Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου

Chapter no.40

Το πρωί ξύπνησα με πονοκέφαλο. Έκανα πέρα δώθε το κεφάλι μου στο μαξιλάρι γιατί έπεφτε ο ήλιος πάνω στα μάτια μου. Μου είπε η μαμά μου  ότι θα είναι για ψώνια και να σηκωθώ. Εγώ  δεν θέλησα όμως , καλύτερα στο κρεβάτι.

Στο σπίτι ήρθε η Ιωάννα ,  η Χρύσα και η Έμιλυ  μαζί   με  τον Στέλιο. Πώς το ξέρω; Άκουγα κάτω γέλια και τα κορίτσια μπήκαν μέσα στο δωμάτιο μου ενώ κοιμόμουν . Υποτίθεται...
Η Ιωάννα κάθισε πάνω στο κρεβάτι μου ενώ η Χρύσα στη καρέκλα. Η Έμιλυ από την άλλη άνοιξε  την κουρτίνα.

Ιωάννα: Καλημέρα καλημέρα όμορφη.

Νάντια: Ιωάννα μην φωνάζεις! Κοιμάμαι!

Χρύσα: Όχι για πολύ. Πάμε βόλτα;

Νάντια: Είναι πρωί! Έμιλυ κλείσε την κουρτίνα!

Έμιλυ: Προτιμώ να μπει ο ήλιος να φωτίσει το δωμάτιο έτσι ώστε να σηκωθείς.

Σηκώνομαι πάνω και τραβώ τις κουρτίνες και ξανά ξαπλώνω.

Νάντια : Καλύτερα έτσι!

Ιωάννα: Απαπα νεύρα , ποιος φταίει για αυτό;

Χρύσα: Ο Άρης;

Νάντια: Δεν έχω κοιμηθεί καλά , αυτό φταίει.

Έμιλυ: Γιατί δεν  κοιμήθηκες καλά;

Νάντια: Που να ξέρω!

Ιωάννα: Εντάξει ρε αγάπη. Να σου δώσουμε μια ασπιρίνη και να πάμε μετά;

Νάντια: Θέλω να μείνω στο κρεβάτι , νυστάζω!

Χρύσα: Σιγά ρε υπναρου που θα σε αφήσουμε εδώ!

Νάντια: Ρε συ μην φωνάζεις! Για λίγο?

Έμιλυ: Θες να πάμε σε 2 ώρες;

Νάντια: Δεν έχω διάθεση τωρα. Αν θέλετε πηγαίνετε , μην χάνετε και την βόλτα σας.

Ιωάννα: Γίνεται να σε αφήσουμε εμείς εδώ;

Χρύσα: Αποκλείεται!

Έμιλυ: Δεν ξεφεύγεις τώρα από εμας!

Ιωάννα: Θα σου πάρουμε καφέ να ανοίξει το μάτι. Άντε πήγαινε ντύσου!

Νάντια: Δεν θέλω.

Έμιλυ: Σήκω σήκω!

Με σήκωσαν με τα χίλια ζόρια και μετά το έσκασε η μία , Εμιλυ, να πάρει καφέ Δεν με άφησαν λιγάκι μόνη! Σόι και καλά να σηκωθώ γιατί θα χάσω την μέρα μου. Μου είπαν ότι έχουμε δουλειά!