Merhabaaaa!👋🏻
Geçen bölümde önemli bir yerde kalmıştık.
Hadi devamına bakalım.
Ama lütfen, çok rica ediyorum; okuduğunuz kitabın emeğini teslim edin, en azından bir oy verin, bir yorum yapın. Hiçbir reaksiyon alamazsam ben nereden bileceğim kitabı beğendiniz ya da okumaya devam edeceksiniz?
Boşa kürek çekiyormuş hissi çok kötü, çok üzücü! 😢
Neyse...
Keyifli okumalar dilerim.
*
Sabah şiddetli baş ağrısı ve omuzlarımdaki tutulmayla güne gözlerimi açmıştım. Sanırım bütün gece üzerim açık uyumuştum o nedenle de fena tutulmuştum.
Yatakta doğrulup oturur hale geldiğimde gözüm yorganımı aradı. Baş ağrım nedeniyle gözlerimi yavaşça hareket ettirebiliyordum.
Bakışlarımı kendi soluma doğru çevirdiğimde Taehyung'un o kocaman yorganı bacaklarının arasına sıkıştırdığını gördüm.
Bir dakika!..
Taehyung?
Benim odamda?
Mışıl mışıl uyuyor?
Hem de benim yatağımda?
Birlikte, aynı yatakta?!
Bu da ne demekti?
Şaşkınlıkla çığlık atıverdim. Çünkü olayı ancak ayabilmiştim.
Çığlığım üzerine de Taehyung panikle gözlerini açtı ve vücudunu dikleştirip yatağın üzerinde, hemen karşımda dizleri üzerine çöktü. Elleri yüzümü avuçlamıştı anında. "Ne? Ne oldu? Bir yerin mi ağrıyor? Böcek mi gördün? Ne oldu? İyi misin?"
"Sen!.. Sen ... yatağımdasın!" Yüzümdeki ellerini ittirip benimle olan ten temasını kestim.
Sesim ağlamaklı çıkmıştı. Yaşadığım şok öyle böyle değildi. "Neden buradasın?"
Taehyung sorumla birlikte bozulmuştu, ama bozuntuya vermemeye çalışıyordu. "Dün gece burada kal dedin ya MaRi!" demişti tek düze sesiyle.
Dün gece neler olmuştu açıkçası emin değildim, hafızamdakiler net değildi; rüya da olabilirlerdi, gerçek de... Eğer onlar gerçekse... Çok pis utanacaktım.
"Ben mi dedim?" diye sordum tereddütle.
Başını aşağı yukarı sallamıştı Taehyung. "Yalnız kalmak istemiyorum. Gitme! dedin..."
Onu dinlerken dudaklarımı kemiriyordum. Sanırım söylemiştim bunu...
"Hatta..." demiş ama duraksayıp devamını getirmeye tereddüt etmişti.
"Hatta?" Ardından ne gelecekti merak ediyordum. Umarım yerin dibine girmezdim...
Söyleyeceği şeyi bekliyordum ama Taehyung da benim gibi bekliyor, söylemiyordu. "Çatlatma insanı da söyle hadi... Hatta ne?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yan Daire, No.7
Fanfiction-Ailenizin Hayırsızı- Sağdaki komşu kapıdan bir kafa ve yarım bir beden eğildi benim tarafıma. "Evet ne vardı?" "Ne mi vardı? Saçmalamaz mısınız acaba? Ne yok ki? Ses var, gürültü var, sinir - stres var... Ah evet bir huzur yok sadece!" Hala burnu...
