Merhabaaaa! 👋🏻
Uzun bir zamandır yeni bölüm atamadım.
Bunun için üzgünüm☹ özür özür özür!
Bu uzun sessizliği telafi etmek amacıyla güzel/tatliş bir bölüm yazmaya çalışacağım.
Ama konu hakkında en ufak fikrim yok.
Akışa göre gideceğiz yani.
Başlayalım o halde.
Zevkle okumalar.
*
MaRi'nin Anlatımından;
Dairemden sekip Taehyung'un dairesinin kapısı önünde durduğumda beklemeden kapı şifresini tuşladım ve açılan kapıdan içeri girdim.
Ayağımda hala ev terliklerim vardı. Kapılarımız çok yakın olduğundan, çıkarma ihtiyacı bile duymamıştım.
Ayağımı sürüye sürüye salona doğru ilerledim.
Mutfağın önünden geçerken ise beklemediğim bir manzara ile karşılaşmıştım ve panikle duraksadım.
Sırtı bana dönük olan ve orta yaşlarda olduğunu tahmin ettiğim bir kadın mutfakta yemek yapıyordu.
Bu çok tuhaftı. Çünkü kadın fazla esrarengizdi. Taehyung evine bir yardımcı almış olamazdı herhalde. Alsa zaten bana söylerdi.
"Affedersiniz?" diyerek odaklandığı işi böldüm.
Şaşkın bir şekilde arkasını döndüğünde bir anda kadının kaşları çatıldı. "Sen de kimsin? İçeri nasıl girdin?" diye sordu.
"Ben... kapı... şifresi..."
Kadının tavrı hesap sorarcasına sertti. Bu beklemediğim tepki karşısında ne diyeceğimi bilemedim.
"Taehyung'un yan komşusuyum... Bir konu hakkında konuşmaya gelmiştim..." An itibariyle içime içime konuşuyordum.
Öylesine gelmiştim oysa ki, sevgilimi merak ettiğim için.
"Ne zamandan beri komşular kapı şifresini tuşlayıp öylece içeri girebiliyor?" demişti kadın net ses tonu ile. Kendimi sorguya çekiliyormuş gibi hissetmiştim.
Kimdi bu aşırı ciddi, sert kadın? Nereden çıkmıştı durduk yere?
"Siz?..." dedim tereddütlü sesimle.
"Ben Taehyung'un annesiyim!"
Annesi mi?
O anda şok içinde, olduğum yerde kala kalmıştım.
Saniyeler içinde ise Taehyung'un sesi duyuldu koridorda. "Ooo kızlar, tanıştınız mı siz?"
Dizlerinin altına kadar uzanan antrasit renkli havluyu beline dolamış, üst bedeni tamamen çıplak, yine aynı renkli başka bir havluyla saçlarının fazla suyunu alan Taehyung çok geçmeden yanımda durdu ve omzumdan aşırdığı koluyla bedenimi kendine yaklaştırıp yanağımdan öptü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yan Daire, No.7
أدب الهواة-Ailenizin Hayırsızı- Sağdaki komşu kapıdan bir kafa ve yarım bir beden eğildi benim tarafıma. "Evet ne vardı?" "Ne mi vardı? Saçmalamaz mısınız acaba? Ne yok ki? Ses var, gürültü var, sinir - stres var... Ah evet bir huzur yok sadece!" Hala burnu...
