[•My Ballerina Lover•]

Part 8

صبحونه ای که سفارش داده بود رو خورد و همزمان با لباس پوشیدن شماره ی چانیول رو گرفت و روی بلندگو گذاشت.

#سلام کای.

-سلام هیونگ صبح بخیر. خوبی؟

#خوبم و اگه تو مزاحم خوابم نشده‌بودی بهتر هم میشد.

-عامممم هیونگ ببخشید حدس نمی‌زدم خواب باشی.

صدای خنده‌ی گرفته‌ی چان به گوش رقاص رسید.

#عب نداره بچه خرس به جاش زودتر برو سر اصل مطلب تا بتونم به ادامه ی خوابم برسم.

-هیونگ میشه کمکم کنی؟ بکهیون هیونگ داره میاد دنبالم تا بریم سالن رقص و با بکاپ دنسرا برای اجرای هفته ی دیگم تمرین کنیم. میشه بعدازظهر سرش رو گرم کنی تا بیخیال من بشه؟ واقعا حوصله‌ی تنهایی رقصیدن ندارم.

#مارموز لعنتی می خوای باز با اون دراز رنگ پریده بری بیرون چرا چرت و پرت بهم می بافی؟

اینبار بلندتر خندید

#تو همیشه برای رقصیدن وقت و حوصله داری. خیالت راحت برو به لاس زدنت برس و بکی فندوقیم رو بسپار به خودم.

-ممنون هیونگ خوش استایلم قول میدم برای عروسیتون کادوی خوبی بگیرم.

#کم نمکدون بازی دربیار. خدافظ.

-خدافظ هیونگ مواظب خودت باش.

با خوشحالی گوشی رو قطع کرد و وسط اتاق برای خودش قر می داد. اصن مگه مهم بود کالری های کیک، همون دیشب با اون همه راه رفتن سوختن و نیازی به باشگاه رفتن نیست؟ مهم این بود که برای وقت گذروندن با سهون، یه بهونه ای داشت.

****

لباسای ورزشیش رو توی کوله‌ش گذاشت و حوله‌ی کوچیکش و قمقمه‌ی آبش هم کنارشون قرارداد.
تصمیم گرفت یه تیپ راحت بزنه واسه همین هودی و شلوار قهوه ای ستش رو پوشید و پافر کوتاه کرم رنگش هم برای گرم تر شدن تنش کرد.

خیلی ذوق‌زده بود و بدون اهمیت دادن به ضایع بودن کارش، کلاه نسکافه‌ای که سهون دیروز براش خریده‌بود هم روی سرش گذاشت و چتری‌هاش رو جلوی آینه درست کرد. اِیرپادهاش هم از روی میز برداشت و از اتاق زد بیرون.

نگاهی اطراف انداخت تا خیابونی که اون نقشه یاب آنلاین گفته‌بود رو پیدا کنه. از خط عابرپیاده گذشت و وارد اون خیابون شد. یه کم که جلوتر رفت تونست تابلوی نسبتا بزرگ باشگاه ورزشی رو تشخیص بده. همزمان که وارد اون ساختمون تجاری میشد با سهون تماس گرفت.

+سلام جونگ رسیدی؟

-سلام هون. آره الان جلوی باشگاهم تو کجایی؟

+ببخشید یه چند دیقه صب کن ماشینم رو پارک کنم الان میرسم باهم بریم.

-باشه منتظرم.