-Bebegim. Uyan artik.
Sabah olmustu. Anneme soyle bir gulumsedikten sonra yatagimda gerindim. Bugun mutlu degildim. Cunku dunku Fizik yazilim berbat gecmisti. Beni uzen sey de hocanin benim cok basarili oldugumu bilerek guvenmesi ve benim onu haksiz cikaracagimi bilmemdi. Yuzumu eksiterek kalktim ve elimi yuzumu yikadim. Aynaya bakinca
"Sabah sabah ne kadar guzel gozukuyorum." Ardindan annem iceriye girdi ve markete gitmem gerektigini soyleyince "Aaaah! Kim disari cikacak simdi!"
Sacimi dagitip spor sapkami gecirdim, altima esofman ve ustume bol kisa kollu tisort giymistim. Aynanin karsisina gecerek kucuk yuz hareketleri yapiyordum. Uzuntum gecmisti galiba. Cok tatli gozukuyordum.
Merdivenleri ikiser ucer atlayip disari ciktim. Gunes isinlarinin bedenimde biraktigi bu hisse ve agaclarin uzerinde biraktigi bu golgelige bayiliyordum. Derin bir nefes alarak kollarimi kocaman actim. "Gunaydin kuslar!" Istedigim kuslarin uzerimde ucarak cik cik demesiydi ama oyle olmadi. Hic de oyle olmadi!
Uzerime pisleyen kusun biri butun bu guzel animi bozdu. "Yapma ama gercekten mi!" Basimi saga sola cevirerek kimse gormus mu diye etrafa bakiniyordum.
15 dakika sonra nihayet markete varmistim. Annemin istediklerinin hepsini aldim. "Baska ne unuttuuuum? Ha salatalik alacaktim."
Arkami donup manav reyonuna gidecekken saatime baktim, baya gec kalmisim ya. Simdi annem sinirlenmistir. Bu yuzden cabuk hareket etmeliydim. Hizli adimlarla tam koseyi donuyordum.
PAAM! Birine carpmistim. Zayif biri olmama ragmen karsimdaki kisinin esyalari dagilmisti. Onun esyalarini toplamaya calisirken -bu arada erkekti galiba- yuzune bakamiyordum utancimdan.
"B-ben ozur dilerim. O kadar hizli hareket etmemeliydim." diyerek yuzune baktim. Bembeyaz teni, simsiyah saclari, kestane renginde gozleri vardi. 'Allah neler yaratiyor ya' Onune gelen saclarinin yaninda gozleri kendini belli ediyordu. Sanki onu taniyordum. Bir kac dakika gectikten sonra
"Yani biraz dikkatli olursan ne iyi olur bücürük!" dedi. "B-ben..."
Ne? Bücürük ha! En nefret ettigim sey birinin bana kucuk, bucuruk falan demesiydi. Su an sinirimden ellerim titriyordu. Vucudumdan soguk terler akiyor, bakislarimi yuzune sert bir sekilde yansitiyordum.
"Bana bucuruk demeden once sen kendi boyuna bak sırık! Uzaya falan mi ucacaksin!" Sasirmis bir ifadeyle birlikte yuzunde sıkılmıs bir gorunum belirdi.
"Uff seninle hic ugrasamayacagim bücürük. Mizmizlanma." dedikten sonra agir agir adimlarla yanimdan uzaklasti. Omzuma vuracak zannettim ama vurmadi. Arkasindan bakakalmistim. Hem de uzun bir sure. Basimi saga sola sallayarak yerdeki esyalarimi toplamaya calisiyordum.
"Ne kadar havali gozukuyor!" "Aynen cok havali." Arkamdan birileri bir sey soyluyordu. Donup baktigimda benim yaslarimda kiz grubunun bana bakip gulustuklerini duydum. "Bir tane akillisi beni bulmaz zaten!" Gozumu devirerek manava dogru yurudum.
"Salatalik kalmadi kizim." Su sirikla carpismam, kizlarin benimle alay etmesi, birde salatalik olmayisi... Off salatalik olmadan kahvalti edemem ben! Baska manava gidecegim o zaman.
Yolda yururken o cocugu dusunuyordum. Bana bücürük diyeni. Bir yerden taniyordum ama nerden? Ayni yasitta gibi gozukuyorduk. Tamam ben biraz miyon tipli olabilirdim ama davranislarim gosteriyordu 16 yasinda oldugumu. Zaten hangi yakisikli cocuk gorsem kesin ayni yasittayiz diye dusunce takardim kafama.
Gelmistim. Amcaya istedigimi soyledikten sonra beklemeye basladim. O sirada kulagima bir seyler ilisip beni merak duygumu on plana cikariyordu.
"Efendim?"
...
"Tamam saat 2 gibi cocuk parkinin orada bulusalim." Cocuk parki bizim evin hemen onundeydi. Bende bu kim diye merak ederek arkama baktigimda o cocuktu! Bana carpan. Hay aksilik. Arkama bakmamla gozleri bana kaymisti.
Sinirli bir sekilde duuur! Calisiyordum ama belli belirsiz tebessum etmesi kaşlarimin inmesine neden olmustu. Sakin etkilenme! Aaah hemen onume donerek poseti alip eve dogru hizli adimlarla yurumeye basladim. Dusunme dusunme. Sadece kotu bir ani. Gunumu mahvedemez. Gelip gecici. Etkilenmeden.
