ချစ်ခြင်းကိုတည်စေသော်

အပိုင်း(၃)

ကျွန်တော်ညနေ၃နာရီလောက်ဒီနေရာမှာပဲစောင့်နေပါမယ်သခင်လေး...

လေးလေးရယ်သခင်လေးလို့မခေါ်ပါနဲ့လို့ပြောထားတဲ့ဟာကိုကျွန်တော်နေရခက်အောင်...

ကျောင်းကိုရောက်လို့သူကားပေါ်ကဆင်းတော့
မယ့်အချိန်မှာပဲလှမ်းပြောလိုက်တဲ့ကားဆရာ
ဦးလေးကြီး

ဟာ..အဲ့လိုတော့မပြောလိုက်ပါနဲ့သခင်လေး
ရယ်တော်ကြာမမကြီးသိသွားလို့ကျွန်တော်
အလုပ်ပြုတ်နေပါအုံးမယ်ဗျာ

ဟူး....ခေါ်ချင်သလိုသာခေါ်တော့ဗျာသွားပီ

သူပြောလဲပြောချင်စရာ..မကြာသေးဘူးလွန်ခဲ့တဲ့
တစ်လလောက်ကပဲအိမ်ကအလုပ်သမား
တစ်ယောက်သူ့နာမည်ကိုလွှတ်ခနဲခေါ်မိလိုက်လို့မ
မာမီကတန်းအလုပ်ဖြုတ်ပစ်လိုက်တာအဲ့ကတည်းကတခြားသူတွေလဲ
ကြောက်သွားကြတော့တာပေါ့...တခါတလေကျ
ရင်လဲမာမီကိုနားမလည်နိူင်ဘူးဘာလို့လူလူချင်းအဲ့လောက်အဆင့်အတန်းခွဲခြားနေရတာလဲ...

သူလဲစိတ်ညစ်ညစ်နဲ့အတန်းဆီလျှောက်လာနေ
တုန်းကော်ရစ်တာအဆင်းလမ်းအကူးတစ်နေရာ
အရောက်မှာတော့..

ဖယ်...ဖယ်..ဒီစက်ဘီးကဘရိတ်မမိဘူးဟေ့ရှေ့ကလူတွေဖယ်ကြ

ဟာ...

(A/N-သာသာတို့ကျောင်းရဲ့တစ်ချို့ကော်ရစ်တာတွေကလေတစ်ဆက်တည်းမဟုတ်ပဲကြားထဲမှာကားတွေဆိုင်ကယ်တွေသွားလို့ရတဲ့လမ်းလေးရှိသေးတယ်အဲ့တာလေးကိုကျော်ပီးမှနောက်ကော်
ရစ်တာတစ်ခုကိုဆက်သွားရတာမျိုးပါ..မရှင်းကြမှာစိုးလို့ပါ....)

သူကလဲကော်ရစ်တာကအဆင်းထိုစက်ဘီးကလဲသူ့
ဘက်ကိုအရှိန်နဲ့ပြေးဝင်လာတော့ဘယ်လိုမှ
ရှောင်လို့မရတော့..ရုတ်တရက်ဆိုတော့ကြောင်သွားတာလဲပါတာပေါ့....ဒါပေမယ့်စက်ဘီးကသူ့နားလေးမရောက်ခင်လက်တစ်ကမ်းလောက်အလိုမှာပဲသူ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကအနောက်ကနေတစ်စုံ
တစ်ယောက်ရဲ့ဆွဲယူပွေ့ဖက်ခြင်းခံလိုက်ရတယ်...

ဟ...ဘရိတ်မမိရင်ကျောင်းထဲမစီးနဲ့လေလဒရဲ့..တစ်ခုခုဖြစ်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..
ဒီကောင်တွေကတော့....

သူကတော့ထိုသူရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာပဲမျက်လုံးကြီး
မှိတ်လို့...သူတကယ်ကိုတိုက်ခံရပီထင်နေတာ
စက်ဘီးစီးတဲ့သူကိုအသံအောအောနဲ့အော်ပြောနေပီးသူ့ကိုပါရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်လို့ထားတဲ့
ကောင်လေးတစ်ယောက်...ထိုသူဆီကနေရတဲ့သူကြိုက်တဲ့ပန်း
နှင်းဆီရေမွှေးရနံ့လေး...