Why Not Me?!

Chapie 34

Thanks for supporting :)

========
Kasey POV

ilang araw na mula ng isurprise ako nila Bru at ilang linggo ko na ding hindi nakikita si Kurt.

kahit dati naman kusa ko sya nakikita pero this past few weeks wala kahit anino.

"namimiss mo sya no? ayeeeh!" napapitlag ako nang may magsalita sa likod ko.

si Rich lang pala.

"ha? a-anu ba yang pinagsasabi m-mo?" taka kong tanong hindi ko naman sinasabi yung nasa isip ko kanina diba?

"uy. patay malisya! kilala na kita! miss mo na si Ken no? hahaha. keri lang yan! parang absent lang sya ng 3 araw eh."

ah. si ken pala tinutukoy nya. akala ko si Kurt..

"ah? he-he oo miss ko na nga sya. bakit ba kasi absent yun?" actually ngayon ko lang ulit naalala si Ken mula nung isang araw pa kasi absent sya nun. at di ko alam na hanggang ngayon pala absent sya medyo nakakagulat lang.

"ewan ko dun. pero alam mo ba bru, si Sir Karl isang linggo na hindi pumapasok? miss ko na sya.. bakit kaya?" sabay dukdok ng ulo nya sa professor's table.

nasa room kase kami at nag-aantay lang ng prof.

"oh? talaga? sya din? akala ko nung day lang sa klase natin sya absent di pala?" pagtataka ko.

"ha? panung sya din? bakit sino pa ba absent ng matagal? eh si Ken 3 days palang nawawala." sabay tingin sakin ng diretso ni Bru.

"ah? eh. kasi B-bru si K-kurt din ilang araw ko na di nakikita eh."
nag iwas ako ng tingin.

"talaga? hmm bakit naman kaya? may problema kaya sila?" kunot noo nyang sabi saka uminom ng milktea nya.

"ewan ko din. nakakapagtaka nga eh.. samantalang dati kahit san nakikita ko sya." pangalumbaba kong sabi.

"oy! BRUHILDA! teka nga! may napapansin ako sayo eh!" hinawakan nya dalawang pisngi ko saka itinapat sa kanya.

"ha? o-oy anu ba y-yan?"pilit ko inaalis yung pagkaka hawak nya sa pisngi ko at inililihis ang tingin sa mata nya.

"bru.. tumingin ka sa mata ko! oy!" sabay lamukos ng pisngi ko na akala mo papel lang.

"awts! bru mashakit! anu ba!" pilit ko pa ding inaalis.

"di ko to bibitawan hanggang di mo nasasagot tanong ko"

"anu bang tanong yan? awts! wag mo naman lamukushin ng shobra! wala na nga akong mukha eh!" pilit ko pa ding inaalis yung kamay nya.

"di mo hinahanap si Kurt dahil napansin mong wala sya diba? hinahanap mo sya dahil.. NAMIMISS MO SYA?!" saka ko pinanlakihan ng mata.

bigla naman ako kinabahan sa tanong nya!

"a-ano bang klaseng tanong yan ha? ha-ha-ha" pilit ko pa din iniiwas ang mata ko sa kanya

"ano Kasey Jane? totoo noh?"

"ah? anu Rich magpapaliwanag ako.. ano kasi.. ganito yan.. teka bitawan mo muna mukha ko! pano ko maikukwento?" saka naman nya ko binitawan.

napahinga ko ng maluwag dun.

"so tama nga hinala ko! haha. grabe ka bru! nagtataksil ka!"

"ha? anong nagtataksil ka dyan! h-hindi naman ah!"

"naku ganun pa din yun. sige kwento na!"

"kasi napansin ko lang na ilang linggo mula ng isurprise nyo ko nung birthday ko, yun din yung huling araw na nakita ko si Kurt... W-Worry lang naman ako kung ano nangyari dun kasi ano.." nakayuko kong kwento.

"you mean nagkita kayo that day? at wait nga! nung day na yon, yun yung day na nawala ka so it means sa kanya ka nakitulog?! sya kasama mo nun hanggang umaga!?" Rich

"ah? eh. hindi ba nakwento ni Ken sayo? oo doon nga sa bahay nya pero di ko naman ginusto yun no! nagising na lang ako na nandoon na ko sa kanila.. saka sya din nag hatid sa akin sa bahay at alam ni ken yun nakita nya yun eh." kwento ko.

"ganun? Kasey? hinahanap mo sya dahil concern ka lang diba? at wala kang gusto sa tao?"

"ah! O-oo naman wala ko gusto dun noh! saka gusto ko lang magthank you sa kanya. yun lang yun! tama yun lang yun!" habang naka pilit ngiti.

"ow-kay? sabi mo yan eh.! pero seriously bakit pareho silang absent ni Karl?"

"ew--"

"KASEY! RICH! nabalitaan nyo na ba?!" biglang pasok ng kaklase namin na sobra kung magmadali!

"ha? ano na naman yan?" ako

"Si Sir Clarkson nag pasa na ng Resignation letter, kanina lang mukha syang malungkot! madami ngang estudyante sa faculty para magtanong kung bakit nya ginawa yun pero wala sya sinabi dire--" di na nyj natuloy yung sasabihin nya ng putulin yon ni Rich.

"nandyan pakaya sya? Maaabutan ko pa kaya sya?" sabi ni rich na nakatayo na ngayon sa harap namin.

tumango lang si Ann-jellie at saka dumiretso takbo naman si Rich palabas ng Room.

"ano problema nun ni Rich? naku.." concern na sabi ni Ann-jellie

"ah. na shock lang yun saka okay lang yon, sige susundan ko lang sya. paki text na lang ako kapag dumating na ang next Professor natin. Salamat" nginitian ko sya saka lumabas na para sundan ang inlove kong kaibigan..

"pero bakit kaya si Sir aalis agad?" tanong ko sa sarili ko habang pababa ng hagdan..

===========

Rich POV

kailangan ko sya makausap!
bakit naman kasi biglaan?

bakit? :(

*Plock!*

"waaah!" natalapid ako bigla sa isang step ng hagdan at pabagsak! kaya napapikit na lang ako..

pero! pero may sumalo sakin!

"Hey Rich!! okay ka lang? easy-han mo lang muntikan ka ng malaglag! bat ka ba nagmamadaling bumaba? pano kung nahulog ka? pano kung wala ako dito at hindi ka nasalo?" inis na mukha ni Sir Karl ang bumungad sakin pagdilat ko..

"waah!" sa gulat ko napayakap na lang ako sa kanya..

pilit ko pinipigilan ang luha ko.

"s-salamat po!" hinigpitan ko pa ang yakap..

hindi ko alam bakit ganto na lang ang asal ko pagdating sa kanya.. ganun na ba ko na fall?

"hey Rich! okay ka lang? umiiyak ka ba? may masakit ba sayo? gusto mo dalhin kita sa Clin--?"

"o-okay lang po ako.. s-sorry po"
napa bitaw na lang ako sa pag kakayakap sa kanya. nakakahiya.

napayuko na lang ako sa hiya.

"hmm. Sir p-pwede po ba tayo mag usap kahit sandali?" bulong ko.. sapat lang para marinig nya

"sa totoo nyan kaya ako paakyat para puntahan ka sana sa room nyo."

=======

thanks for reading

follow me on twitter

@iamjhazmine15

vote and comment please :)