~កូនចិញ្ចឹម~

ភាគ ៨.

#កូនចិញ្ចឹម
ជុងហ្គុក ប៊េលលេរិច X ជីមីននី ហ្វេនសុី
#ភាគ៨.

-ថ្ងៃថ្មី

ព្រឹកព្រលឹមថ្ងៃថ្មីនេះ ងាកមកបន្ទប់ងងឹតស្លុបដែលមានវត្តមានរាងក្រាស់គេងអោបកូនសំណព្វរបស់គេពេញមួយយប់ជាការលួងលោមអោយជីមីនបាត់ភ័យខ្លាចនេះ , ពេលនេះនាយក៏បើកភ្នែកឡើងកាលបើទទួលដឹងថានេះជាពេលព្រឹកទៅហើយ។

« មីនមីន... » ជុងហ្គុកលូកអង្អែលថ្ពាល់ទន់ល្មើយរបស់រាងតូចដែលគេងកើយលើទ្រូងគេខាងនោះជាការដាស់អោយជីមីនងើបឡើង ញុំាអាហារខ្លះព្រោះប៉ុន្មានថ្ងៃមកនេះគេញុាំអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។
« គេងក៏គេងទៅអញ្ចឹង! » ឃើញថាហៅដល់ទៅ 2 ដងហើយរាងតូចមិនងើប ជុងហ្គុកក៏សម្រេចចិត្តអោនថើបថ្ពាល់រាងស្តើងបន្តិច មុននឹងនាំខ្លួនចាកចេញទៅព្រោះនាយក៏ត្រូវទៅធ្វើការដូចគ្នា។
« អ្ហឹមម » ងើបចេញមិនទាន់នឹងផុតពីពូកផង ដៃតូចស្រឡូនក៏លើកមកខ្ញាំជាយអាវរបស់នាយជាប់ , ជុងហ្គុកដកដង្ហើមធំនៅធ្ងន់ចិត្តនឹងសភាពភ័យខ្លាចរបស់ជីមីន គេយល់ច្បាស់ណាស់ថាជីមីនខ្លាចប៉ុណ្ណា...ការបំពានរាងកាយនេះវាដូចជាស្រមោលអន្ទងតាមលងបន្លាចអោយជីមីនខ្លាច ខ្លាចដល់ថ្នាក់គេងក៏ទទួលដឹងថាជុងហ្គុកនឹងទៅចោលគេ។
« ពួកឯងធ្វើបាបគេខ្លាំងណាស់! គេទៅធ្វើអីដល់ពួកឯងទៅ? បើទាក់ទងនឹងយើងម៉េចមិនធ្វើបាបយើង? មកធ្វើបាបក្មេងម្នាក់នេះធ្វើអី? គេមិនដឹងអីទេ... » រាងក្រាស់ទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយលើពូកវិញ ទាញរាងតូចមកអោបជាប់នឹងប្រាណ រួចក៏បន្លឺប្រយោគជាច្រើនបង្កប់ក្តីអាណិតអាសូរទៅលើជនរងគ្រោះដែលត្រូវពួកអាម្សៀតអស់នោះ ស្ទាបប៉ះខ្លួនដ៏បរិសុទ្ធរបស់គេតាមចិត្ត សឹងតែបំផ្លាញអនាគតរបស់គេក្នុងមួយពព្រិចភ្នែកនោះ។
« ជីមីនហា! ងើបមកទៅក្រុមហ៊ុនជាមួយប៉ាណា! » គេសម្រេចចិត្តច្បាស់ហើយថាចាប់ពីថ្ងៃនេះគេនឹងមិនបណ្តោយអោយជីមីននៅតែឯងទៀតទេ គេនឹងយកជីមីនទៅតាមគ្រប់ពេលមិនអោយផុតពីក្រសែភ្នែកតែម្តង។
« ខ្ញុំមិនហ៊ានទៅទេ! ខ្ញុំខ្លាច! » ពាក្យថា'ខ្លាច' មួយម៉ាត់នេះ នាយឮហើយនាយសឹងតែស្រក់ទឹកភ្នែក កាន់តែគិតគេក៏កាន់តែមិនអាចលើកលែងទោសអោយពួកអាចង្រៃអស់នោះ! ជាពិសេសគឺម៉ូលីប!
...

-ក្រុមហ៊ុន

« មិនបាច់ភ័យពេកក៏បានដែរណាមីននី! ឯងនៅក្បែរប៉ាហើយតើស គ្មានអ្នកណាអាចធ្វើអីឯងបានទៀតទេ! » ប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយនៅក្រុមហ៊ុននេះ ពេលនេះជុងហ្គុកក៏អង្គុយនៅតុធ្វើការដោយមានរាងតូចអង្គុយលើភ្លៅគេ អោបគេជាប់ រាងកាយតូចច្រលឹងនោះក៏ញីញ័រមិនបាត់សោះ គ្រាន់តែចេញមកត្រឹមក្រុមហ៊ុននេះគេក៏ភ័យញ័រស្ទើស្លាប់ទៅហើយ។

ក្រាក

ទ្វារបើកឡើងបង្ហាញជំនិតរបស់រាងក្រាស់ឡើងមកនាំអោយជីមីនត្រូវជ្រប់មុខនឹងស្មារបស់នាយ ហាក់មិនចង់ឃើញវត្តមានមនុស្សប្រុសណាម្នាក់សោះ! រាងក្រាស់ក៏ដកដង្ហើមធំបន្តិចមុននឹងទាញកាសត្រចៀកមកពាក់លើត្រចៀករបស់រាងស្តើង បើកសម្លេងខ្លាំងៗ ហាក់មិនចង់អោយគេស្តាប់ឮការសន្ទនានាពេលបន្តិចទៀតនេះ។

« ចៅហ្វាយចង់អោយខ្ញុំធ្វើអ្វីលើអ្នកនាងម៉ូលីប? »
« ធ្វើអ្វីដូចដែលនាងធ្ងើដាក់ជីមីន! »
« បំពាន ប៉ះពាល់រាងកាយផ្នែកខាងលើ? »
« យើងអនុញ្ញាតអោយពួកឯងរំលោភបំពានទាំងផ្នែកខាងក្រោមទៀត! នាងថ្លើមធំហ៊ានប៉ះពាល់មនុស្សសំខាន់របស់យើង ធ្វើអោយមនុស្សរបស់យើងឈឺចាប់ នាងក៏ត្រូវតែទទួលភាពឈឺចាប់គុណនឹង 2 បែបនេះហើយ! »

To be continued...

អត់លើកលែងងាយៗទេហេសៗ