İlk defa bu kadar uzun yazıyorum umarım beğenirsiniz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimi araladığımda etrafıma baktım, bahçedeydim. Evimizin arka bahçesinde...
Vücudum bitkin düşmüştü ve nerdeyse iki gündür dayak yiyordum. Karşımda yine babamı görünce zar zor acılar içinde yerde oturur hale geldim. Kaburgalarım bana batıyordu ve dediğim gibi kırılmıştı. Daha vücudumun bir çok yeri kırıklar, ezikler ve morluklar ile doluydu. Yüzüme sadece iki yumruk yemiştim en büyük hasar vücudumdaydı. Oturduğumda kalçam bile ağrıyordu. Bitkin gözlerle baktım ona, oysa o dinçti ve enşmşn ki buraya kahvaltısını yapıp gelmişti. Gürleyen gök ile başımı gökyüzüne kaldırdım. Karanlık, çok karanlık bulutlar ile kaplıydı. Sabah olmasına rağmen gökyüzü gri rengindeydi.
Oturduğu sandalyeden kalktığında bana doğru gelmeye başladı. Etrafımız ağaçlar ile kaplıydı. Önüme geldiğinde eliyle çeneni tutup yüzüne kaldırdı
"Zamanı geldi" ölüme ilk defa bu kadar yakındım ve evet ölümden korkuyordum. Burda kaldığım sürece sadece Taehyung'u ve arkadaşlarımı düşündüm. Onlarla mutlu olduğum her an gözümün önünden film şeridi gibi geçti. Ve ben onlar sayesinde aslında ne kadar mutlu olduğumu gördüm. Eli beline gidince silahı görüş alanıma soktu. Bana doğru uzattığında ona öylece baktım.
"Sen yapıcaksın" Ben hala ona bakarken elimi tutup avcuma silahı koydu. Metal eşyin ağırlığı ile elim direk yere düşmüştü.
"Seni öldüreceğimi düşünmedin değil mi? İntihar ediceksin" Son cümlesi ile dona kaldım ve gök gürledi. Beynimde cümleler yankılanmaya başladı.
\\Annen intihar etti Jimin//
\\ Annen kendini silah ile vurmuş//
\\Annende öyle söylemişti //
Şaşkınlıkla baktım ona.
"Sendin... Annem intihar etmedi, onu sen zorladın"
"Annen bunu seçti aynı senin gibi" tüm vücudum sinir ile dolduğunda ağrıaşrımı ve kırıklarımı umursamadan kalktım ayağa. Elimde ki silahı ona doğrulttum.
"Annemi sen öldürdün" diye bağırdım. Ona silah doğrultmama rağmen çok rahattı.
"Beni öldüremezsin, o silahı kendine doğrult" hala hareketlerine hayret kalırken gök bir daha gürldi ve sağınak bir şekilde yağmur yapmaya başladı. Su damlacıkları her bir yarama değdiğinde canımı yakıyordu. Üzerimde olan turuncu sweat tişört tamamen kan olmuştu.
"Seni kendi ellerim ile öldürücem" parmağım namluya gittiğinde
"Getirin onları" demesiyle tüm dikkatim dağılmıştı. Görüş alanıma Jungkook ile Taehyung girince durum ve öylece kaldım. Taehyung'un gözleri beni bulunca mimikleri donmuştu. Kesinlikle berbat haldeydim. Hızla yağan yağmur yüzünden üst üste kırptığım kirpiklerim açılmama derecesindeydi.
