Make You Mine

41

After graduation, I decided to visit my grandparents. So, here I am packing my things. Sakto lang ang damit na dinala ko dahil sasaglit lamang ako roon.

"Take care, son." Wika ni dad at niyakap ako. Ganoon din ang ginawa ni mommy.

Ilang oras din ang biyahe patungong probinsya nila lola kaya naman natulog na muna ako. Nagising na lang ako nang maramdaman kong nakahinto na ang sasakyan.

"Nagugutom po ba kayo, sir?" Tanong sa akin ni Mang Joland, family driver namin.

Medyo nagugutom na rin naman ako kaya tumango na lang ako.

"Sakto po may madadaanan po tayong Mcdo," sambit nito, tipid na lang akong ngumiti at tinanguan siya.

Nang makarating kami sa sinasabi ni Manong ay bumaba na ako ng sasakyan para pumasok sa loob at nag-order. Nag-order na rin ako ng pagkain ni manong.

Matapos akong mag-order ay naghintay muna ako ng ilang minuto bago ko makuha ang order ko. At nang makuha ko na ay lumabas na ako at naglakad na papunta sa sasakyan.

"Here manong, kain muna tayo."

"Salamat po, sir." Tinanguan ko na lang ito at nagsimula nang kumain.

After eating, manong started the engine and drove again. Since mahaba-haba naman ang tulog ko kanina kinuha ko ang earphones at nakinig na lang ng music. Nakatingin lang ako sa labas nang magsalita si Manong at ang sabi nito ay malapit na raw kami.

"Eivan!" Sinalubong ako ng yakap ni lola pagkababa ko ng sasakyan.

"Hi, lola." Niyakap ko rin pabalik si lola. "Where's lolo?"

"Nasa sabungan na naman," sagot niya saka umirap, natawa naman ako.

"Akala ko po ba tumigil na siyang magsugal?" Tanong ko.

"Iyon pa mapapatigil mo? Naku, sakit sa ulo 'yong lolo mong 'yon." Natatawa ko namang inakbayan si lola at naglakad na kami papasok sa loob. Si Manong na ang nagpasok ng mga gamit ko kasama ang isang katulong nila lola.

Nakipagkwentuhan lang ako kay lola magdamag, na kwento ko rin sa kaniya si Ayumi. Nabatukan pa ako kasi hindi raw ako umamin.

"Manang-mana ka talaga sa lolo mo." anito at mahinang piningot ang tainga ko.

"Anong mayroon at narinig ko ang pangalan ko?" Nabaling ang atensyon namin ni lola kay lolo na kararating lang. Agad naman akong tumayo para yakapin siya.

"Kararating mo lang ba?" Tumango naman ako.

Kaming dalawa naman ni lolo ang nag kwentuhan tungkol sa ginagawa niya tuwing nasa sabungan siya. Inamin niya sa akin na nanonood lamang siya roon at hindi pumupusta.

Nagkwento pa siya nang kung ano-ano hanggang sa tawagin na kami ni lola upang maghapunan.

Sa halos isang linggong pananatili ko rito ay marami akong natutunan. Isa na rito ang kung paano ang buhay kapag nasa probinsya ka. Hindi kasi tulad sa Manila na kapag may katulong ay sa kanila na iaasa ang lahat, ang sabi sa akin ni lola ay kung kaya ko namang gawin ay ako na lamang gumawa dahil hindi lahat ng bagay dapat iasa sa ibang tao.

At ngayon na ang huling araw ko rito sa probinsya. Kasama ko ngayon si lolo sa fish pond niya na hindi naman kalayuan sa bahay, tinutulungan ko siyang magpakain ng libo-libong isda.

"Mag-iingat kayo sa biyahe, ha?" Nakangiti akong tumango kay lola.

Lumapit muli sa akin sina lolo at lola para yakapin ako. Matapos 'yon ay sumakay na ako sa sasakyan, kumaway muna ako sa dalawang matanda bago tuluyang isarado ang pintuan.