Jimin, sorunlu aile hayatıyla uğraşmaktan çok yorulmuştu. Üstelik homofobik bir anneyle yaşamak onu sandığından fazla zorluyor, kendini her seferinde buz pistine atarken buluyordu.
Ama bilmiyordu. Kafasını dağıtmak için konserde karşılaştığı, ona as...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Küçük fincanı dudaklarına götürdüğümde, ağzına dolan tatsız acı, yüzünü buruşturmama sebep olacaktı. Kendini tutarak fincanı yerine koydu ve sudan büyük bir yudum aldı. Kahvenin tadıyla zihnine dolan anıların şu an sırası değildi.
Derin bir nefes alıp rahatsızca kıpırdandı yerinde. Bakımsız ve oldukça avam bir yerdi. Neden burayı almak istemişti hatırlamıyordu bile. Fakat şu an zaten vazgeçmişti. Bakışlarını karşısında ki adama dikti. Tam buraya ait gibiydi.
"Gelmenizi beklemiyorduk Bay Kim. Biraz hazırlıksız yakalandık. "Dedi adam. Mahcupça gülümsüyordu. Üstelik gerildiğini de görebiliyordu. Haklıydı. Bu bakışlar altında herkes gerilmekte haklıydı.
"Önemli değil, çok durmayacağım." Dedi ve ayaklandı birden. "Sekreterim sizinle iletişime geçecektir."
Başka bir şey demeden çıkışa ilerledi. Buraya ilk girdiği andan beri içini daraltan bir şey vardı. Almaktan da vazgeçmişti. Burayı düzeltmek çok zamanını alırdı ve Taehyung şu an bununla ilgilenmek istemiyordu.
Dansla bir ilgisi yoktu. Bu konuda onu bilgilendiren tek kişi Jungkook oluyordu. Bazen uzun uzun anlatırdı. Çok nemrut bir çocuk olsa da dans konusunda çok hassastı. Junghoo bir, dans ikiydi onun için.
Buz pistinin kapısı açık olduğundan, içerde ki sesler koridora ulaşıyordu.
"Jin, Jin dursana! Baş belası adam, buraya gel!"
Kulağına dolan ses ile kaşlarını çattı. Bu tanıdıktı. Üstelik fazla tanıdıktı.
Adımları durduğunda, dans şirketinin sahibi de onunla birlikte durup suratına baktı. Ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışır gibiydi.
"Sesler buz pistinden geliyor efendim. İsterseniz beraber bakabiliriz."
Ondan izin almayacağını bilmiyordu. Gözlerini devirerek ona cevap vermeden aralık kapıdan içeri girdi. Pistte iki kişi vardı. Soğuk, ceketinden içeri işlerken pisttekilere baktı. Tanıdığı yüz ile kaşlarını çattım.
Bu oydu. Yüzüne viski fırlatan çocuk. Peşinden gittiği çocuğu da o gün görmüştü.
"Jimin, gelme diyorum sana!" Dedi önünde ki.
"Bir şey yapmayacağım diyorum dursana!"
Söylediği sözlerden sonra kendisi de gülmüştü küçüğün. Burnu soğuktan olsa gerek kızarmıştı fakat yüzünde ki gülümseme asla eksik olmuyordu. Üstüne giydiği dar kıyafetten dolayı vücudu tamamiyle belli oluyordu. Taehyung kendini bakmaktan alamadı.
Çocuğun albenisi çok başkaydı.
"Haydi, oyunu bırakın!"
Farklı bir ses geldiğinde bakışlarını trabzanlara çevirdi. Bu adamı da orda gördüğüne emindi. Ona bakarken bakış açısına giren başka bir yüz ile kaşları şaşkınlıkla kalktı.
