Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου

Chapter no.6

Πάμε αγκαλίτσα μέχρι το σπίτι . Μέσα σε λίγα λεπτά είχαμε ήδη φτάσει . Την αφήνω για λίγο όταν φτάνουμε στην πόρτα για να βγάλω το κλειδί για να μπούμε . Ανοίγω την τσάντα και βγάζω το κλειδί . Ανοίγω την πόρτα και μπαίνουμε μέσα .

Ιωάννα : Σπίτι μου , σπιτάκι μου .

Λέει και πέφτει με δύναμη στον καναπέ .

Νάντια : Ναι Ιωάννα φτάσαμε, επιτέλους !!

Της λέω ενώ βγάζω το μπουφάν μου και το αφήνω στο καλόγερο . Πάω στο δωμάτιο μου και αφήνω την τσάντα μου ενώ την άλλη την έχω ακόμα αφήσει στο καθιστικό .

Τελικά έρχεται μέσα ύστερα από 2 λεπτά και με βλέπει στην ντουλάπα να ψάχνω κάτι άνετο να φορέσω για τώρα . Μου χαμογελάει και εγώ αφήνω την ντουλάπα σκεπτική που ήμουν και την κοιτώ χαμογελαστα . Εκείνη κάθεται στο κρεβάτι μου και παίρνει το ροζ χνουδωτό μαξιλαράκι. Το παίρνει και το βάζει στην κάτω μεριά του κρεβατιού για να με κοιτά . Ξαπλώνει πάνω στο κρεβάτι και τοποθετεί το πηγούνι της στο μαξιλάρι .

Ιωάννα : Νάντια ;
Με ρωτά βαριεστημενα .

Νάντια : Χμ ?

Ιωάννα : Βρήκες ρούχα ;

Νάντια : Βρίσκω

Ιωάννα : Γιατί δεν θέλεις να πάμε στο πάρτυ ;

Νάντια : Δεν είπα ότι δεν θέλω . Θα πάμε απλά δεν ξέρω ακόμα .

Ιωάννα : Τι δεν ξέρεις ακόμα ;

Νάντια : Αν για παράδειγμα η κυρία Στέλλα με πάρει στην δουλειά και με θέλει τότε ;

Ιωάννα : Αγάπη μου αν σε πάρει θα της πεις τον λόγο που δεν μπορείς.

Νάντια : Έχεις δίκιο .

Ιωάννα : Έτσι και αλλιώς ακόμα δεν σε έχει πάρει για να σε δεχτεί να δουλέψεις

Λέει και εγώ την κοιτώ με μίσος . Εκείνη άρχισε να γελά σαν φώκια . Το "σαν" δεν χρειάζεται νομίζω. Αφήνω την κρεμαστρα με το σετ που θα βάλω στο κρεβάτι . Πηγαίνω κοντά της και την χτυπώ ελάχιστα στην πλάτη για να φύγει .

Νάντια : Έλα έλα φεύγεις .

Ιωάννα : Οκ σε αφήνω να ντυθείς .

Σηκώνεται πάνω και περπατά μέχρι την πόρτα γελώντας σιγά . Παίρνω το ρούχο που είχα αφήσει στο κρεβάτι. Αρχίζω και βγάζω τα ρούχα μου και τα διπλώνω βάζοντας τα ξανά στην θέση τους . Βάζω το νέο σετάκι που διάλεξα και κοιτιεμαι στον καθρέπτη της ντουλάπας . Κάτι απλό και βολικό, σκέφτηκα.