7 DAYS / Taekook +18 ✓

15. ÇARŞAMBA

Sınır geçilmemiş ama geçilene kadar 3 ay falan bekleriz herhalde korktum yb atıyorum. Hem ben de merak ediyorum örşdndşnflf yorum yapın pls pls plssss siz yorum attıkça ben yazdığım bölümü sevmeye başlıyorum.

Bu arada 8 mart dünya kadınlar gününüz kutlu olsun. 🌷❤️ (Son 1 dk bitmesine ağğ)

İyi okumalarrr.

***

-BİR KATİL, BİR REHİN, BİR RUHSUZ.

Günümüz,
JK;

"Bir katil psikolojisi ile empati yapabilir misin? Onun gözünden onu haklı bulabilir misin?"

"Onu savunma yine, o kötü bir adam!"

"O bizi öldürmedi bile! Sadece hatamızın bedelini ödettirdi! Bir kere de olsa onun nasıl kötü olduğu ile ilgilendin mi?"

"Geçmiş geçmişte kalmalı, şimdi onun nasıl katil olduğu ne işimize yarayacak?!"

"Bir işe yaramayacak değil, düşünsene; biz katile bir adım daha yaklaşacağız. Ancak onu incitmemeye çalışmalıyız. Çünkü o, onun tarafından incindiğinde gerçek bir canavar oluyor."

Önümdeki mor saçlı Jungkook, siyah saçlı Jungkook'a yaklaşıp kulağına fısıldadığında artık iki çift göz de benim üzerimdeydi. İleri doğru işaretlenen parmak, beni gösteriyordu.

***

Çarşamba.

Yeni bir gün.

Yeonjun gidiyor.

Gözlerim dolu gibi gözükebilirdi çünkü büyük ihtimal ağlamamak için kasarken kendimi, o kadarına da engel olamıyordum. Şimdi bu evde bir çocuk olmayacaktı ve ben eski yaşantıma geri dönecektim. Deli gibi olacaklardan korkuyordum çünkü daha şimdiden her şey eski halini almış gibiydi. V, uyandığından beri sessizdi. Son iki gündür fazla konuşmuş olabilirdi ve buna alışmamam gerekirdi ancak şimdiden alışmıştım. Onun sessiz olması konuşmaması ile alakalı değildi. O sessiz olduğu her an fırtına öncesi sessizlik gibi geliyordu. Böylece zaman, korkunç bir bekleyiş halini alıyordu.

Haeun üzerinden bebek mavisi bir kaban ile duruyor ve kalmayacağını söyleyip duruyordu. Eşi yoktu bu sefer, yalnızdı. Belki de arabada bekliyordu. Bilmiyorum ben de. Sadece olduğum yerde onları dinliyordum ve eşinden ses seda yoktu.

Yukarıda merdivenlere oturmuş onları izliyordum küçük bir açıdan. V yeğeni ile vedalaşıyor ve onu bolca öpüyordu. Keşke ben de ona son kez sarılabilseydim ama V Haeun ile görüşmemeni engel olmak ister gibi yukarıda beklememi söylemişti.

Dün Yeonjun bildiğim kadarı ile gece iki suları uyanmış ve gün doğmasına dakikalar kala yeniden uyumuştu. Kim bilir V onunla nasıl ilgililenmişti, ah...

Sonra ise onlar için erkenden kahvaltı hazırlamam için beni çağırmıştı. Yani onlar derken... Yeonjun. Aslında seve seve yapardım, Yeonjun'un aç aç o kadar yolu çekmesini istemezdim.

Benim yukarı gitmemi istedi; yine kilitli bir odada saatlerin, dakikaların, saniyelerin yok olduğu, iç karmaşaya neden olan, kendini beyaz psikolojisinde sıkışmış hisseden, deniz kızı arayan, objeler ve bitkilerle konuşan aklı dengesi onu bırakmaya yüz tutmuş birine... Biraz daha bunları yaşamasını söyledi.

Vedalaşmama izin vermiyordu. Tüm bunlara geri kavuşmamı istiyordu. Korkuyordum...

Eğer uslu durursam merdivenlerin yukarısında onları izleyebileceğimi söyledim. Hem bugün çarşambaydı ve ben yeni bir oda açmıştım. Yani belirli bir saatten sonra istediğim her an odadan dışarı çıkabilirdim. Ona bunu söylediğimde ikna olsa gerek.