DOWN IN THE DUMPS

Chapter 4

As I opened the blinds on my window, the afternoon rays of the sun pierced through it. I closed my eyes as a reflex when the rays touched my face. After adjusting to the uncomfortable rays, I managed to fight it by squinting my eyes.

Dumungaw ako mula sa bintana para malaman kung dumating na ba ang sasakyan na susundo sa akin. When I saw the shiny black car and its one digit number, I beamed inwardly and my confidence pumped up as I thought of slowly putting a big fish in my pocket. This day will never be an ordinary day for me - today will be history. I'm so hepped up to do whatever I wanted when we'll finally reach an agreement.

Ano kaya ang una kong gagawin?

People walking around had their eyes fixed on the car, curious on whoever is gonna go out or ride on the fancy car.

My neighbors' eyes can't believe what they saw when the car's door opened for me. Bago ako pumasok ay tinignan ko sila, proud and confident. Who would've thought that a university student who has a discreet background will ride this fancy car? Siguro ay marami na silang mga theories na naiisip tungkol sa akin. Like a daughter of a highly respected person, a business tycoon or even an heir of a crown. Bahala na sila kung ano man sa tatlo ang isipin nila.

"Good afternoon, Miss Axis," the chauffeur greeted me through the rearview mirror. I just nod one time as a response. Pumasok na rin ang escort sa sasakyan at umupo sa shotgun seat.

"Miss Axis," tawag sa akin ng escort kaya napatingin ako sa kanya. "Umattend pa ng feeding program si Vice Mayor sa isang elementary school. Kaya medyo malalate siya ng kunti sa pinagkasunduan niyong oras," pagpapaliwanag niya.

My lips twitched in disappointment dahil ayaw kong maghintay. Wala akong choice but to be considerate about Vice M's delay in meeting me. Kailangan ko ring masanay sa mga future delays niya dahil isa naman siyang public servant. Her time is pretty hectic so I need to understand her.

I sighed.

Ilang minuto lang ang byahe patungo sa municipal hall mula sa apartment ko. Madadaanan din ang Milea Bay University kung saan ako nag-aaral patungo sa municipal hall kaya pamilyar ako sa daang binabaybay namin. I was silent in the whole duration of the drive. Wala ring mga salitang lumabas mula sa dalawang taong kasama ko. Gusto ko sanang itanong kung bakit sa munispyo lang kami mag-uusap ni Vice Mayor e hindi naman related sa pagiging Vice Mayor niya ang pag-uusapan namin. We will be talking about her son and it should've been in a fine dining restaurant.

To kill time, I diverted my gaze outside through the car's window. Tanaw na tanaw ko ang maalon na dagat at iilang sasakyang pandagat na papunta sa kabilang bayan at pabalik ng Milea Bay. Nang madaanan na namin ang university ay napapalingon ako sa mga estudyanteng lumalabas at pumapasok. Luckily, wala kaming pasok ngayon kaya malaya akong makikipag-meet kay Vice Mayor.

Ano kaya ang magiging reaction ni Yohan kapag nalaman niya na makikipagkasundo sa akin ang Nanay niya? I'm so eager to see his reaction.

"Malapit na po tayo, ma'am..." pag-iinform sa akin ng escort.

"Alam ko," pabalang kong sagot. I really hate people telling me what I already know. Sana kung tulog ako ay okay lang na iinform ako.

Hindi nagtagal ay tumigil ang sasakyan sa parking space ng munisipyo. Nakita ko ang signage na may nakalagay na RESERVED PARKING FOR VICE MAYOR. Kung kakausapin ko kaya si Vice M na gusto ko rin ng parking space dito ay papayag kaya siya? Pero siyempre, kotse muna ang hihingin ko para magamit ang parking space.

"Sir, nandito na naman 'yong batang taga Dog Pound," nababagot na saad ng chauffeur sa escort. Wala akong nakitang taong malapit sa amin kaya hindi na ako naki-usyoso pa.