Aşktan kaçmak 'Mümkün mü?' - Hosie (GirlxGirl)

6. Bölüm -Artık özgürsün

Josie, Hope'la "randevuya" çıkmaya hazırlanıyordu. Nereye gittiklerini bilmediği için rahat giyinmeye karar verdi. 

Beyaz balıkçı yaka kazağı ve ekose eteği vardı, saçları biraz dalgalıydı ve küçük bir topuz halinde toplamaya karar verdi. Sonra ceketini ve büyük bir atkısını giydi. Aynaya bir göz attı. Neden güzel giyinmeye zahmet ediyordu ki? Anlam veremedi.

Kapı çalınmıştı. Bu Kai'ydi.

-Merhaba Jo. Üzgünüm.. Dışarı mı çıkıyorsun?-

-Evet neden?-

-Hiçbir şey. Sadece Penelope'nin aradığını söylemek istedim. Telefonuna cevap vermediğini söyledi, ona muhtemelen kestirdiğini söyledim.-

-İyi, teşekkürler.-

 Bir süre kendine bakmaya devam etti ve sonra çantasını aradı. Bu arada Kai hala oradaydı, hareketlerini kaşlarını çatmış bir yüz ve küçük bir gülümsemeyle takip ediyordu. Josie bunu fark ettiğinde yaptığı şeyi durdurdu ve ağabeyinin konuşmasını bekleyerek ona baktı.

-Bir randevuya mı çıkıyorsun?-

-Evet. Hayır. Öyle denebilir.

-Neden bundan mutlu görünmüyorsun?-

-Çünkü o tam bir baş belası ve bunu beni taciz etmeyi bırakması için yapıyorum.-

-Bir psikopat sapık falan mı?-

-Yok öyle bir şey, sadece bir kaltak.-

-Bu daha iyi. Sanırım.-

Josie Hope'un mesajını okumak için telefonuna baktı.

  Dışarıdaydı. Peki. İyi.

Anahtarlarını aldı ve Kai konuştuğunda çıkmak için kapıyı açtı.

-Hey. Seni kızdırırsa beni ara, ben de ona biraz bilgeliğimi vereyim.- 

Josie ağabeyinin korumacılığına gülümsedi. Teşekkür etti ve sonra gitti.

Binanın dışına çıktığında gördüğü ilk şey, elleri ceketinde arabaya yaslanmış olan Hope'du. Josie bir süre basamakta kaldı, sadece Hope'a meraklı bir bakışla baktı. Josie'nin kıpırdamadığı birkaç dakika sonra Hope ona yaklaşmaya karar verdi.

-Senle çıkmak istediğimde, kelimenin tam anlamıyla kapınızın önünde demek istemedim, biliyorsun. Bütün gece burada kalmak mı istiyorsun? - 

Fazla ukala görünmemeye çalışarak gerginliği hafifletmeye çalıştı. Josie'nin ondan hoşlanmasını ve sandığı kadar canavar olmadığını görmesini gerçekten istiyordu.

-Beni nereye götürüyorsun?-

-Sadece güven bana, tamam mı?-

Hope samimi görünüyordu. Diğer konuştukları zamanlardan farklı görünüyordu. Nazik görünüyordu.
Hope'a son bir kez baktıktan sonra Josie arabaya yürüdü ve bindi.

 Bütün zaman boyunca ikisi de sessiz kaldı. Josie, Hope'un ara sıra ona göz ucuyla baktığını fark etti. Josie fark etmemiş gibi yaptı ve dikkatini yola odakladı.

Bir süre sonra hedefe vardılar. Şehrin ışıklarını görebileceğiniz bir tepedeydiler.

Güzeldi.

Hope arabadan indi ve Josie de aynı şeyi yaptı, Hope arka koltuktan bir çanta alırken manzaraya daha iyi baktı. Aniden konuştu ve Josie'nin şaşkınlık anını bozdu.

-Ateş yakmayı biliyor musun?-

- Demek beni öldürmek için buradayız. Öyle bir hissim vardı. Kardeşim bana psikopat olabileceğini söyledi. Belki onu aramalıyım.-