Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου

Chapter no.43

Οι μήνες πέρασαν τόσο γρήγορα και ευχάριστα στη Νέα Υόρκη αλλά πάντα υπήρχαν οι νοσταλγοί μου να γυρίσω Ελλάδα. Έτσι και έγινε!
Το καλοκαίρι ήρθε και η επιστροφή μου για την Ελλάδα επίσης. Τώρα είμαι στο αεροπλάνο μόνη μου διότι η θεία δεν μπορούσε να ταξιδέψει.

Κοιτούσα με ένα χαμόγελο από το παράθυρο της πτήσης μου κάτω το ελληνικό έδαφος. Ήρθα σπίτι επιτέλους! Μου έλειψαν όλοι , ελπίζω και σε κείνους. Σίγουρα τώρα θα παρταρουν διότι τελείωσαν οι εξετάσεις.
Βγαίνω από το αεροπλάνο και παίρνω το μέτρο για να φτάσω κοντά στο σπίτι. Ύστερα θα έπαιρνα ένα ταξί γιατί είχα πολλές βαλίτσες. Βλέπετε θα μπορούσα να ζητήσω από το μπαμπά λίγη βοήθεια να έρθει να με πάρει αλλά θέλω να τους κάνω έκπληξη!!!

Δεν το πιστεύω ότι τώρα θα χτυπήσω την πόρτα και θα τους δω όλους εκεί. Σίγουρα μια έκπληξη θα υπάρξει από όλους μόλις με δουν.
Λοιπόν τι θα γίνει; Στην πόρτα θα τα πούμε όλα;

Χτυπώ περιμένοντας. Ακούω τότε τον Στέλιο να φωνάζει κάτι. Η πόρτα ανοίγει αλλά ο Στέλιος κοιτά στο εσωτερικό του σπιτιού φωνάζοντας :

Στέλιος: Δεν παρήγγειλα τίποτα σου  λέω.

Η πόρτα κλείνει ενώ εγώ τον κοιτούσα με ένα χαμόγελο στην αρχή. Κατσουφιασα τι στο καλό έγινε μόλις τώρα; Αγενής μας βγήκε με το που έφυγα. Χτυπώ ξανά την  πόρτα. Ακούω ξανά μέσα να λέει λογικά η Ιωάννα που έρχεται στην πόρτα.

Ιωάννα: Εισαι ηλίθιος Στέλιο;

Ανοίγει και μετά κλείνει την πόρτα ελάχιστα φωνάζοντας στο αδερφό μου.

Στέλιος: Γιατί; Δεν κατάλαβα! Σου είπα δεν παρήγγειλα τίποτα!

Ιωάννα:  Ρε συ δεν είδες καθόλου ποιος είναι στην πόρτα; Αγενή!

Στέλιος: Καλά καλά. Θα δεις , ότι θα έχεις παραγγείλει όπως  τότε του Αγίου Βαλεντίνου και εμφανίστηκε ένας άνδρας ζητώντας σε

Ιωάννα: Πω ρε συ Στέλιο που να το ήξερα ότι θα το φέρουν μετά από εβδομάδες! Αφού το έκανα από αγάπη και το έχουμε ξεκαθαρίσει!

Στέλιος: Κοιτά τώρα ποιος είναι άιντε!

Η Ιωάννα κοιτά προς το μέρος μου περίεργη και με σκαναρει από πάνω μέχρι κάτω. Μπορώ να καταλάβω ότι την έχει καταβάλει κάτι που δεν νομίζω να βγει σε καλό στον αδερφό μου