My Busy Politician

Part 16

      Ilang araw pa lang si Jean sa pinag tatrabahuan niya ay marami na siyang naging kaibigan.Mag iisang linggo na ng iniwan niya si Sandro peru kahit isang minuto di nawaglit sa isipan niya ang binata.Heto siya ngayon nka tanaw sa tabing dagat at tumutulo ang luha inaalala ang masasayang sandali nila ng binata."I know its hard to moved on pero i know you can."di niya namalayan na nakalapit na pala ang tita cecille niya na asawa ng Tito larry/boss niya.Di na siya sumagot niyakap lang niya ito at humagulgul ng iyak.Laking pasasalamat niya at kahit ulila na siya still may mga tao pa ring tumatayo na parang magulang niya.Hinahagod ang likod niya."Ano ba kasi ang nangyari?Nag aalala na kami sayo Jean.Parang ayoko muna bumalik sa Japan hanggat di ka okay."kumalas siya sa yakap ng ginang at kinwento ang totoong dahila kung bakit siya pumayag na lumipat dito at wag ipaalam kahit kanino kung nasaan siya.
     "Kahit masakit po tita titiisin ko para sa pangarap niya.Ito kasing puso ko bat pa sa kanya nahulog"mapait siya na tumawa sa joke niya.
     "I understand pero ang di ko maintindihan bakit yun ang sinulat mo sa letter mo.Magagalit siya sayo Jean.Kamumuhian ka niya."tugon ng ginang na pinapahid ang luha niya.
     "Mas mabuti na po na magalit siya sa akin para madali po niya ako makalimutan.Masaya ako pag nakita ko na unti-unti na niyang natutupad ang pangarap niya."
     "Ang tanong masaya ba siya?Sa tingin mo ang desisyon na ginawa mo magiging masaya ba siya?"tanong ng ginang sa kanya.
     "Siguro po sa una lang yun.Masasanay na rin siya na wala ako.Sa 4 na buwan namin na mag ka relasyon tita ang saya saya ko kahit abala siya tita.Sakto na po sa akin na nakikita ko siya sa live sa facebook."humagulgul siya ng iyak."At sana po dumating ang araw na pag nagkita kami mapaptawad na niya ako."Niyakap siya ng ginang at inaalo.
      "Ngayon I decided na isasama kita sa Japan.Dun ka muna not until na kaya muna.Bakasyon ka muna don sa amin Jean.Di rin ako mapapakali doon knowing na amdito ka at mag sa suffer."suhesyon ng ginang na ikinabitaw sa yakap nito.
     "No tita..Okay lang po ako.Kailangan ko po mag trabaho para po maka limutan siya."
     "No,isasama kita.If you want to work then bibigyan kita ng trabaho sa Japan.I will not allow na andto ka.Alam mo namn na para na kitang anak kayo ni Jake.Everything will be allright iha"punas nito sa mukha niya na mugto."You need get a passport sa maynila.We need to leave next week."

      "Pero tita sino po mag mamanage ng resort.?"
      "Pwede si Bianca.While your in Manila processing your papers ako ang mag tetrain sa kanya.And dont worry to your tito alam niya rin to."ngumiti ito sa kanya ati hinawakan ang kamay niya."Di ka namin papabayaan doon Jean.Kung pumayag ka lang na ampunin ka namin e di sana legal kna namin na anak."
      "Thank you po tita.Aalis po ako bukas papuntang Maynila.Tama po kayo tita mas mabuti po siguro na malayong malayo ako para mkalimutan ko siya.thank you po ulit"at niyakap niya ito ng mahagpit
      "Anything for you Jean."at hinigpitan pa nito ang yakap niya.
  

  
     
     "Joyce,what happened?bat di ka pumapasok?"tanong ni matt sa sekretarya ng pinsang si Sandro.
     "Ei Gov matt nakakatakot po kasi si Sir Sandro ei.Isang linggo na hu siyang ganyan."sagot ng natatakot na sekretarya.
     "What?Mainit na naman ang ulo.Okay akin na yang dala mo ako na ang mgbibigay.Balik kana sa office mo."at binigay na ng bagonv sekretarya ang mga papeles na pepermahan ng pinsan.
     Binuksan na ni matt ang opisina nito at nakita niya na nakatungo ito di niya alam kung ng babasa ba ito o ano.Natigilan lang siya ng itinaas ng binata ang ulo nito at nakita niya na mugto ang mata nito."Hey dude what happened?"lapit ni matt sa pinsan.
     "You dont know what happened?"sarkastikong sagot nito sa pinsan.
     "What I mean your not this kind of person na ganyan crying!at lahat ng tao sa opisina mo natatakot sayo.Ilabas mo ang problema ng puso mo sa trabaho natin sands."sabi ni matt sa kanya "I know your hurt pero andami ang umaasa sa atin.1 week kna daw ganyan at kahit sila tita at tito ng aalala na sayo!"
     "Hindi mo kasi alam ang nararamdaman ko Matt.I was betrayed.She was cheated on me!"pasigaw na sabi niya sa pinsan.
     "I know!pero di yan ang katapusan ng mundo.Andaming tao ang nangangailangan sayo!bibiguin mo dahil lang sa babae?"mataas na din boses ni matt.
     "I love her so much dude..I dont know bat niya nagawa sa akin yun.I'm willing to marry her.I want to spend my life with her pero mali ako dude.One sided love lang pala."at yumuko na naman si Sandro at umiiyak.Nilapitan ito ni matt at hinagod sa likod.
    "I know you really love her pero wag mo din kalimutan ang responsibilidad mo sa probinsiya natin.Iiyak mo yan hanggang maubos ang luha mo then cheer up dude.I know you can do this.andito kami lahat para sa yo.Lets hang out tonight!"yaya ng binata sa kanya
     "Sige.And thank you so much dude."ngumiti na din si Sandro.
     "You're always welcome.Mamaya maglalasing tayo.Yayain ko si borgy at luis.I need to go.Wag ka nang maging monster sa mga tauhan mo huh?Sekretarya mo nangngatug tuhod niya kanina pa."at umalis na nga ito.
      "Dont worry Joyce,he is okay now.Go now."sabi ni matt sa sekretarya ng pinsan niya.
      Natatawa siya na nasasaktan para sa pinsan niya.Natatawa siya dahil marunong pala itong umiyak that was the first time he cried in front of him.At nasasaktan dahil ramdam niya ang sakit na nararamdaman ng kanyang pinsan.Kailangan tawagan niya ang ibang pinsan at kapatid para aliwin si Sandro mamayang gabi para kahit mamayang gabi lang makalimot ito sa pag iwan ni Jean sa kanya.