SECTİON IX

11 4 0
                                    


Yataktan korku dolu çığlıklarımla uyandım. Nefes nefese kalmıştım. Anlımdan süzülen yaşları hissedebiliyordum. Masanın üzerindeki aynadan kendimi gördüm. Çok kötü görünüyordum. Ama bembeyaz olmuştum. Nil korkmuştu ona ne diyeceğimi bilemiyordum.

- Nil ben... yani... biraz  korkunç bir rüya gördüm. Seni korkuttuğum için üzgünüm...

Ne kadar gereksiz cümleydi ama. Nil gerçekten olgun bir kızdı. Anladı ve yatağa geri sokuldu. Uyumaya çalıştı. Bense hala kabusun etkisindeydim. Kalkıp bir duş almam gerekiyordu. Kendimden tiksiniyordum. Yataktan kalktım gözüm hala masanın üzerindeki ayna daydı. Gözlerimin altı kararmıştı. Sanki hiç uyumamışım gibi. Odadan çıktım. Koridoru görünce bir an sadece baktım kaldım. Hala aklıma geldiği zaman korkuyordum. 


Duşa girdiğim zaman sıcak suyun akmasını beklerken üzerimi çıkarıyordum. Suyun altına girdiğim de elimi saçıma götürürken bileğimde bir acı hissettim. Bileğimde yara vardı. Nasıl diye düşündüm. Üç parmak izi vardı ve biraz morluk... Duştan çıkınca temiz ve rahat kıyafetlerimi giyip yatak odasına geri döndüm. Ses çıkarmadan krem arıyordum. Elime gelen ilk kremi aldım. Ve salona doğru yöneldim. Bileğimi kremi sürüp yedirirken ayağımın ucunda Nil'in bebeğini gördüm. Baş bölgesinden yüzüne doğru bir çizgi oluşmuştu. Bebeği elime aldım o an aklıma tekrardan gördüğüm kabus gelmişti. Korkuyla başımı duvara çevirdim. Duvarda küçük bir çukur oluşmuştu. akan kırmızı bir boya vardı. Bebekle yaklaştım duvara. Masaya dayanarak bebeğin kafasını çukurun içine doğru uzattım. Bebekten başka bir şey olamazdı. Bir insan bunu yapamazdı.

 Bileğimdeki yara duvardaki çukur... 

Elimde bebekle hala duvara bakıyordum ki yatak odasının kapısının önünde Nil'i fark ettim.Bebeği biraz arkama saklayarak Nil'e 

- Günaydın canım. Hadi elini yüzünü yıka sen.

Nil kafasıyla onayladı ve lavaboya doğru ilerledi. Beş on dakikam vardı. Aceleyle bebeği mutfağa koydum... Duvarı silmeye çalıştım. Ama ben bezi sürdükçe yayılıyor gibiydi. Biraz zorladım ama bu kan dı. Her halinden belliydi. Duvardan çıkmıyordu. Ve elime de bulaşmıştı. Mutfağa geri dönüp elimi iyice yıkadım. Hızlıca kahvaltı hazırlamaya başladım. Bu yaşadığım her şeyin bir kabus olmasını diliyordum. Ama farkındaydım. Acı da olsa korkutucu da olsa bunların hepsi gerçekti...

                                                                                                                                                                           ...

ORDAMISIN?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin