ŞebSel Aşkı Küllenirse

ŞEBNEM'İN AŞKI

Şebnem'in ağzından;
Can: Selimm.
Kendimi tutamadım. Ağlamaya başladım.
Şebnem: Ca-
Can: Şebnem bi sakin ol. Bak çok zor bi durum biliyorum. Ama Selim'in ambulansta iki kere kalbi durmuş. Durumu ciddi.
Şebnem: Şuan nasıl?
Can: Yoğun bakımda. Ama doktor her şeye hazırlıklı olmamız gerektiğini söyledi.
Şebnem: Can lütfen hemen Selim'e götür beni lütfen.
Can: Tamam.

Hastaneye geldiğimizde hemen yukarı çıktık. Herkes burdaydı. Teyzem ve Müfit Abi'de gelmişti. Yoğun bakımın camından Selim'i gördüm. Öylece yatıyordu.
Şebnem: İçeri giricem.
Seniha Sultan: Canım kimsenin içeri girmesine izin verilmiyor. Sadece Harun Bey girebildi.
Şebnem: Ya ben Selim'i görmek istiyorum.
Doktor: Selim İnan'ın yakınları?
Şebnem-Can-Harun: Biziz.
Doktor: Bakın sizinle açık konuşacağım. Selim Bey'in durumu kritik. Hayati tehlikeyi hala atlatamadı.
Harun Bey: Ne zaman uyanıcak?
Doktor: Bu hastamıza bağlı. Eğer bünyesi güçlüyse yarın akşama kadar uyanabilir. Ama bu tür vakalarda 1 hafta komada kalan hastalarımız oldu.
Şebnem: Doktor Bey Selim'in yanına girmek istiyorum.
Doktor:Ama-
Şebnem: Lütfen. Lütfen çok kısa.
Doktor: Peki. Ama kısa olsun.
Şebnem: Tamam.
Hemen Selim'in yanına girdim. Yatağın kenarına oturdum. Selim'in elini tuttum.
Şebnem: Selimm. Sevgilim. Bırakma beni. Lütfen. Beni sensiz bırakma. Duyuyosun biliyorum. Özledim Selim.
Kokunu,
Bakışını,
Gözlerini,
Bir gülüşü ile içimi ısıtan,
Bir gülüşü ile beni kendine aşık eden adamı özledim.
Anlasana işte.
Seni çok özledim Selim.
Selim elini hareket ettirdi. Hissettim.
Şebnem: Hadi sevgilim. Uyan artık lütfen..
Selim: Şe-şebnem.
Şebnem: Selimm.
Selim: Sen ne zaman geldin?
Şebnem: Az önce geldim hayatım.
Düğmeye bastım. Doktorlar geldi.
Doktor: Evett. Her şey yolunda. Selim Bey hayati tehlikeyi atlattı.
Şebnem: Ne zaman çıkabiliriz?
Doktor: Yarın akşama doğru çıkabilirsiniz. Bu gece kontrol altında Tutmamız gerekiyor. Bu arada merakımı mazur görün ama siz Selim Bey'in sevgilisimi oluyorsunuz?
Şebnem: Evet :) Neden ki?
Doktor:Yani biz yarından önce uyanmaz diyorduk ama hasta sevdiği insanı yanımda hissettiğinde hemen uyanmasının filmlerde olduğunu sanıyordum.
Özgür: Onların aşkı filmlerdeki gibi zaten doktorum civanım.
Doktor: :) Selim Bey'in yanında en fazla bir kişi kalabilir.
Şebnem: Harun Bey ben kalabilir miyim? Bir şey olursa size haber veririm.
Harun Bey: Tamam Şebnemcim. Sen nasıl istersen.
Herkes dağıldı. Bende onları yolladıktan sonra Selim'in yanına geçtim.
Şebnem: Nasılsın sevgilim?
Selim: Şebnem sen niye geldin hayatım?
Şebnem: Can kaza yaptığını söyleyince bende geldim işte.
Selim: Anladım. Ama keşke yormasaydın kendini birtanem.
Şebnem: Ne yorması Selim ya. Saçmalama.
Aklım çıktı sana bir şey olacak diye.
Selim: Çok mu korktun sen?
Şebnem: Korkmak mı? İzmir'den buraya nasıl geldiğimi hatırlamıyorum.
Kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Selim biraz doğruldu. Gözyaşlarımı sildi.
Selim: Tamam sevgilim. Bak iyiyim işte.
Şebnem: Selim nasıl oldu?
Selim: Ne?
Şebnem: Kaza?
Selim: Ya babamın iş yerinde yardıma ihtiyacı varmış. Bende oraya giderken bi anda gözüm karardı. Sonrasını hatırlamıyorum işte.
Şebnem: İyisin dimi?
Selim: İyiyim hayatım.
1 gün sonra;
Şebnem'in ağzından;
Doktor çıkmamıza izin verdi. Bizde eve geldik. Ben Selim'le kalacaktım. Onu yalnız bırakmak istemiyordum.
Selim koltuğa oturttum bende yanına oturdum.
Şebnem: İyi misin?
Selim: İyiyim sevgilim. Ben iyiyim de sen nasılsın?
Şebnem: Bilmiyorum.
Selim hafif doğruldu. Beni kendine çekti ve sarıldı.
Selim: Şebnem bak iyiyim. Rahatla artık.
Ahh.
Şebnem: Noldu?
Selim: Karnımm. Kramp girdi.
Şebnem: Oyy. Çok mu kötüsün?
Selim: ahh.
Şebnem: Selim. İyi misin?
Selim:Geçiyo gibi.
Biraz durduktan sonra;
Şebnem: Geçti mi?
Selim: Geçti gibi. Ağrımıyo.
Şebnem: Tamam.
Selim'in yanından kalktım. Dışarı çıktım.
Selim'in ağzından;
Şebnem dışarı çıkmıştı. Morali bozuk gibiydi. Ama ne olduğunu anlamadım.
Şebnem'in ağzından;
(arkadaşlar bu aklıma yeni geldi..bu yüzden önceki bölümde yoktu. Şebnem kaza haberini almadan önce kuzeninden Selim hakkında kötü şeyler duyuyor.)
Aklımda hala kuzenimin söylediği şeyler var. Selim'in beni sevdiğini biliyorum. Ama Selim hakkında böyle bir şey duymak bile gerçekten üzücü. Bunu söyleyen kuzenim bir ara İnanlardan bi çocukla sevgiliydi. Çocuk onu terk etti. Belki ondan böyle yapıyordu. Ama yine de emin değilim.
Daha fazla kendimi yormadan Selim'in yanına girdim. Üşümüştüm. Selim'in yanına oturdum.
Selim: Sevgilim senin moralin mi bozuk?
Şebnem: Yok bişey.
Selim: Şebnemm. Hayatım seni tanıyorum. Bir şey var işte?
Şebnem: Selimm. Senin kızlarla sadece eğlenmem için sevgili olduğunu söyledi kuzenim. Daha doğrusu sizin ailenin erkekleri için böyle bi genelleme yaptı arada seni de vurgulayarak.
Selim: Sana olan sevgimden, aşkımdan süphemi duyuyorsun Şebnem?
Şebnem: Ben onu mu söyledim Selim? Sadece üzüldüm.
Selim ellerimi tuttu.
Selim: Şebnem eğer ben seni mutlu edemiyorsam seni üzmeye de hakkım yok. Eğer ben seni üzüyorsam bi sıkıntı var demektir.
Selim'in yanaklarını okşadım. Dudağına uzun bir öpücük bıraktıktan sonra sarıldım.
Şebnem: Selim...