Ben kağıt parçasında ki sembolleri incelerken tekrar zil çalmıştı. Kapıyı açtığım zaman siparişin geldiğini gördüğüm de içim biraz olsun rahatlamıştı. Karnım artık ağrıyordu.Galiba yemek yemem gerekiyordu sipariş aldım ve mutfağa doğru ilerledim. Hızlıca ketıl da ısıttığım su ile çay yaptım. Ve san ki bebek ve zarf hiç gelmeme miş gibi karnımı doyurmaya başladım.Bir yandan da telefonuma gelen bildirimleri kontrol ediyordum. Üstten minik bir pencere açıldı bilinmeyen bir numara arıyordu. Açıp açmamakta kararsız kaldım. Bir anlık gaza gelip açtım.
- Alo?
Ses gelmiyordu ve bir an da telefon yüzüme kapandı.Garip ti diyerek iç geçirdim.
yarım saat sonra...
Mutfakta ki işimi halletmiştim. Salon girdiğim zaman bebeği gördüm ve o zaman hatırladım. İncelemem gereken bir kağıt ve semboller vardı .Kağıdı alıp çalışma odama gittim. üzerinde iki saate yakın çalıştım. Fakat ne geçmişte ne de günümüz de bu sembollere ait bir alfabe yoktu. Bu da demek oluyor ki biri bana kendi alfabesi ile mektup yoluyordu. Çok merak ediyordum. Kim olabilirdi. Ve neden bendim. Ve de burada ne yazıyordu... Saat daha geç olmadan uyumak istiyordu. Bugünlük bu kadar yeterliydi.
Kapıda yumruk sesi ile uyandım. Gözümü zor açıyordum. Korkmuştum,biraz daha beklersem kapıdaki her kimse kapıyı kıracak ve içere dalacaktı.Korkarak kapıya yaklaştım. Açtığım zaman kapıda iğrenç bir tebessüm ile gülümseyen bir adam bana elindeki kutuyu uzatıyordu. Ve sürekli aynı şeyi tekrarlıyordu; SIRA SENDE... SIRA SENDE... AZ KALDI...SIRA SENDE...AZ KALDI...AZ KALDI...
Az kaldı... az kaldıı... Sayıklayarak uyanmıştım. Son zamanlarda garip rüyalar görüyordum. Anlamsız ve oldukça saçma. Telefonumu elime aldım ve Can'ın numarasını bulup aradım.
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ORDAMISIN?
HorrorHayatının en güzel dönemlerinde geçmişinin onu bırakmadığını zamanla fark edip hisseden Melisa. Hayatı hakkında bir çok yeni ve garip şeyler öğrenir. 10 yaşından beri yetimhanede büyüdüğü için geçmişi hakkında bir çok şeyi bilmeyen Melisa'nın korku...
