Last First Revenge

One

[ ไอ้จนเอ๊ย หน้าอย่างแกน่ะเหรอจะมาทำอะไรฉัน..]

[ แกมันก็แค่ไอ้กระจอกน่าราล์ฟ ]

[ เตรียมตัวไสหัวออกไปจากโรงเรียนนี้ได้เลย ]

ชายหนุ่มยืนพิงโต๊ะไม้ตัวใหญ่ ทอดสายตามองเจ้าของร่างที่กำลังนั่งหลับไร้สติอยู่บนเก้าอี้ก่อนจะเอื้อมมือไปดึงม่านให้เปิดออก แสงแดดจ้าสอดส่องเข้ามาในห้องที่เคยมีแต่ความมืดทำให้อีกคนที่นั่งบนเก้าอี้ไกลออกไปค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้นช้าๆ

เสียงที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวดดังขึ้นในลำคอของคนตรงหน้าชายหนุ่ม วิดิโอตรงหน้าของแขกของเขายังคงฉายอยู่อย่างนั้น มันวนฉายซ้ำแล้วซ้ำอีกมาหลายรอบแล้วก่อนที่คนที่ชายหนุ่มอยากให้ดูจะตื่นขึ้นมา

นัยน์ตาสีเขียวมรกตค่อยๆ หรี่ตาปรับแสงให้รับกับแสงแดดจ้าที่ส่องเข้ามาอย่างกระทันหันครู่หนึ่ง เขาเพ่งมองวิดิโอที่ถูกใครสักคนจงใจเปิดให้ดูอย่างพิจารณา

ไม่คุ้น..

เขาละความสนใจจากวิดิโอตรงหน้ามาสังเกตบริเวณรอบตัว เขากำลังนั่งอยู่ในห้องที่ถูกแต่งเรียบๆ มันดูเหมือนเป็นห้องรับแขกเพราะนอกจากจะมีโทรทัศน์แล้วยังมีโซฟาเล็กๆ ที่มุมห้องด้วย มือที่ถูกรัดไว้แน่นจนเจ็บนั่นเตือนความจำเขาว่าเขาถูกจับตัวมา ใช่..ถูกจับมา!

ซ่า!

น้ำเย็นเฉียบถูกราดลงมาใส่หัวเขาจากด้านหลัง เขาสะบัดผมเปียกน้ำที่กำลังปรกหน้า พยายามดิ้นรนให้มือหลุดออกจากพันธนาการแต่ก็ไม่สำเร็จ ชายหนุ่มมองไปรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นใครแต่ทว่ากลับได้ยินเสียงลมหายใจของใครอีกคนหนึ่งที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

"ไง โดนน้ำเย็นแค่นี้หวังว่าคงจะไม่ตาย" น้ำเสียงเรียบเอ่ยขึ้น เจ้าของใบหน้าคมเข้มเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าแขกของเขา ริมฝีปากสีธรรมชาติแสยะยิ้ม สายตาสีเฮเซลดูน่าเกรงขามมองมาอย่างพอใจ มือเรียวหยิบบุหรี่ยี่ห้อแพงขึ้นมาจุดไฟ เขาคีบมันขึ้นมาสูบช้าๆ ก่อนจะพ่นควันออกมาอย่างใจเย็น