6.BÖLÜM 🐺GERÇEKLER🐺

16K 1K 100
                                    

Keyifli okumalar ❤

🐺🐺🐺

****************************

6.BÖLÜM "GERÇEKLER"

Eve doğru yavaş adımlarla ilerlerken tek düşündüğüm Alfa denilen kişinin kim olduğuydu.

Daha da önemlisi ise bunu babama nasıl açıklayacağımdı.

Çaldığım anda açılan kapı ile başımı yerden kaldırıp açan kişiye baktım.

Babam gözleri kan çanağına dönmüş bir şekilde hızla bana atılıp o güvenli kolları arasına aldı bedenimi.

İşte tek bir hareket yeterdi benim için. Güven kokan o kollara sığındığım an gözyaşlarım vanası sonuna kadar açılmış musluk gibi akmaya başlamıştı.

Komik bir benzetme olsa da durumu anlatabileceğim tabir bu şekildeydi.

Birkaç dakika öylece durup ağladıktan sonra, son kez iç çekip güçlü kollardan ayrıldım.

Başımı kaldırıp yüzüne baktığım da hafifçe gülümseyip kapıyı kapatarak içeri aldı beni.

Salonda ki koltuklara pelte haline gelen bedenimi bırakıp ardımdan gelen babamın karşıma oturmasını bekledim.

O da gelip oturduğun da ellerimi ovuşturup konuya nasıl gireceğimi düşündüm.

En iyisi damdan düşer gibi sormaktı.

"Baba?"

Eğdiği başını yorgun bir şekilde kaldırıp gözlerini yüzümde dolaştırdı.

"Efendim, kızım?"

Kızım kelimesini ilk kez ağzından duyarken ikimizde bu kadar gerilmiştik.

"Bana her şeyi anlatmanı istiyorum, o adam bir şeyler anlattı ama ben doğruları senden duymak istiyorum."

Ellerini ovuşturduğunu görünce onunda benim gibi gergin olduğunu anladım.

"Ne anlattı o sana?" Her kelimesini temkilice söylüyordu.

"Alfa?"

Yüzümde olan gergin bakışları anında donup kalmıştı ağzımdan çıkan kelime ile.

Buz gibi bakışları ile bedenimin psikolojik bir biçimde resmen donduğunu hissettim.

"Ne alfası! Ne saçmalıyorsun sen?"

RUH EŞİM (Mühür Serisi 2) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin