Bölüm 26 *Final*

278 28 65
                                    

Merhabaaaa! 👋🏻

Ve finale geldik...

Belirtmeliyim ki; bu kitap beklenen ilgiyi görmeyip, bölümler tatmin edici oy sayısına ulaşmadığı için erken final yapmıştır

Tae ve MaRi'nin serüvenine ortak olduğunuz için özellikle siz oy verip yorum yapan arkadaşlara teşekkür ederim

Bu bölüm Tae ve MaRi'yi sevenlere ithaf olunur

Zevkle okumalar

*

"ArGe'den gelen raporu mutlaka finansa mail olarak gönder. Yarınki toplantıları sabah ondan sonraya ayarla lütfen. Ben şimdi çıkıyorum. Herhangi bir şey olursa mesaj atarsın." 

Giderayak sekreterime tembihlediğim işler sonrası şirketin otoparkına inmiş arabamı çalıştırmıştım.  

MaRi'yi çalıştığı hastaneden alıp eve gitmeden önce ailecek yemek yemeyi planlıyordum. 

Saat henüz akşam üstü dört buçuk olsa da, kariyerinin zirvesinde bir yönetici olarak işten istediğim saatte çıkış özgürlüğüne sahiptim. 

Buna baba şirketinde yönetici olmak etiketini de eklersek, hareket özgürlüğümü daha fazla anlatmama gerek yoktu sanırım. 

Bugün de canım karımın iş çıkış saatine denk getirmiştim çıkışımı... 

Onu hastaneden alıp mutlu yuvamıza gitmeden önce birlikte biraz vakit geçirecektik.

Çünkü çok yoruluyordu MaRi.  Gündüzleri hastanede çalışan hırslı karım doçentlik alabilmek için geceleri de ders çalışıp sınavlara hazırlanıyordu. 

Onu sağ gözümden sol gözüme kıyamazken, onun bu kadar yorulması canımı sıkıyordu. Evde herhangi bir iş ya da yemek yapmasını istemiyordum o nedenle de. 

Sağ olsun her gün evimize gelen ajumma hem yemeğimizi hem de temizliğimizi yapıyordu. MaRi'nin eli sıcak sudan soğuk suya değmiyordu neyse ki...

Hastanenin önüne geldiğimde arabamı uygun bir yere park ettim ve MaRi'yi aradım. 

"Gördüm seni, gördüm. Hemen geliyorum hayatım." demiş konuşmama fırsat dahi vermemişti canım karım. 

Saniyeler içinde de arabamın ön kapısı açıldı ve ön koltuğa aceleyle yerleşti MaRi. "Ahh dışarısı çok soğuk!" 

Gülümsedim ve ona doğru eğilip üşümüş dudaklarına sıcak dudaklarımı bastırdım. "Hemen ısıtalım seni o halde." 

Karıma hoş geldin öpücüğünü verdikten sonra klimanın sıcaklık ayarını yükselttim ve tekrar yola koyuldum.

Mevsim normali... Dışarısı buz gibi; sulu kar atıyordu. Ama arabamız sıcacıktı... Tıpkı birlikte olduğumuz her yer gibi...

Günün kısacık özetini geçen karıma yüzümdeki gülümsemeyle eşlik etmiştim. Çünkü anlatırken fazlaca o anı yaşıyordu. Profesörüyle her gün bir vukuatları oluyordu ve fikir ayrılığına düşüyorlardı. Onu dinlerken gülme efekti eklentisi unutulmuş klasik bir sitcom izliyormuş gibi hissediyordum, her defasında mutlu sonla biten... 

MaRi'nin zorlukları eğlenceye çevirebilen yapısı nedeniyle işinden keyif alıyor oluşu cidden hoşuma gidiyordu. Yoksa katlanılmaz bir mesleği vardı. Güçlü bir sinir sistemi gerektiriyordu.  

Yan Daire, No.7Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin