Hilal'in gitmesinin ardindan yorganimi alip, kendimi yatagima atmistim. Canim yemek yemek istemiyordu. Sadece uzun uzun dusunmek istiyordum. Yalniz...
Bu yuzden kalkip odami kilitledim. Evdekiler eger kapimi kilitli bulurlarsa benim yalniz kalmak istedigimi anliyorlardi. Sorun yoktu.
Aklima, beynimin hatirlayinca konuyu degistirmek icin kendime soz verdirttigim bir olay geldi.
Baska bir sey dusun! Onu dusunme. Bitti artik! Hem kendine soz verdin Emel!
Yok hayir. Bir karar vermem lazimdi.
"Bana oyle bakma." dedi.
Soylemesi icin hadi anlaminda hareket yaptim.
Gozlerini yukariya dikerek konusmaya basladi.
"Senin o gunden sonra benimle konusmak isteyecegini zannetmistim. Ama gelmedin. Sinem'in yalan soyledigini ogrendigin gunu soyluyorum."
Evet. Giray'in beni zorla partiye goturdugu gun! Berbat, bir o kadar da sevimli gunum.
"Yalan olan bir sey icin seninle neden tartisayim?" dedim.
"Iste sorun bu ya! Hic gerisini merak etmedin mi? Benim ne dusundugumu?"
Agzimi acmamak icin kendimi zor tutuyordum.
"Sen ne diyorsun Gediz? Neden merak edeyim?"
Dudaklarini isiriyordu. Genelde utandigi zaman isirirdi.
"Hatirlasana!"
Bagirarak soylemisti.
Ne dusunecegimi bilmiyordum simdi. Sadece bagirmasina odaklanmistim. Bana bir kere de boyle bagirmisti. Sinem ile kendisinden uzak durmami soylerken.
"B-ben ozur dilerim."
Kafami saga sola sallayarak geriye gittim. Kalbim acimisti. Nedenini bilmiyordum ama Gediz'in anlatmaya calistigi seyi anlamistim galiba.
"Emel, ben o zaman senden cok hoslaniyordum. Ama senin oyle bir sey yaptigini duyunca kendimi kaybettim. Cok aptalim!"
Elleriyle yuzunu kapatiyordu. Ona aciyarak bakiyordum cunku.
Ardindan yuzu cevap vermemi bekliyordu ama ben susuyordum. Sadece gozlerim konusuyordu.
Sen tam bir ödleksin! Beni ne kadar yanlis tanimissin!
"Bir sey soyle... Lutfen!"
"..."
"Ama artik iftira oldugunu ikimizde biliyoruz. Bu yuzden Sinem'den ayrildim. Ozur dilerim tamam mi?"
"..."
Agzimi acmadan ruzgarin sacima vurmasini hissetmeye calisiyordum. Ancak bu beni kendime getirebilirdi. Ona hicbir sey soyleyemiyordum. Cunku bir seylere vurmak, bagirmak istiyordum. Birinin gelip beni almasini istiyordum. Allahim Hilal olsaydi su an benim yerime cevap verirdi ama yoktu iste.
"Ben okuzun biriyim. Sana inanmadim. Seninle konusmadim. Sana sirtimi cevirdim. Affetmeni istemiyorum. Sadece bir seyi bilmeni istiyorum."
Ardindan yavas adimlarla yaklasti. Kaşlari titriyordu. "Hislerin karsiliksiz degildi."
Yutkunduktan sonra kollarimi tutmaya basladi.
"Bunu soylemem gecmisteki kotu anilarini silemeyecek ama senden cok hoslaniyordum. Hala da..."
Ne diyorsun sen ya! Sanki bu soylediklerin her seyi degistirecekmis gibi... Yiprandigim gunleri onaracakmis gibi... Hayir Gediz! Ben o eski kiz degilim artik.
