Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου

Chapter no.54

Το κινητό μου χτύπουσε σαν δαιμονισμένο. Ο Άρης μουγκριζε ακούγοντας . Τον ενοχλούσε όπως και με εμένα άλλωστε.
Το έκλεισα αμέσως και έπεσα ξανά πάνω στο στέρνο του Άρη . Ο Άρης μου έδωσε ένα φιλί στο κεφάλι και μου είπε στο αυτί :

Άρης: Καλημέρα γλύκα.

Αυτή η σέξυ και βραχνή του φωνή , πάντα θα την λατρεύω. Έρχομαι κοντά του και του δίνω ένα πεταχτό φιλί πάνω στα χείλη του.

Νάντια: Καλημέρα λουκούμι μου.

Άρχισα να γελάω σαν υστερική , χτυπώντας εκείνον αλλά και το κρεβάτι. Ο Άρης μόλις είχε ξυπνήσει οπότε δεν έλεγε να γελάσει. Με πήρε από την μέση και με έφερε κοντά του. Μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και κοιτούσε ύστερα το ταβάνι.
Μου έλεγε συνεχώς άμα τελείωσα αλλά εγώ γελούσα πιο πολύ μέχρι που σταμάτησα.

Άρης: Πως κοιμήθηκες;

Νάντια: Υπέροχα διότι ήσουν εσύ εδώ.

Άρης: Συμφωνώ μαζί σου. Κοιμάμαι τόσο γαλήνια έχοντας σε δίπλα μου.

Νάντια: Άρη;

Άρης: Ναι;

Νάντια: Νομίζεις ότι ήρθε η ώρα να γυρίσουμε σπίτι;

Άρης: Βασικά νυστάζω ακόμη

Νάντια: Πως μπορώ να σε ξυπνήσω για τα καλά;

Άρης: Νάντια μην τολμήσεις.

Νάντια: Ω ναι;

Άρης: Έλα Νάντια , παρακαλώ.

Άρχισα να τον γαργαλαω αλλα ήταν ανώφελο! Πάντα ήταν γι'αυτό και χάνω πάντα αμέσως. Σε κάθε παιχνίδι μας δεν υπάρχει φορά που να με έχει βάλει κάτω....

Άρης: Μην προσπαθείς άδικα. Δεν θα μπορέσεις να με σηκώσεις

Νάντια: Εγώ κάτι άλλο θα κάνω να σηκωθεί.

Ο Άρης είχε κλειστά τα μάτια με ένα χαμόγελο . Όταν άκουσε την πονηρή φράση μου , άνοιξε το ένα μάτι του. Με κοιτούσε , γεμάτος περιέργεια για το πρόκειται να κάνω. Το χαμόγελο του σχηματίστηκε προς το πονηρό.
Έρχομαι πάνω του και χαϊδεύω τους κοιλιακούς του. Σκύβω λιγάκι και του χαρίζω ένα υγρό φιλί. Μετά από αυτό συνέχισα όλο και πιο πάνω. Ο Άρης δεν έλεγε να συγκρατήσει για λίγο τον εαυτό του. Πάω κοντά στα χείλη του και ίσα ίσα τα ακουμπώ. Ήθελε να με φιλήσει αλλά δεν του το επέτρεψα.

Νάντια: Να σταματήσω;

Άρης: Τώρα που άρχισες μωρό μου; Όχι.