ÖZLENEN SES

774 63 10
                                    

"Güney" diyen yumuşak sesle birlikte hemen elimi uzatıp duymaya doyamadığım sesin sahibini yakalamaya çalıştım.

"Güney, sevgilim uyanma vakti" diyerek kulağımın arkasından esip geçen rüzgarı gülümseyerek karşılayıp, tekrar yakalamaya çalıştım.

"Beni yakalayamazsın bebeğim çünkü ben seni terk ettim"

Duyduğum cümle ile birlikte bir anda gözlerimi açıp korkuyla karanlık olan tavana baktım.

Geçen arabaların dikdörtgen şeklinde iz bıraktıkları tavan bir parlayıp bir sönerken hiç durmayan yaşlarıma yenileri eklenmişti.

"Çok özlemişim sesini" diyerek yanımda olan hayale seslendim.

"Uzun süredir duymamıştım, iyi geldi" dedikten sonra yerimde dönmüş ve karşımdaki sandalyeye oturmuş Derman'ın hayaline bakmıştım.

"Boşuna özleme, terk ettim ben seni"

"Başka bir adam için" dediğimde hemen arkasından o da tekrar etmişti aynı cümleyi.

"Başka bir adam için"

Karanlıkta bile bal gözleri parlarken elimi ona uzatıp yanıma gelmesini belirttim. O da bana karşı koymayarak önümde diz çökmüş ve uzattığım elimi buz gibi parmakları ile tutmuştu.

"Hala beni sevmen saçma" dediğinde derin bir nefes çektim içime.

"Bir sığıntı, bir parazitten başka bir şey değilsin Güney, bırak artık beni" diyen hayali gözlerimi kapatarak dinlemeye devam ettim.

Her hafta bana uğrayan bu hayal gerçekleri yüzüme vururken bense sadece dinleyip, ne kadar iğrenç ve rezil biri olduğumu hatırlıyordum.

"Hala sana para gönderiyorum yaşaman için ve sevgilim bu durumdan rahatsız olmaya başladı"

Kurduğu cümlelerin ağırlığı ile elini sıkarken aklımdan çıkmayan bu konu yine gün yüzüne çıkmıştı.

"Her zaman bir parazitten başka bir şey değildin, her zaman benim paramı yedin, evimde kaldın"

"Özür dilerim" diyerek sakince ağlamaya devam ettiğimde hayal yatağa oturmuş ve saçlarımı okşamaya başlamıştı.

Ne olursa olsun eskisi gibi olan bu davranışları beni biraz biraz rahatlatırken ağlamam sürüyordu.

"Artık bırak, çık şu evden, kendine yeni bir yaşam kur ve beni unut" diyen Derman'ın soluk hayaline dönüp kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Ben seni unutamam ki" dediğimde artık göğsüme kadar inmiş olan sarı saçlarımı kulağımın arkasına atıp konuşmuştu.

"Umutlanmayı bıraktığın ilk an ben de yok olacağım zihninden" derken işaret parmağı ile hafifçe iki kere vurmuştu başıma.

"Ben ancak ölürsem biter umutlarım" dememle derin bir nefes alıp kafasını sallamış ve başıyla yana kaymam için bir işaret vermişti.

Her zamanki yerinde biten bu konuşma hayalin bana sarılması ile sona erdiğinde uzun süre sonra çekeceğim huzurlu uykunun tatlı mutluluğu ile yüzüme küçük bir gülümseme kondurup göğsüne gömüldüm.

Yumruk yaptığım ellerimle onun gri tişörtünü sıkarken, özlediğim kokusunu içime çektim ve beni saran kollar ile birlikte huzurlu bir uykuya daldım.

Haftanın en sevdiğim günü de bu şekilde sonra ermişti.

YARIM / GAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin