- Neden yanından ayrılmak istemiyorum? Aşık olmuş olamam olamam değil mi? Daha yarım saattir tanıdığım birine aşık olmuş olamam değil mi? Bu sôylediklerimi duymaman iyi oldu. Neyse kendine iyi bak. Umarım tekrar karşılaşırız... Demişti. Aşık olmak mı? Bu beni şaşırtmıştı. Aslında dediği mantıklıydı. Daha yarım saattir tanıdığı üstelikte Koreli olmayan bir kıza aşık olması mantıksızdı. Bana bunları söyledikten sonra diğer çocuklarla birlikte gitmişlerdi. Diğer kızlar değil ama ilk ruviş geldi yanıma
- Uyumadığını biliyorum canım kalk bakalım. Ne yani uyumadığımı biliyor muydu? Ahh bu kiz neden bu kadar zekydi? Offlayarak açtım gözlerimi
- neden bu kadar zekisin ki? Hem benim uyumadığımı nereden bildin?
- İmmm... Neden bu kadar zeki olduğumu bende bilmiyorum cnm. Ben Min'le konuşurken gözüm sana kaydı ve gözlerini kırpıştırdığını gördüm. Yani zaten birde başında Min varken uyuman mantıksız canım benim.dedi biraz alayla sonra devam etti"Hadi kalkta Min neler dedi anlat bakalım" dediğinde biraz utandım aslında.
-Bana mı?Min?Birşeyler dedi? yoo ben hiçbirsey duymadım. diyerek geçistirmeye çalştm ama işe yarar mı.ruviş bu sonuçta.yaramadı tabiki.
-Hadi yaa hiç görmedim bende demi.geçiştirmeye çalşmada anlat bklm.hadi bak zaten bşm dönyo yorma bni.
-Uff tamam yaa. bana şunları söyledi " Neden yanından ayrılmak istemiyorum? Aşık olmuş olamam olamam değil mi? Daha yarım saattir tanıdığım birine aşık olmuş olamam değil mi? Bu sôylediklerimi duymaman iyi oldu. Neyse kendine iyi bak. Umarım tekrar karşılaşırız..." gibi birşeyler dedi. Bence haklı ama, daha yarım saattir tanıdığı hem de Kore'li olmayan birine aşık olması mantıksız. Dedim biraz somurtarak.
- Ne belli belki oldu. Olabilir yani. Aşk bu sonuçta. Nerede karşına çıkacağı belli olmaz. Ha birde canım Min senin numaranı istedi bende verdim.
- Ne? Ne? Ne? Ne yaptım dedin? Numaranı mı verdim dedin?
- Evet sen ilk uyandığında numaranı veriyordum.
- Neden?
Sen bayıldığında Min çok endişelendi seni hastaneye kadar kucağında taşıdı. Bana dediğinde bende üstelemeden verdim.
- Sen ciddi misin? Min benim için bu kadar çok mu endişelendi gerçekten?
Ewt çok endişlendi. Bu beni fazlasıyla şaşırtmıştı. Sonra aklıma birşey geldi. Ben Ruveyda'ya neden ve nasıl iğne vurunduğunu soracaktım.
- Eve Ruveyda hanımmm... Sorgu sırası sende
- Ne sorgusu?
- Madem benim uymadığımı biliyordun, dinlediğimide biliyorsundur. Dedim alaylı ve sinsi bir bakışla
- Ne sorgusu Şevval? Kimi dinledin? Söylesene
- Sen iğneden ölesiye korkarsın (gerçektende öyle) nasıl olduda o serumu taktırdın? Söyle bakalım. Ensesini tutarak biraz düşündü.
- Şimdi kızlar geliyorlar. Bunu sana sonra anlatırım olur mu?
Dedi bende olur dercesine kafamı salladım. Kızlar yanımıza geldi
Rumeysa abla:
- İyi misin canım? Nasıl hissediyorsun?
- İyiyim Rumeysa ablacım teşekkür ederim, ayrıca özür dilerim sizleri endişelendirdiğim için. Elvan Ablam yine o sıcacık gülümsemesi ile
- Önemli değil tatlım. Şimdi iyisin ya sorun yok. Dedi
Hastanede işlerimiz bittiğinde
Buse ve Ruveyda'nın yardımıyla yataktan kalktım. Elvan abla ile Rumeysa abla cıkış işlemlerini hallattiler ve nihayet çıktık hastaneden. Evin olduğu yere giden bir otobüse bindik ve eve doğru gittik. Akşam olmuştu. Eve geldiğimizde Elvan ablanın bize verdiği odaya gittik. Ve Elvan ablayıyanımıza çağırdık.
