Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου

Chapter no.13

Κοιτώ την μαμά μου η οποία ήταν ακριβώς δίπλα μου και κοιτούσε την κλειστή πόρτα.

Νάντια : Φεύγω και γω μαμά

Με βάζει μέσα στην αγκαλιά της απλώνοντας τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου .

Νάντια : Εντάξει μαμά . Νομίζω φτάνει .

Μαμά : Αγάπη μου εσύ! Να προσέχεις την Νάντια μου

Νάντια : Πάντοτε μαμά! Πάντοτε!

Με αφήνει και εγώ της δίνω ένα φιλί στο μάγουλο .Ανοίγω την πόρτα και παίρνω την κατηφόρα για το σπίτι της κυρίας Στέλλας . Το σπίτι που θα προσέχω και το μικρό κοριτσάκι που και κείνο θα το προσέχω καθώς θα του ανεβάζω την διάθεση .

~~

Έχω μόλις φτάσει στο σπίτι και είμαι έτοιμη να χτυπήσω το κουδούνι . Όμως πρώτου το χτυπήσω περιποιούμαι τον εαυτό μου λιγάκι.
Αφού παίρνω μια ανάσα χτυπώ το κουδούνι με ένα χαμόγελο στα χείλη .

Μου ανοίγει τελικά η κυρία Στέλλα που είναι ήδη ντυμένη για να πάει στην δουλειά από ότι φαίνεται . Δίπλα της εμφανίζεται και η μικρή οπτασία να κάθεται να με κοιτά ενώ το ένα δάχτυλο της το έχει τοποθετήσει κάτω από το χείλος της .

Στέλλα : Καλώς ήρθες .

Νάντια : Καλώς σας βρήκα . Γεια σου και σε σένα μικρή σοκολατιτσα .

Στέλλα : Ω να σου συστήσω Νάντια , την Έλλη μου . Έλλη από δω η Νάντια η νέα σου μπέιμπι-σίτερ

Γονατίζω λίγο μπροστά στο μικρό κοριτσάκι που φαίνεται λίγο ντροπαλό αλλά πολύ γλυκό και όμορφο ταυτοχρόνως.

Νάντια : Χαίρομαι πάρα πολύ για την γνωριμία Έλλη .

Της δίνω το χέρι μου και κείνη δειλά τείνει το χεράκι της πάνω στο δικό μου για να κάνουμε χειραψία .

Έλλη: Και ε- εγώ χαιρω πολύ Να- Νάντια

Το χεράκι της ήταν  τόσο μαλακό και εγώ της το χαΐδευα μέχρι να μου μιλήσει για να ηρεμήσει και να ανοιχτεί . Της χαρίζω ένα από τα πιο λαμπρά μου χαμογελά που φαίνονται όλα τα δοντάκια μου και σηκώνομαι πάνω .

Η κυρία Στέλλα μας κοιτούσε με ένα χαμόγελο στα χείλη.

Στέλλα : Είναι λίγο ντροπαλή .

Νάντια : Και εγώ ήμουν κάποτε. Δεν πρέπει να ανησυχεί . Είμαι σίγουρη ότι θα γίνουμε πολύ καλές φίλες . Εσύ τι λες Έλλη;