Merhabaaaaa👋🏻
Yeni bölüme hoş geldiniz efenim.
Yine oldukça uzun bir ara verdiğim için özür dilerim.
Hadi başlayalım madem.
Zevkle Okumalar.
*
(Taehyung ve MaRi'nin yeni evlerine taşınmasının ardından 3 ay sonra)
Acısıyla tatlısıyla üniversitedeki ilk yılımı bitirmiştim. İlk yılımda başıma gelen en güzel şey ise Taehyung'u tanımaktı.
Çok kısa süre içinde hem tanışmış, hem arkadaş olmuş hemen ardından da sevgili olmuştuk.
Normal şartlarda bu kısa süre içinde asla bir adım atamazdım. Ama Taehyung'un bana davranışları, sevgisi beni de cesaretlendirmiş, sert ve kalın kabuğumu kırmamda büyük rol oynamıştı.
Şimdi ise yaz tatli nedeniyle ailemin yanına gitmek için hazırlanıyordum. Otobüs biletim iki gün sonrası içindi. Ama ben şimdiden eşyalarımı toparlamaya başlamıştım.
Sevgilimden iki ayı aşkın bir süre ayrı kalacaktım.
Üstelik Taehyung'un babası geçtiğimiz üç boyunca bize fazlaca eziyet etmiş, ayrılmamız için bize yapmadığını bırakmamıştı.
Evlerimizden atılmakla başlayan talihsizlikler silsilesi babasının Taehyung'un ailesiyle görüşmesini yasaklamasıyla devam etmişti.
Tek gelir kaynağımızın aldığım aylık burs ve Taehyung'un DJ'lik yaptığı gece kulübünden aldığı maaş olduğu düşünülürse ayaklarımız üzerinde durabilmek için fazlaca çabaladığımız anlaşılırdı.
Ama neyse ki sevgilimin abisinin şahsi kredi kartını bize göndermesi, kısıtlı bütçemize ilaç gibi olmuştu.
Buzdolabımızı rahatlıkla dolduruyor, daha iyi besleniyorduk.
Bu süre içinde de hayatı boyunca kendi arabasıyla seyahat etmiş olan sevgilime toplu taşımayı kullandırmak benim için tam bir eziyet olmuştu.
Babasının arabasına da el koyması nedeniyle Taehyung her yere otobüsle gitmek zorunda kalıyordu. Ama bir türlü binmesi gereken numaraya vaktinde yetişemiyordu.
Haliyle gecikmemek için bir taksi çeviriyor ve ödemeyi Jaehyun'un kredi kartıyla yapıyordu. Bir kez ,iki kez, üç kez tamamdı ama... Taehyung bunu resmen alışkanlık haline getirmişti.
"Sana ne demiştim Taehyung? Jaehyun'un kartını sadece zaruri ihtiyaçlarımız için kullanacaktık. Sen her yere taksiyle gidersen, bu olmaz sevgilim! Lütfen otobüsü kullan."
Bir çocuk gibi mızıldanıyordu sevgilim. "Ama yetişemiyorum MaRi!" Her seferinde de kollarını belime dolayıp dudaklarını boynuma yapıştırıyordu.
Tabii ki yelkenlerimi suya indiriyordum onun bu baştan çıkarıcı hareketlerine.
"Sevgilim. Bak yine söylüyorum. Jaehyun bir iyilik yaptı ve kartını bize verdi. Lütfen onun iyi niyetini suistimal etmeyelim."
"MaRi, bebeğim!" demişti dudaklarını boynumdan çekmeden. Az sonra ise bakışlarını gözlerime çıkardı. "O benim abim. Beni çok iyi tanıyor. Emin ol, yapacağımız harcamalardan tereddütü olsaydı kartını bize asla vermezdi. Hem bir dünya para kazanıyor. Azıcık kardeşine iyiliği dokunsun ama değil mi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yan Daire, No.7
Fanfiction-Ailenizin Hayırsızı- Sağdaki komşu kapıdan bir kafa ve yarım bir beden eğildi benim tarafıma. "Evet ne vardı?" "Ne mi vardı? Saçmalamaz mısınız acaba? Ne yok ki? Ses var, gürültü var, sinir - stres var... Ah evet bir huzur yok sadece!" Hala burnu...
