Relationshit

Chapter 4. [ Z ]

မ်က္ခြံမ်ားလႈပ္၍ ျဖည္းညင္းစြာပြင့္လိုက္ေသာ္လည္း စူးကနဲ ဝင္လာတဲ့ျပင္ပ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ က်ိန္းစပ္သြားေသာ သူ၏မ်က္လုံးမ်ား။ အရင္ဆုံးခံစားလိုက္ရသည္ကား တစ္ကိုယ္လုံးကိုင္ရိုက္ထားသလိုမ်ိဳး ထုံက်င္ကိုက္ခဲေနမႈ။

*အာ... 8ေပအျမင့္ကေန ျပဳတ္က်ထားတာပဲ နည္းနည္းေလးလႈပ္တာနဲ႕ နာေနတာ မထူးဆန္းေတာ့*

ဒါနဲ႕ပဲ မ်က္လုံးမ်ား အလင္းေရာင္နဲ႕က်င့္သားရၿပီဆိုေတာ့မွ မဝံ့မရဲဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့... ေဘးတြင္ ပစၥည္းေတြ ေနရာခ်ထားေရးလုပ္ေနတဲ့ သူ႕Managerတစ္ေယာက္သာ ေတြ႕သည္။

Managerကို မေခၚေသးဘဲ .. ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို အရင္checkလုပ္လိုက္ေတာ့... ညာဘက္လက္ကို လည္ပင္းသိုင္းလ်က္ ေက်ာက္ပတ္တီးစည္းထားၿပီး ညာဘက္ေျခေထာက္မွာလည္း ပတ္တီးအေဖြးသားနဲ႕။ ၿပီးေတာ့ ေနရာတခ်ိဳ႕မွာ ပြန္းရာ၊ပဲ့ရာေတြေၾကာင့္ ေဆးထည့္ထားတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

မွန္ျပတင္းေပါက္အျပင္ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူလိုက္ေတာ့ ဒီႏွစ္ရဲ႕ပထမဆုံးႏွင္းက်ျခင္းက သူ႕ျမင္ကြင္းထဲ လွလွပပ။

ေနာက္ဆုံးတစ္ခု သတိထားမိသည္ကား အေကာင္းအတိုင္းျဖစ္ေနဆဲ သူ၏ဘယ္ဘက္လက္ဖဝါး၌ ထူးထူးဆန္းဆန္း ပူေႏြးေနတဲ့ခံစားမႈ။

ေဆာင္းရာသီေရာက္ၿပီဆို သူ႕လက္ေတြဟာ အၿမဲေအးစက္ေနတတ္တဲ့အက်င့္ရွိတာ။ ေတာ္႐ုံ အေအးဓာတ္ရတယ္ခံစားရတာနဲ႕သူ႕လက္ထိပ္ေလးေတြဟာ ေရခဲတုံးအလား။ ဘယ္ေလာက္ပူေႏြးေအာင္လုပ္လုပ္ တစ္ခဏတာပဲ ခံသည္။

အခုက အခ်ိန္တစ္ခုထိၾကာေအာင္ ပူေႏြးေနဆဲ အေနအထားေၾကာင့္ သူသတိထားမိလိုက္ျခင္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘယ္ဘက္လက္ကို သူ႕ေရွ႕တည့္တည့္ ေထာင္လိုက္ကာ ထူးဆန္းစြာ ၾကည့္ေနခိုက္...

- Micchiiiiii!!!!!

တံခါးဆြဲဖြင့္သံအတူ ေအာ္ငိုရင္း ေရာက္ခ်လာသူကား သူ၏ႏွစ္ေယာက္မရွိတဲ့ Koji nii-chan
အသံဘယ္ေလာက္ေအာင္သလဲဆို.. သူ႕ေအာ္သံေၾကာင့္ လက္ကိုၾကည့္ေနတဲ့ Micchi ဆက္ကနဲတုန္တက္သြားရသည္အထိ။

- ကြၽန္ေတာ္မေသေသးပါဘူး Koji nii-chanရာ...

လန႔္သြား၍ ရင္ဘတ္ေလး ဖိကာေျပာလာတဲ့ သူ႕စကားေၾကာင့္ Kojiေရာ Managerပါ.. ကပ်ာကယာ အနားေရာက္လာၾကတယ္