aklim Giray'daydi simdi. Acaba o da dans ediyor muydu?
Ediyorsa kiminle?
Ne kadar kotuyum ben! Gediz'i dinlemeden gitmistim. Kotu bir sey mi yapmistim bu davranisimla? Ustelik Giray'i dusunuyordum. Zarar vermekten baska bir sey yapmayan bu cocugu...
