Merhabalar gecenin köründe ben geldim, lanet olası internet... Şimdi de zıbarmaya gidiyorum, iyi okumalar...
Destekleriniz ve fikirleriniz lütfen esirgemeyin...
***
Yağmur Çocuk:
Bu kadar sakar olman beni delirtiyor!
Yağmur Adam:
Bilerek düşmedim! O çocuk topu bilerek bana attı!
Yağmur Çocuk:
Hayır, öyle bir şey yapmadı!
Yağmur Adam:
Evet yaptı! Sevdiği kız bana âşıkmış! Ondan uzak duracakmışım! Sanki birine yaklaştığım var!
Yağmur Çocuk:
Kim o kız?
Yağmur Adam:
Ne bileyim, hiçbir şey yapmıyordum da nasıl bana âşık olabilir...
Yağmur Çocuk:
Nasıl mı? Namjoon yürüyen bir afetsin, okulda sana salya akıtan ne kadar kız ve erkek olduğunu bilmiyorsun. Çok felaket bir şeysin ama şükürler olsun bunun farkında değilsin.
Yağmur Adam:
Bu durum umurumda değil, birinin bana âşık olması yetiyor. Ah... Dizim çok acıyor...
Yağmur Çocuk:
Vauv... Bu çok hoştu, kabul.
Dolaba, eşyalarının yanına yara bandı bıraktım. Önce temizle sonra onları yapıştır tamam mı?
Yağmur Adam:
Öpücüğün mutluluk hormonu salgılanmasını sağladığını ve acıyı azalttığını okumuştum.
Yağmur Çocuk:
İyi denemeydi koca oğlan ama olmaz. Gözüm üzerinde hadi!
Yağmur Çocuk:
Oflama bana!
Yağmur Adam:
Acılarımı sardın, ne olur yaralarımı da öpsen?
Yağmur Çocuk:
Yara bantlarında buselerim var zaten seni aptal...
Ayrıca... Yanına bir şey bıraktım...
Yağmur Çocuk:
Yavaş ol, yine düşeceksin!
Yağmur Adam:
Hala peşimde misin?
Yağmur Çocuk:
Hayır... Spor odasına gelmemle direkt kendimi belli ederim. Her ne kadar yüz ifadeni görmek istesem de bunu yapamam. Yaptığım şey yeterince ihmalkâr zaten.
Yağmur Adam:
Bu... Bu senin tişörtün mü?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yağmur Adam ve Yağmur Çocuk (Namjin)
FanficKim Namjoon önünde büyük hedefleri olan ve en iyi üniversiteye gitmek için çabalayan aile sevgisinden mahrum kalmış küçük bir adam. Kim Seokjin ise babasını küçükken kaybetmiş, annesi ile yaşayan ve yemek yapmayı delicesine seven başka bir küçük ada...