- Elvan abla... Şeyy... Biz... Biz burada kalamayız. Dedi Ruveyda biraz çekinerek
- Neden canım?
- Burada kalıpta size yük olmak istemeyiz. Biliyorum şimdi öyle olmadınız ya da olmicaksınız diyebilirsin ama biz yine de öyle düşündük. İkimiz ayrı eve çıkacaz. Dedi Ruveyda ben sadece onları izliyordum
- Peki o zaman madem karar verdiniz diyecek birsey yok. Üst katta boş bir ev var. Oraya taşınabilirsiniz. Bizde size yardım ederiz. Yarın ev sahibiyle konuşup hallederiz. Dedikten sonra kızların yanına gitti.
=====ELVAN=====
Kızlar neden taşınmak istiyordu acaba? Bunun sebebini merak etsemde pek önemsemedim. Kızların yanına gittim. Rumeysa TV ye bakıyordu. Buse'de telefonuna bakıyordu.
- Kızlar Ruveyda ile Şevval taşınacaklarmış
- Neden? (RUMEYSA)
- Neden kii? (BUSE)
- Sebebini tam bilmiyorum am size yük olmak istemeyiz dedi Rüviş. Ama merak etmeyin üst kattaki boş eve taşınacaklar onlara söyledim.
- İyi o zaman. Sevdim ben bu kızları, çok tatlılar. (BUSE)
- Aynen çok tatlı kızlar sevdiriyorlar kendilerini. (RUMEYSA)
- Aynen aynen öyledirler. Canlarım benim yaa (ELVAN)
=====ŞEVVAL====
Elvan ablayala konuştuktan sonra bavullarımızdan gecelik kıyafetlerimizi aldık ben banyoya gittim orada giyindim. Giyindikten sonra odaya geçtim. Ruveyda zaten çoktan giyinmiş yatağa oturmuştu. Dalmış olacak ki benim içeri girdiğimi bile fark etmedi. Sessizce yanına gidip "KYUUU" diye hafif bağırdım. Sanırım korkmuştu.
- Ahh Şevval korkuttun benii
- Özür dilerim Rüvişim
- Tamam neyse önemli değil. Dedikten sonra sonra yatağıma geçip oturdum ve
- Evet seni dinliyorum Ruveydacım
- Ne? Hah tamam. Kyu yanıma geldi ve omuzlarımdan tutarak beni oturttu. Sanada serum takacaklar dediğinde biliyorsun iğneden korktuğum için hemen itiraz ettim. Sonra bana yine o muhteşem gülümsemesiyle bakarak "MERAK ETME BEN YANINDAYIM" dedi ve hemsire yanıma geldiğinde elimi tuttu. O an öldüm sandım. Ama yaşıyormuşum meğer. Dedi
- Neeee? Kyu senin elini mi tuttu? Peki neden? Diye tiz bir sesle hafif bağırdım.
- Evet elimi tuttu. Nedennini bende bilmiyorum. Bizim kızlarda diğerleriyle konuşuyorlardı. Ne konuştuklarını onlarada soralım mı?
- Bosver şimdi yarın sorarız
- Tamam. Dedikten sonra bir süre sessizlik oldu. Bu gerçekten çok rahatsız ediciydi. Bu sessizliği Ruveyda bozdu
- Ahhh. Dedi
- Noldu canım? Neyin var? Diyerek yanına koştum.
- Başım... Başım yine çok ağrıyor. Dedi
- Dur bekle hemen geliyorum. Dedim ve kızların yanına giderek ağrı kesici bir ilaç istedim. Verdiklerinde hep beraber Ruveyda'nın yanına gittik. Başını tutuyordu hâlâ. Suyla beraber ilacı içmesine yardım ettim. İlacı içtikten sonra hepimiz odalara çekilip yattık. Herkes yattıktan sonra Ruveyda'ya iyi geceler dedim oda bana iyi geceler prenses dedi. İkimizde tam uyuyacaktık ki benim telefonuma mesaj geldi. Mesaj..........
